Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 63 - 71, 30.06.2020

Öz

Arabuluculuk, alternatif uyuşmazlık çözüm yollarından bir tanesidir ve ülkemizde 6325 sayılı Kanun ile düzenlenmiştir. Daha sonra yapılan kanuni değişiklikler ile iş ilişkileri ve ticari ilişkilerden doğan bazı uyuşmazlıklarda zorunlu dava şartı olarak kabul edilmiştir. Arabulucu ise bağımsız ve tarafsız üçüncü bir kişi olarak, aralarında uyuşmazlık bulunan tarafları bir araya getirerek ya kendilerinin çözüm bulmalarına yardımcı olan ya da uyuşmazlığın türüne göre çözüm önerisi getirerek anlaşma sağlamaya çalışan kişidir. Arabuluculuk sürecinin her aşamasında gizlilik esastır. Gizlilik, en çok bu süreçteki elde edilen belge ve delillerin daha sonra kullanılamaması şeklinde kendini gösterir. Arabuluculuk sürecinde tarafların isim, adres, mali durumu gibi kişisel verileri öğrenilir. Kişisel veri kabul edilen bu verilerin taraflarca arabulucu tarafından korunması gerekir. Dolayısıyla gerek sürecin gerekse tarafların kişisel verilerinin gizliliğinin tam anlamda sağlanabilmesi için Arabuluculuk mevzuatı ile Kişisel Verileri Koruma Kanunun ilgili hükümlerinin birlikte gözetilmesi gerekir. Çalışmada, özellikle uygulama dikkate alınarak, her iki ilgili kanunun koruma yöntemleri incelenip birlikte uyumluluğu değerlendirilecektir.

Kaynakça

  • Aşıkoğlu, Ş. İ. (2019). Avrupa Birliği ve Türk Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması ve Büyük Veri. İstanbul: XII Levha Yayınları.
  • Develioğlu, H. M. (2017). 6698 Sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu ile Karşılaştırmalı Olarak Avrupa Birliği Genel Veri Koruma Tüzüğü Uyarınca Kişisel Verilerin Korunması Hukuku, İstanbul: XII Levha Yayınları.
  • Dülger, M. V. (2019). Kişisel Verilerin Korunması Hukuku. İstanbul: Hukuk Akademisi.
  • Freedman, L.R. ve Prigoff, M.L. (1986). Confidentiality in Mediation: The Need for Protection, Ohio State Journal on Dispute Resolution, C. 2, S. 1, 37-46.
  • Fry, T. H. (1983). Data Processing. New York: Butterworths.
  • Kaya, C. (2011). Avrupa Birliği Veri Koruma Direktifi Ekseninde Hassas (Kişisel) Veriler Ve İşlenmesi. Journal of Istanbul University Law Faculty, C. 69, S. 1-2, 317-334.
  • Küzeci, E. (2018). Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Lee, J. ve Giester, C. (1998). Confidentially in Mediation, Harvard Negotiation Law Review, C. 3, 285- 297.
  • Özbek, M.S. (2013). Alternatif Uyuşmazlıklar Çözümü. Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Özdemir, H. 2009. Haberleşmenin Gizliliği ve Kişisel Veriler, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIII, S. 1–2, 285-303.
  • Rabinovich Einy, O. (2002). Going Public: Diminishing Privacy In Dispute Resolution In The Internet Age, Virginia Journal of Law and Technology Association, 2-54.
  • Stone, V.W. (2004). Alternative Dispute Resolution, University of California Los Angeles School of Law Public Law & Legal Theory Research Paper Series, 12-19.
  • Tanrıver, S. (2006). Hukuk Uyuşmazlıkları Bağlamında Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları ve Özellikle Arabuluculuk, TBBD, S. 64, 151-177.
  • The Harvard Law Review Association. (1984). Protecting Confidentiality in Mediation, Harvard Law Review, Vol. 98, No. 2, 441-459, DOI: 10.2307/1340844i, https://www.jstor.org/stable/1340844?seq=1
  • Yazıcı Tıktık, Ç. (2013). Arabuluculukta Gizliliğin Korunması: İstanbul: XII Levha Yayınları.
  • Yücedağ, N. (2017), Medeni Hukuk Açısından Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun Uygulama Alanı Ve Genel Hukuka Uygunluk Sebepleri, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 75(2), 765-790

Assessment of The Privacy Policy Dominating Mediation in The Scope of The Personal Data Protection Law

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 63 - 71, 30.06.2020

Öz

Mediation is one of the alternative dispute solution methods. It is regulated by Act no. 6325 Mediation Law In Civil Disputes. Afterwards, with legal amendments, mediation has been accepted as mandatory in some disputes arising from business and commercial relations. The mediator is the objective third person who helps parties to find a solution either by helping them find a solution or by proposing a solution according to the type of the dispute. Confidentiality is essential at every stage of the mediation process. Confidentiality, mostly points out, the documents and evidence obtained in this process cannot be used later. Also, lots of personal information like name, identity number, personal contact info, financial condition come off during the mediation process. Both the Mediation legislation and the relevant provisions of the Personal Data Protection Law should be observed together in order to ensure the confidentiality of both the process and the personal data of the parties. In this study, the protection methods of both relevant laws will be examined and their compatibility will be evaluated considering the execution.

