BİR AİLE SAĞLIĞI MERKEZİNE KAYITLI 5-14 YAŞ ARASI ÇOCUKLARDA ENÜREZİS NOKTÜRNA SIKLIĞI VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLER

Yıl 2021, Cilt: 23 Sayı: 1, 34 - 40, 30.04.2021

Özcan Baba Can Öner , Hüseyin Çetin , Engin Ersin Şimşek

https://doi.org/10.24938/kutfd.795700

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı Kartal Dr. Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi Tuzla Eğitim Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı 5-14 yaş grubu çocuklarda noktürnal enürezisin prevelansını ve noktürnal enürezisi etkileyen faktörleri tespit etmektir.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmada, Eylül-Aralık 2019 tarihleri arasında Kartal Dr. Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi Tuzla Eğitim Aile Sağlığı Merkezine kayıtlı 5-14 yaş arası çocukların ebeveynlerine yüz yüze görüşme yöntemiyle anket formu uygulanmıştır. Anket formu sosyodemografik özelliklerin sorgulandığı kısım ve enürezis tanısında ölçüt olarak kullandığımız DSM V kriterlerine göre oluşturulmuş sorgulama formu olmak üzere 2 kısımdan oluşturulmuştur. Bu şekilde toplam 186 aileye anket uygulanmıştır. P değeri 0.05 anlamlı kabul edilmiştir.

Bulgular: Çalışma sonucunda noktürnal enürezis sıklığı %11.8 (n=22) olarak bulundu. Enürezis noktürna sıklığını aile öyküsünün 4.2 kat, 7 yaş ve altında olmanın 3.1 kat artırdığı; babanın çalışmasının ise 0.18 kat azalttığı belirlenmiştir. Öte yandan enürezis noktürnası olan çocukların %22.7’sinin sekonder enürezisi olduğu ve 13.6’sına enkopresizin eşlik ettiği belirlenmiştir. Enürezis için tedavi alan çocuk oranının %27.3’te kaldığı görülmüştür.

Sonuç: Çalışma bölgesinde noktürnal enürezis prevalansı ülkemizde yapılan çalışmalarla benzer oranlarda görülmüş olup, aile öyküsü, yaş ve ailenin sosyoekonomik durumunun, noktürnal enürezis ile ilişkili olduğunu görülmüştür. Ailelerin enürezis nedeniyle doktora başvuru sayıları da düşük bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

çocuk, Enürezis, prevalans, noktürnal enürezis

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Yok

Frequency of Enuresis Nocturna and Related Factors in Children Between 5-14 Years Registered to A Family Health Center

Öz

Objective: The aim of this study was to determine the prevalence of nocturnal enuresis and factors affecting nocturnal enuresis in 5-14 age group children registered in Kartal Dr. Lütfi Kırdar City Hospital Tuzla Family Care Center.

Material and Methods: In the study, a questionnaire was applied to the parents of children between the ages of 5-14 with the face-to-face interview method in Kartal Dr. Lütfi Kırdar City Hospital Tuzla Family Care Center between September-December 2019. The questionnaire consists of 2 parts, namely the part where the sociodemographic features are questioned, and the questionnaire form created according to the DSM V criteria which is used as a criterion in the diagnosis of enuresis, and there are 46 questions in total. In this way, a total of 186 families were surveyed. P value of 0.05 was considered significant.

Results: The frequency of nocturnal enuresis was found to be 11.8% (n=22). It was found that the incidence of nocturnal enuresis was 4.2 times more in positive family history, and 3.1 times more in 7 years old and younger children. Moreover, it was determined that it was 0.18 times less if the father had a job. It was determined that 22.7% of the children with enuresis nocturna had secondary enuresis and 13.6% of them were accompanied by encopresis. It was observed that the rate of children receiving treatment for enuresis remained at 27.3%.

Conclusion: The prevalence of nocturnal enuresis in the study area was similar to the studies conducted in our country, and it was observed that family history, age, and socioeconomic status of the family were associated with nocturnal enuresis. In addition, the frequence of applications to the doctor was low.

