A Comparative Overview of the Ideas on the Legal Category of the Personal Data Concept

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 20 - 32, 30.06.2020

Sinan Sami Akkurt

Öz

The fact that the concept of personal data expresses any distinctive information about a specific or identifiable natural person reveals the width of the concept strikingly. Because, it is very difficult to draw the boundaries of the term "all kinds of distinctive information about a particular person". Therefore, it is possible to include any economic, physical, material, intangible or spiritual value in the concept of personal data.As such, there are various approaches regarding the concept of personal data and how the right to protect personal data should be categorized and within which principles the legal nature of it can be determined. As a matter of fact, determining the legal nature of the concept of personal data is of great importance in terms of determining the regime for its protection.In terms of scope, it seems correct to indicate such a broad concept, which can coincide with both economic and spiritual personal values, with a more holistic approach without being subjected to sharp distinctions and to categorize it with a mixed approach (categorization within the framework of concrete event). In this study, it was tried to touch upon the aforementioned approaches first and then on an individual term with an inclusive terminology.

Anahtar Kelimeler

Personal Data,, Right to Protection of Personal Data,, Data Protection Law,, Legal Nature of Personal Data,, Property, Intellectual Property,, Personality Right,, Fundamental Rights

Kişisel Veri Kavramının Hukukî Niteliğine İlişkin Yaklaşımlara Mukayeseli Bir Bakış

Öz

Kişisel veri kavramının belirli veya belirlenebilir bir gerçek kişiye ilişkin ayırt edici her türlü bilgiyi ifade etmesi, kavramın genişliğini çarpıcı şekilde ortaya koymaktadır. Zira çok genel bir ifade ile “belirli bir insana ilişkin her türlü ayırt edici bilgi” tabirinin sınırlarının çizilmesi oldukça zordur. Dolayısıyla kişisel veri kavramının içerisine, insana dair ekonomik, cismani, maddî, gayrimaddî veya manevi her türlü değerin dâhil kabul edilebilmesi önünde bir engel bulunmamaktadır.
Hâl böyleyken kişisel veri kavramı ve buna bağlı olarak kişisel verilerin korunması hakkının nasıl ve hangi terminoloji çerçevesinde tasnif edileceği, bunun nasıl kategorize edilmesi gerektiği ve hukukî niteliğinin hangi esaslar çerçevesinde belirleneceği hususunda farklı hukuk çervrelerine ait muhtelif yaklaşımlara rastlanmaktadır. Nitekim kişisel veri kavramının hukukî niteliğinin tespiti, bunun korunmasına ilişkin rejimin belirlenmesi bakımından son derece önem arz etmektedir.
Kapsam itibariyle hem ekonomik – iktisadî hem de cismanî (maddî) – manevî kişisel değerlerle irtibatlı böyle geniş bir kavramın, keskin ayrımlara tabi tutulmadan daha bütüncül bir yaklaşımla ve fakat yerine göre bu değerlerden hangilerine ne şekilde temas ettiği tahlil edilerek (somut olay çerçevesinde kategorizasyon) karma bir yaklaşım benimsenmesi isabetli görüldüğünden, çalışmada önce anılan yaklaşımlara sonrasında ise kapsayıcı bir terminoloji ile kişisel kanaate değinilmeye gayret edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kişisel Veriler, Kişisel Verilerin Korunması Hakkı, Veri Koruma Hukuku, Kişisel Verilerin Hukuki Niteliği, Mülkiyet, Fikri Mülkiyet, Kişilik Hakkı, Temel Haklar

Kaynakça

• Akgül, A. (2004). Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Kişisel Verilerin Korunması Hakkı. Terazi Hukuk Dergisi, 9 (92), 72.
• Akgül, A. (2014). Danıştay ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Kişisel Verilerin Korunması, İstanbul: Legal.
• Akkurt, S. S. (2019). Sosyal Medyada Gerçekleşen İhlâller Karşısında Kişilik Hakkının Korunması. Ankara: Seçkin.
• Aksoy, H. C. (2008). The Right to Personality and It’s Different Manifestations as the Core of Personal Data. Ankara Law Review, 5 (2), 215 vd.
• Aksoy, H. C. (2010). Medenî Hukuk ve Özellikle Kişilik Hakkı Yönünden Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Çakmak.
• Aktan, C. C. (2000). Hak ve Özgürlükler Antolojisi. Ankara: Hak-İş.
• Antalya, O. G. ve Topuz, M. (2019). Eşya Hukuku. Marmara Hukuk Yorumu, 4(1). Ankara: Seçkin.
• Ayan, M. (2016). Eşya Hukuku I, Zilyetllik ve Tapu Sicili. Ankara: Seçkin.
• Ayan, M. ve Ayan, N. (2016). Kişiler Hukuku. Ankara: Seçkin.
• Ayözger Öngün, A. Ç. (2019). Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Özel Düzenlemeler Dahil Kişisel Verilerin Korunması Hukuku. İstanbul: Beta.
• Bartow, A. (1999). Our Date, Ourselves: Privacy, Propertization and Gender. USFL. Review, 34, 633 vd.
• Başpınar, V. (2016). Mukayeseli Hukukta ve Türk Hukuku’nda Mülkiyet Hakkı Teminatı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 65 (3), 633 vd.
• Belge, A. M. (2017). Özellikle Kişisel Verilerin Korunması Kanunu Çerçevesinde İşçilerin Kişisel Verilerinin İhlâli ve Korunması Yolları. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19, (Şeref Ertaş Armağanı Özel Sayısı), 1025 vd.
• Bibas, S. A. (1994). A Contractual Approach to data Privacy. Harvard Journal of Law & Public Policy, 17 (2), 591 vd.
• Bozbel, S. (2002). Fikir ve Sanat Eserleri Hukuku. İstanbul: On İki Levha.
• Bozlak, A. (2013). Kamusal Bağlamda Özel Hayatın Korunması: ABD Federal Yüksek Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Uygulaması Arasında Mukayeseli Bir İnceleme. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 109, 60 vd.
• Çekin, M. S. (2019). Avrupa Birliği Hukukuyla Mukayeseli Olarak 6698 Sayılı Kanun Çerçevesinde Kişisel Verilerin Korunması Hukuku. İstanbul: On İki Levha.
• Çelik, Y. (2017). Özel Hayatın Gizliliğinin Yansıması Olarak Kişisel Verilerin Korunması ve Bu Bağlamda Unutulma Hakkı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 8 (32), 391 vd.
• Dülger, M. V. (2019). Kişisel Verilerin Korunması Hukuku. İstanbul: Hukuk Akademisi.
• Er, C. (2007). Biyometrik Yöntemler ve Özel Hayatın Gizliliği Hakkı: Parmak İzi, Göz ve DNA Tarama Gibi Teknolojik Kimlik Denetleme Usullerinin Hukuki Statüsü. Ankara: Yetkin.
• Erzurumlu, N. (2017). Türk Hukukunda Fikrî Mülkiyete Konu Malların Cebrî İcrası. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 3, 167 vd.
• Güriz, A. (1969). Teorik Açıdan Mülkiyet Sorunu. Ankara: Ecrin.
• Hatemi, H. (2018). Kişiler Hukuku. İstanbul: On İki Levha.
• Henkoğlu, T. (2015). Bilgi Güvenliği ve Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Yetkin.
• Hirsch, E. (1942). Hukukî Bakımdan Fikrî Sây, 1 (Sınaî Haklar). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
• İmre, Z. (1974). Kişilik Hakkının Korunmasına İlişkin Genel Esaslar, Özellikle İsim Hakkı ve İsim Hakkının Korunması. Seçkin Armağanı. Ankara.
• Janger, E. J. (2002). Privacy Property, Information Costs and the Anti–Commons. Hastings Law Journal, 54, 899 vd.
• Kang, J. (1998). Information Privacy in Cyberspace Transactions. Stanford Law Review, 50, 1193 vd.
• Kaya, C. (2011). Avrupa Birliği Veri Koruma Direktifi Ekseninde Hassas (Kişisel) Veriler ve İşlenmesi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 69 (1 – 2), 317 vd.
• Kılıçoğlu, A. M. (2004). Fikri Hakların İhlalinde Hukuksal Koruma Yolları (Sınai Haklarla Karşılaştırmalı Olarak). Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 54, 51-103.
• Kleining, J., Mameli, P., Miller, S., Salane, D. ve Schwartz, A. (2011). Security and Privacy: Global Standarts for Ethical Identity Management in Contemporary Liberal Democratic States. Australia: ANU Press.
• Korff, D. (2002). Comparative Summary of National Laws, EC Study on Implementation of Data Protection Directive (Study Contract ETD/2001/B5-3001/A/49). Cambridge: UE Human Rights Centre.
• Koyuncuoğlu, T. (2011). Tarihsel Yaklaşımla Hak ve Özgürlük İlişkisinin Saptanması. İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi, 12 (15), 27 vd.
• Küzeci, E. (2010). Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Turhan.
• Küzeci, E. (2020). Kişisel Verilerin Korunması. İstanbul: On İki Levha.
• Lessig, L. (2002). Privacy as Property, Social Research. 69 (1), 247 vd.
• Litman, J.(2000). Information Privacy / Information Property. Stanford Law Review, 52, 1283 vd.
• Marx, G. T. (1989). For Sale: Personal Information About You. The Washington Post, 12 November.
• Oğuzman, M. K., Seliçi, Ö. ve Oktay Özdemir, S. (2018). Eşya Hukuku. İstanbul: Filiz.
• Özdemir, H. (2009). Elektronik Haberleşme Alanında Kişisel Verilerin Özel Hukuk Hükümlerine Göre Korunması. Ankara: Seçkin.
• Pilon, R. (2011). Mülkiyet Haklarının Anayasal Koruması: Amerika ve Avrupa (Çev. Altınışık, Ulvi). Küresel Bakış, 1 (1), 147 vd.
• Prins, C. (2006). When Personal Data, Behavior and Virtual Identities Become a Commodity: Would a Property Rights Approach Matter? Script – ed, 3 (4), 270 vd.
• Prins, J. E. J. (2004). The Propertization of Personal Data and Identities. Electronic Journal of Comperative Law, 8 (3), 1 vd.
• Purtova, N. (2010). Private Law Solutions in European Data Protection: Relationship to Privacy, and Waiver of Data Protection Rights. Netherlands Quarterly of Human Rights Journal, 28, 179 vd.
• Reed, C. ve Angel, J. (2003). Computer Law. New York: Oxford University Press.
• Rempell, S. (2006). Privacy, Personal Data and Subject Access Rights in the European Data Directive and Implementing UK Statute: Durant v. Financial Services Authority as a Paradigm of Data Protection Nuances and Emerging Dilemmas. Florida Journal of International Law, 18, 807 vd.
• Samuelson, P. (2000). Privacy as Intellectual Property? Stanford Law Review, 52, 1125 vd.
• Schwartz, P. (1989). Computer in German and American Constitutional Law: Towards an American Right of Informational Self – Determination. American Journal of Comparative Law, 37, 65 vd.
• Sholtz, P. (2001). Transaction Costs and the Social Cost of Online Privacy. First Monday, 6 (5), 1 vd.
• Slobogin, C. (2007). Privacy at Risk: The New Government Surveillance and the Fourth Amendment. Chicago & London: University of Chicago Press.
• Şimşek, O. (2008). Anayasa Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması. İstanbul: Beta.
• Taştan, F. G. (2017). Türk Sözleşme Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması. İstanbul: On İki Levha.
• Tekinalp, Ü. (2012). Fikri Mülkiyet Hukuku. İstanbul: Vedat.
• Tuor, P., Schnyder, B. ve Schmidt, J. (2015). Das Schweizerische Zivilgesetzbuch. Zürich: Schulthess.
• Tüzüner, Ö. (2007). Marka Rehni Sözleşmesi ve Uygulanacak Hukuk. İstanbul: Vedat.
• Tüzüner, Ö. (2011). Faydalı Modelin Korunması ve Faydalı Modelin Korunmasına Uygulanacak Hukuk. İstanbul: Vedat.
• Uncular, S. (2014). İş İlişkisinde İşçinin Kişisel Verilerinin Korunması. Ankara: Seçkin.
• Utku, D. (2009). Sınaî Hakların Rehni. Ankara: Yetkin.
• Ünal, M. ve Başpınar, V. (2017). Şeklî Eşya Hukuku. Ankara: Savaş.
• Zittrain, J. (2000). What the Publisher Can Teach the Patient: Intellectual Property and Privacy in an Era of Trusted Privication. Stanford Law Review, 52, 1201 vd.