Kaynakça

  • Aşıkoğlu, Ş. İ. (2019). Avrupa Birliği ve Türk Hukukunda Kişisel Verilerin Korunması ve Büyük Veri. İstanbul: XII Levha Yayınları.
  • Develioğlu, H. M. (2017). 6698 Sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu ile Karşılaştırmalı Olarak Avrupa Birliği Genel Veri Koruma Tüzüğü Uyarınca Kişisel Verilerin Korunması Hukuku, İstanbul: XII Levha Yayınları.
  • Dülger, M. V. (2019). Kişisel Verilerin Korunması Hukuku. İstanbul: Hukuk Akademisi.
  • Freedman, L.R. ve Prigoff, M.L. (1986). Confidentiality in Mediation: The Need for Protection, Ohio State Journal on Dispute Resolution, C. 2, S. 1, 37-46.
  • Fry, T. H. (1983). Data Processing. New York: Butterworths.
  • Kaya, C. (2011). Avrupa Birliği Veri Koruma Direktifi Ekseninde Hassas (Kişisel) Veriler Ve İşlenmesi. Journal of Istanbul University Law Faculty, C. 69, S. 1-2, 317-334.
  • Küzeci, E. (2018). Kişisel Verilerin Korunması. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Lee, J. ve Giester, C. (1998). Confidentially in Mediation, Harvard Negotiation Law Review, C. 3, 285- 297.
  • Özbek, M.S. (2013). Alternatif Uyuşmazlıklar Çözümü. Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Özdemir, H. 2009. Haberleşmenin Gizliliği ve Kişisel Veriler, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIII, S. 1–2, 285-303.
  • Rabinovich Einy, O. (2002). Going Public: Diminishing Privacy In Dispute Resolution In The Internet Age, Virginia Journal of Law and Technology Association, 2-54.
  • Stone, V.W. (2004). Alternative Dispute Resolution, University of California Los Angeles School of Law Public Law & Legal Theory Research Paper Series, 12-19.
  • Tanrıver, S. (2006). Hukuk Uyuşmazlıkları Bağlamında Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları ve Özellikle Arabuluculuk, TBBD, S. 64, 151-177.
  • The Harvard Law Review Association. (1984). Protecting Confidentiality in Mediation, Harvard Law Review, Vol. 98, No. 2, 441-459, DOI: 10.2307/1340844i, https://www.jstor.org/stable/1340844?seq=1
  • Yazıcı Tıktık, Ç. (2013). Arabuluculukta Gizliliğin Korunması: İstanbul: XII Levha Yayınları.
  • Yücedağ, N. (2017), Medeni Hukuk Açısından Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun Uygulama Alanı Ve Genel Hukuka Uygunluk Sebepleri, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 75(2), 765-790
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hukuk
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Miray Özer Deniz 0000-0003-2443-6290

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 5 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 29 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özer Deniz, M. (2020). Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi. Kişisel Verileri Koruma Dergisi, 2(1), 63-71.
AMA Özer Deniz M. Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi. Kişisel Verileri Koruma Dergisi. Haziran 2020;2(1):63-71.
Chicago Özer Deniz, Miray. “Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi”. Kişisel Verileri Koruma Dergisi 2, sy. 1 (Haziran 2020): 63-71.
EndNote Özer Deniz M (01 Haziran 2020) Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi. Kişisel Verileri Koruma Dergisi 2 1 63–71.
IEEE M. Özer Deniz, “Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi”, Kişisel Verileri Koruma Dergisi, c. 2, sy. 1, ss. 63–71, 2020.
ISNAD Özer Deniz, Miray. “Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi”. Kişisel Verileri Koruma Dergisi 2/1 (Haziran 2020), 63-71.
JAMA Özer Deniz M. Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi. Kişisel Verileri Koruma Dergisi. 2020;2:63–71.
MLA Özer Deniz, Miray. “Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi”. Kişisel Verileri Koruma Dergisi, c. 2, sy. 1, 2020, ss. 63-71.
Vancouver Özer Deniz M. Kişisel Verilerin Korunması Kanunu İle Arabuluculuğa Hâkim Gizlilik İlkesinin Birlikte Değerlendirilmesi. Kişisel Verileri Koruma Dergisi. 2020;2(1):63-71.