Apis mellifera L. venom contains bioactive components with antioxidant properties. Diluted in various polar solvents, the venom is utilized for therapeutic purposes. This study aims to determine the in vitro antioxidant activities (AOA) of standard crude venom (SV) and venom from breeders (BV) by dissolving them in distilled water, saline, and PBS at concentrations of 1.95-500 µg.ml-1. Radical scavenging activity (DPPH) and metal chelating activity (MCA) assays were employed for AOA assessment. SV dissolved in distilled water exhibited higher RSA (73.26±11.24%) than BV (34.60±21.08%), with no difference between SV, ascorbic acid (AA), and Trolox RSA’s. BV's RSA was lower than AA (75.07±15.59%) and Trolox (84.02±1.63%). BV's MCA (30.31±24.06%) exceeded AA (8.93±16.08%). SV in saline showed higher RSA (63.83±9.73%) than BV (46.99±18.31%), lower than AA (71.63±4.14%) and Trolox (79.01±6.94%). MCAs of SV (85.42±4.65%) and BV (85.53±7.19%) surpassed Trolox (55.06±30.92%). No difference existed between RSA’s of SV (37.16±16.54%) and BV (38.47±17.24%) in PBS, both lower than AA (71.48±3.66%) and Trolox (72.87±6.05%). Optimal RSA and MCA were observed at different solvents and concentrations, indicating the use of 500 µg.ml-1 (1.95 µg.ml-1 BV for RSA) venom dissolved in saline for optimal AOA. PBS or distilled water usage resulted in decreased AOA.
Antioxidant activity apitoxin bee venom metal chelating activity radical scavenging activity venom solubility
We would like to express our gratitude to Mr. Şevket Afyonlu, the beekeeper, for his valuable contribution in providing the honeybee specimens for this study.
Apis mellifera L. zehiri, antioksidan özelliklere sahip biyoaktif bileşenler içermektedir. Çeşitli polar çözücülerde seyreltilen zehir, terapötik amaçlar için kullanılmaktadır. Bu çalışma, standart ham zehir (SV) ve üreticiden temin edilen zehir (BV) örneklerinin in vitro antioksidan aktivitelerini (AOA) belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla örnekler, 1.95-500 µg.ml-1 konsantrasyon aralığında distile su, fizyolojik tuzlu su ve PBS içinde çözülmüştür. Antioksidan aktivitelerin değerlendirilmesi için serbest radikal giderme aktivitesi (DPPH) ve metal şelasyon aktivitesi (MCA) analizleri kullanılmıştır. SV, distile suda çözündüğünde BV'ye göre daha yüksek RSA (73.26±11.24%) sergilemiş, SV, askorbik asit (AA) ve Trolox RSA’ları arasında fark bulunmamıştır. BV'nin RSA'sı, AA (75.07±15.59%) ve Trolox (84.02±1.63%) RSA’larından düşük bulunmuştur. BV'nin MCA'sı (30.31±24.06%), AA (8.93±16.08%) değerini aşmıştır. SV, tuzlu su içinde çözüldüğünde BV'ye göre daha yüksek RSA (63.83±9.73%) sergilemiş, AA (71.63±4.14%) ve Trolox (79.01±6.94%) RSA'larından düşük bulunmuştur. SV (85.42±4.65%) ve BV (85.53±7.19%) örneklerinin MCA değerleri, Trolox (55.06±30.92%) değerini aşmıştır. SV (37.16±16.54%) ve BV (38.47±17.24%) örneklerinin PBS içindeki RSA değerleri arasında fark bulunmamış, her ikisi de AA (71.48±3.66%) ve Trolox (72.87±6.05%) değerlerinin altında kalmıştır. Optimal RSA ve MCA değerleri farklı çözücü ve konsantrasyonlarda gözlemlenmiş, bu durum 500 µg.ml-1 (BV için RSA'da 1.95 µg.ml-1) konsantrasyonda fizyolojik tuzlu su içinde çözünen zehirin optimal AOA için kullanılmasına işaret etmektedir. PBS veya distile su kullanımı ise AOA değerlerinde azalmaya neden olmuştur.
Antioksidan aktivite apitoksin arı zehiri metal şelasyon aktivitesi serbest radikal giderme aktivitesi zehir çözünürlüğü
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Biyokimya |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2023 |
Kabul Tarihi | 25 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |