OKUL YÖNETİCİLERİNİN YENİLİK YÖNETİMİ YETERLİKLERİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN ALGILARI

Yıl 2015, Sayı: 33, 167 - 185, 09.04.2015

Süleyman Karataş Ramazan Gök Serdar Özçetin

Öz

Özet: Bu araştırmada ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin, okul yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerini Antalya ilindeki eğitim örgütlerinde nasıl algıladıklarını tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini 56 resmi eğitim kurumlarında görev yapmakta bulunan 1143 öğretmen; örneklemini ise; tesadüfi örnekleme yoluyla gönüllü seçilen 209 öğretmen oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Bülbül (2012) tarafından geliştirilen ‘Okullarda Yenilik Yönetimi Ölçeği’ kullanılmıştır. Ölçeğin oluşturulan öğretmen formunun geçerlik ve güvenirlik çalışmaları kapsamında doğrulayıcı faktör analizi yapılmış, Cronbach-Alpha katsayıları(0.966) hesaplanmıştır. Araştırmada toplanan veriler, SPSS 20 istatistik paket programı yardımı ile çözümlenmiştir. Öğretmenlerin, yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin algılarının, yaş, eğitim durumları, okul türü ve mesleki kıdemlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını saptamak için tek yönlü varyans analizi (One-WayAnova), cinsiyetlerine ve branşlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığını saptamak için ise t-testi uygulanmıştır. Bu araştırmada, resmi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin okul yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliliklerine ilişkin yaş durumlarına göre “Örgütsel Kültür ve Yapı” boyutunda 41-60 yaş arasında bulunan öğretmenlerin, 20-40 yaş arasındaki öğretmenlere göre daha yeniliçi bir algıya sahip olduğu tespit edilmiştir ve görev yapılan okul türü ile “Girdi Yönetimi” boyutunda da lisede görev yapan öğretmenlerin, ortaokulda görev yapan öğretmenlere göre daha yeniliçi bir algıya sahip olduğu tespit edilmiştir. Bu bulgulara dayanarak eğitim kademesi yükseldikçe öğretmenlerin daha yeniliğe açık olduğunu ve müdürlerini de bu doğrultuda daha yenilikçi olarak algıladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar kelimeler: Yenilik Yönetimi, Yenilikçi Lider, Eğitim Örgütlerinde Yenilik Yönetimi

Anahtar Kelimeler

Yenilik Yönetimi, Yenilikçi Lider, Eğitim Örgütlerinde Yenilik Yönetimi

Kaynakça

• Adair, J. (2008). Yenilikçi liderlik. İstanbul: Babıâli Kültür.
• Argon, T. ve Özçelik, N. (2008). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Değişimi Yönetme Yeterlikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 70- 89.
• Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık
• Bülbül, T. (2012). Okullarda yenilik yönetimi ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (1), 157-175.
• Büyüköztürk, Ş. vd. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Pegem Akademi, Ankara.
• Cormican, K. ve O’Sullivan, D. (2004). Auditing best practice for effective product innovation management. Technovation 24, 819–829.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: PegemA.
• Demirel, Ö. ve Ün, K. (1987). Eğitim Terimleri. Ankara: Şafak Matbaası.
• Göl, E. ve Bülbül, T. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-109.
• Gülşen, C. ve Gökyer, N. (2010, Mayıs). İlköğretimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen olası etkenler. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumunda sunulan bildiri, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Okutan, M. (2003). Okul müdürlerinin idari davranışları. Milli Eğitim Dergisi, 157, 226-236.
• Öğüt, A., Aygen, S. ve Demirsel, M. T. (2007). Personel güçlendirme inovasyonu hızlandırır mı? Antalya ili beş yıldızlı konaklama işletmelerine yönelik görgül bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İ.İ.BF Dergisi. Yerel Ekonomiler Özel Sayısı. 163-172.
• Özdemir, S. ve Cemaloğlu, N. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme ve karara katılma. Milli Eğitim Dergisi, 146, 54-63.
• Pervaiz, K., A. (1998). Culture and climate for innovation. European Journal of Innovation Management, 1 (1), 30-43.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
• Şişman, M. (2002). Örgütler ve Kültürler. Ankara: Pegem A.
• Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2007). Using multivariate statistics. (Fifth edition) New York: Allyn and Bacon.
• Uzkurt, C. (2008). Yenilik yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü. İstanbul: Beta.
• Watt, D. (2002). How innovation occurs in high schools within the network of innovative schools: The four pillars of innovation research project. Retrieved January 9, 2011 http://www.bishops.k12.nf.ca/poster2004/fourpillars.pdf .
• Yavuz, M. (2006.) İlköğretim okulu müdürlerinden beklenen roller ve karşılanma düzeyleri Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16: 657–670.