The Assessment of Laboratory Safety in Terms of Biosafety: An Application in Afyon Kocatepe University
Öz
In this descriptive research, it was aimed to
determine of risk levels and assessment of laboratory safety in terms of
biosafety according to the academicians in Afyon Kocatepe University. In
addition, a comparison was made between the faculty of veterinary medicine and
other faculties in terms of taking risks and precautions. The questionnaires
used as data collection techniques were applied to 90 academicians working in
Afyon Kocatepe University. As a result of the research, it was determined that
the risk of zoonotic disease was the highest in the laboratories, the risk
averages were moderate and the precaution was below the moderate level. On the
other hand, the highest level of risk is ventilation problems, problems related
to training needs and risks related to chemicals.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Başkaya R, Keskin Y, Karagöz A, Koç İH. Biyogüvenlik. TAF Preventive Medicine Bulletin. (2009); 8(2):177-186.
- Celen E. Türkiye’deki Biyogüvenlik Yasasının Etkilerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Aydın, (2014).
- Ceyhan İ. Biyogüvenlik Laboratuvar Seviyeleri ve Biyogüvenlik Kabinlerinin Seçimi Kullanımı ve Bakımı. 4. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, Ankara, (2005); 608-633.
- Demir C. Türkiye’de Alınması Gereken Biyogüvenlik ve Biyosavunma Önlemleri. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul, (2009); 2-3.
- Ergör A, Çımrın D, Esen N, Kuralay F, Özkütük A, Eresen Ç, Murat N, Abacıoğlu H. Laboratuvarda biyogüvenlik çalışmaları ve Dokuz Eylül Üniversitesi deneyimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. (2003); 17(2):79-88.
- Günay Cİ, Çakmak B, Alayunt FN. Mikrobiyolohi Laboratuvarlarında Ergonomi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi. (2017); 5:41-47.
- Gürler, B. Laboratuvarlarda DAS Uygulamaları ve Biyogüvenlik. 7. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, İstanbul. (2011); 195-204.
- Kılıç İ, Doğan İ. Veteriner Fakültesi Laboratuvarlarındaki Biyogüvenlik Durumuna Yönelik Akademisyen Görüşleri: Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde Bir Uygulama. Kocatepe Veterinary Journal. (2011); 4(2):17-23.
- Köseman A, Şeker İ. Malatya İlinde Sığırcılık İşletmelerinin Mevcut Durumu:II. Hayvan Sağlığı ve Ahır Hijyeni Perspektifinde Biyogüvenlik Uygulamaları. Kocatepe Veterinary Journal. (2016); 9(2):61-69.
- Likert RA. Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, New York, USA. (1932).
- Şeker E, Yardımcı H. Mikrobiyoloji Laboratuvarlarında Biyogüvenlik. Orlab On-Line Mikrobiyoloji Dergisi. (2003); 1(4):3-32.
- Yılmaz S. Laboratuvarların Biyogüvenlik Seviyeleri ve Enfeksiyöz Ajanların Risk Gruplandırması. In: Klinik Mikrobiyoloji Labaratuvarlarında Biyogüvenlik. Başustaoğlu AC, Güney M, Klinik Mikrobiyoloji Uzmanlık Derneği Yayınları. (2012); 34-56.
Laboratuvar Güvenliğinin Biyogüvenlik Açısından Değerlendirilmesi: Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde Bir Uygulama
Öz
Betimsel bir nitelik
taşıyan bu araştırmada, Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde görev yapan
akademisyenlerin çalıştıkları ve/veya sorumlu oldukları laboratuvarlardaki güvenlik
durumunun biyogüvenlik açısından değerlendirilmesi ve risk düzeylerinin
belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, risk ve önlem alma bakımından veteriner
fakültesi ve diğer fakülteler arasında bir karşılaştırma yapılmıştır. Veri
toplama aracı olarak geliştirilen anket, Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde görev
yapan 90 akademisyene uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, laboratuvarlarda en
çok zoonoz hastalık riski
olduğu, genel risk ortalamasının orta düzeyde, önlem alma durumunun ise orta
düzeyin altında olduğu tespit edilmiştir. Diğer taraftan, risk düzeyinin
en fazla olduğu hususlar; havalandırma sorunu, eğitim gereksinimine yönelik
sorunlar, kimyasallara ilişkin riskler şeklinde sıralanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Biyogüvenlik Laboratuvar güvenliği Risk Afyon Kocatepe Üniversitesi
Kaynakça
- Başkaya R, Keskin Y, Karagöz A, Koç İH. Biyogüvenlik. TAF Preventive Medicine Bulletin. (2009); 8(2):177-186.
- Celen E. Türkiye’deki Biyogüvenlik Yasasının Etkilerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Aydın, (2014).
- Ceyhan İ. Biyogüvenlik Laboratuvar Seviyeleri ve Biyogüvenlik Kabinlerinin Seçimi Kullanımı ve Bakımı. 4. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, Ankara, (2005); 608-633.
- Demir C. Türkiye’de Alınması Gereken Biyogüvenlik ve Biyosavunma Önlemleri. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul, (2009); 2-3.
- Ergör A, Çımrın D, Esen N, Kuralay F, Özkütük A, Eresen Ç, Murat N, Abacıoğlu H. Laboratuvarda biyogüvenlik çalışmaları ve Dokuz Eylül Üniversitesi deneyimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. (2003); 17(2):79-88.
- Günay Cİ, Çakmak B, Alayunt FN. Mikrobiyolohi Laboratuvarlarında Ergonomi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi. (2017); 5:41-47.
- Gürler, B. Laboratuvarlarda DAS Uygulamaları ve Biyogüvenlik. 7. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, İstanbul. (2011); 195-204.
- Kılıç İ, Doğan İ. Veteriner Fakültesi Laboratuvarlarındaki Biyogüvenlik Durumuna Yönelik Akademisyen Görüşleri: Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde Bir Uygulama. Kocatepe Veterinary Journal. (2011); 4(2):17-23.
- Köseman A, Şeker İ. Malatya İlinde Sığırcılık İşletmelerinin Mevcut Durumu:II. Hayvan Sağlığı ve Ahır Hijyeni Perspektifinde Biyogüvenlik Uygulamaları. Kocatepe Veterinary Journal. (2016); 9(2):61-69.
- Likert RA. Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, New York, USA. (1932).
- Şeker E, Yardımcı H. Mikrobiyoloji Laboratuvarlarında Biyogüvenlik. Orlab On-Line Mikrobiyoloji Dergisi. (2003); 1(4):3-32.
- Yılmaz S. Laboratuvarların Biyogüvenlik Seviyeleri ve Enfeksiyöz Ajanların Risk Gruplandırması. In: Klinik Mikrobiyoloji Labaratuvarlarında Biyogüvenlik. Başustaoğlu AC, Güney M, Klinik Mikrobiyoloji Uzmanlık Derneği Yayınları. (2012); 34-56.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2019 |
| Kabul Tarihi | 14 Şubat 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 12 Sayı: 1 |
Kaynak Göster