Anahtar Kelimeler

Enuresis, child, prevalence, nocturnal enuresis

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• 1. Amerikan Psikiyatri Birliği. Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı (DSM-V). 1.baskı. Ankara. Hekimler Yayın Birliği, 2015.
• 2. Serel A, Akhan G, Koyuncuoglu HR, Ozturk A, Dogruer K, Unal S. Epidemiology of enuresis in Turkish children. Scand J Urol Nephrol. 1997;31(6):537-9.
• 3. Gür E, Turhan P, Can G, Akkus S, Sever L, Güzelöz S et al. Enuresis: Prevalence, risk factors and urinary pathology among school children in İstanbul, Turkey. Pediatr Int. 2004;46(1):58-63.
• 4. Dolgun G, Savaser S, Balci S, Yazıcı S. Prevalence of nocturnal enuresis and related factors in children aged 5-13 in Istanbul. Iran J Pediatr Jun. 2012;22(2):205-212.
• 5. Huang HM, Wei J, Sharma S, Bao Y, Li F, Song JW et al. Prevalence and risk factors of nocturnal enuresis among children ages 5–12 years in Xi’an, China: a cross-sectional study. BMC Pediatr. 2020;20(1):305.
• 6. Thurber S. Childhood Enuresis: Current diagnostic formulations, salient findings, and effective treatment modalities. Arch Psychiatr Nurs. 2017;31(3):319-23.
• 7. Fagundes SN, Lebl AS, AzevedoSoster L, Sousa E Silva GJ, Silvares EF, Koch VH. Mono symptomatic nocturnal enuresis in pediatric patients: multidisciplinary assessment and effects of therapeutic intervention. Pediatr Nephrol. 2017;32(5):843-851.
• 8. Dossche L, Walle JV, Van Herzeele C. The pathophysiology of mono symptomatic nocturnal enuresis with special emphasis on the circadian rhythm of renal physiology. Eur J Pediatr. 2016;175(6):747-54.
• 9. Van Herzeele C, De Bruyne P, De Bruyne E, Walle JV. Challenging factors for enuresis treatment: Psychoogical problems and non-adherence. J Pediatr Urol. 2015;1(6):308-13.
• 10. Inan M, Tokuc B, Aydiner CY, Aksu B, Oner N, Basaran UN. Personal characteristics of enuretic children: an epidemiological study from South-East Europe. Urol Int. 2008;81(1):47-53.
• 11. Gunes A, Gunes G, Acık Y, Akıllı A. The epidemiology and factors associated with nocturnal enuresis among boarding and daytime school children in southeast of Turkey: a cross sectional study. BMC Public Health. 2009;9:357-65.
• 12. Çarman KB, Bıçakçı Z, Palancı Y, Alp R. Prevalence of enuresis nocturna in school age children living in Kars and parent’s view to enuresis nocturna. Turkiye Klinikleri J Pediatr. 2008;17(2):103-9.
• 13. Alnjjar M. Prevalence and risk factors associated with nocturnal enuresis among primary school children in Al-Eskan Region, Makkah Al-Mokarramah. Int J Med Res Prof. 2017;3(6):153-61.
• 14. Gumus B, Vurgun N, Lekili M, Iscan A, Muezzinoglu T, Buyuksu C. Prevalence of nocturnal enuresis and accompanying factors in children aged 7- 11 years in Turkey. Acta Paediatr. 1999;88(12):1369-72.
• 15. Akman RY, Çam HK, Şenel F, Erol A. Düzce’de ilkokul çağı çocuklarda enürezis nokturna prevalansı. Türk Üroloji Dergisi. 2001;27(2):179-183.
• 16. Dönmez O. Çocuklarda nokturnal enürezis. J Curr Pediatr. 2004;2(3):134-6.
• 17. Ozden C, Ozdal OL, Altinova S, Oguzulgen I, Urgancioglu G, Memis A: Prevalence and associated factors of enuresis in Turkish children. Int Braz J Urol. 2007,33(2):216-22.
• 18. Carolyn C. Nocturnal Enuresis. Am Fam Physician. 2003;67(7):1499-506.
• 19. Ünal F. Enürezis noktürna. Katkı Pediatri Dergisi. 1996;5:790-801.
• 20. Katı B, Polat EC, Kurt HA, Gümüş K. Şanlıurfa ilindeki primer enürezis nokturna şikâyeti ile gelen hastaların değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi. 2017;4:239-242.