Okul Pansiyonunda Kalan Ergenlerin Kaygı Düzeyleri ve Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 21, 208 - 222, 04.07.2011

Zeynep Karataş

Öz

Bu araştırmada, okul pansiyonunda kalan ergenlerin cinsiyet ve sınıf düzeyleri açısından kaygı ve problem
çözme becerileri puanlarının farklılaşıp farklılaşmadığı ile kaygı ve problem çözme beceri puanları arasında
anlamlı bir ilişki olup olmadığı incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Niğde Merkez ilçesinden
pansiyonlu iki okuldan seçilen okul pansiyonunda kalan 109 kız 91 erkek 200 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmada
ergenlerin kaygılarını ölçmek için Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri, problem çözme becerilerini ölçmek için
Problem Çözme Envanteri kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde gruplar arasında farklılık
olup olmadığını incelemek için İki Yönlü MANOVA ve ilişkiyi incelemek için Pearson Momentler Çarpım
Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Bulgular; öğrencilerin cinsiyet açısından kaygı ve problem çözme
puanlarının farklılaştığını, sınıf düzeyi açısından farklılaşma olmadığını göstermiştir. Ayrıca kaygı ile problem
çözme becerileri arasındaki ilişkiye bakıldığında anlamlı ilişki olduğu gözlenmiştir. Bulgular alan yazın ışığında
tartışılmış ve alanda çalışanlar ile yeni yapılacak çalışmalara ilişkin çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

kaygı, sürekli kaygı, durumluk kaygı, problem çözme, okul pansiyonu

Kaynakça

• onların kapasitelerine uygun beklentiler ortaya koymalarına yardım amaçlı okul psikolojik
• danışmanlarının çeşitli çalışmalar yapmaları faydalı olabilir. Anne-babaların okul dışında
• çocuklarını sosyal çalışmalara yönlendirmeleri ve onları desteklemeleri konusunda okul
• psikolojik danışmanının çalışmalar yapması yararlı olabilir.
• Baltaş, A. ve Baltaş, Z. (1993). Stres ve başaçıkma yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Bingham, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi. (Çev. A.F. Oğuzkan). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Cüceloğlu, D. (1994). İnsan ve davranışı psikolojinin temel kavramları. (5. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çam, S. ve Tümkaya, S. (2008). Kişilerarası problem çözme envanteri lise öğrencileri formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-17.
• Danışık, N.D. (2005) Ergenlerin sürekli öfke- öfke ifade tarzları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Davison, G.C. & Neale, J.M. (2004). Anormal psikolojisi. (Çev. Ed. İ. Dağ). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Demirel, Ö. (2001). Eğitim sözlüğü. (1. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Endler, S.N. & Kocovski, N.L. (2001). State and trait anxiety revisited. Journal of Anxiety Disorders, 15(3), 231-245.
• Erden, M. ve Akman, Y. (2009). Eğitim psikolojisi. (18. Baskı). Ankara: Arkadaş Yayınları.
• Erkan, Z. (2005). Eğitsel rehberlik. Ersin Uzman (Ed.), Psikolojik danışma ve rehberlik içinde (s. 79-96). İstanbul: Lisans Yayıncılık.
• Genç, S.Z. ve Kalafat, T. (2007). Öğretmen adaylarının demokratik tutumları ile problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22), 10-22.
• Güçlü, N. (2003). Lise müdürlerinin problem çözme becerileri. Milli Eğitim Dergisi, 160, 272-300
• Hamarta, E. (2009). Ergenlerin sosyal kaygılarının kişilerarası problem çözme ve mükemmeliyetçilik açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 8(3), 729-740.
• Karataş, Z. (2009). Psikodrama ile yapılan grup çalışmasının ergenlerin sürekli kaygı düzeylerine etkisi, Çağdaş Eğitim Dergisi, 34 (360), 31-37.
• Kirkley, J. (2003). Principles for teaching problem solving. Indiana: Plato Learning Inc.
• Kneeland, S. (2001). Problem çözme. (Çev. N. Kalaycı). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Korkut, F. (1991). Yetiştirme yurdundaki öğrencilerle geştalt yaklaşımına dayalı olarak yapılan bireysel danışmanın sürekli kaygı ve denetim odağı üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 177-184.
• LaRue, A. & D’Elia, L.F. (1985). Anxiety and problem solving in middle-aged and elderly adults. Exp Aging Res., 11(3-4), 215-220.
• Mash, E.J. & Wolfe, D.A.(2002). Abnormal child psychology. Belmont: Wadsworth Group.
• Metin, Ö., Özkoç, Ş., Gök-Özer, F. ve Beydağ, K.D. (2008). Denizli çıraklık eğitim merkezine devam eden gençlerin kaygı düzeylerinin belirlenmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 7(2), 113-118.
• Misra, R.& McKean, M. (2000). College students’ academic stres and ıts relation to their anxiety, time management, and leisure satisfaction. American Journal of Health Studies, 16(1), 41-51.
• Öğülmüş, S. (2004). Ben sorun çözebilirim kişilerarası sorun çözme becerileri ve eğitimi. Ankara: Babil Yayıncılık.
• Öner, N. ve LeCompte, A. (1983). Durumluk-sürekli kaygı envanteri el kitabı. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Özyürek, A. ve Demiray, K. (2010). Yurtta ve ailesi yanında kalan ortaöğretim öğrencilerinin kaygı düzeylerinin karşılaştırılması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(2), 247-256.
• Savaşır, I., ve Şahin, N.H. (1997). Bilişsel-davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Taylan, S. (1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Wilde, J. (1995). Treating anger, anxiety, and depression in children and adolescents. United States of America: Taylor&Francis Ltd.
• Yalçın, S. B. (1998). Genel lise öğrencileri ile meslek lisesi öğrencilerinin gelecek kaygılarının karşılaştırılması. Konya: Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi 7. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 149-162.