Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Girişimci Özellikleri İle İlgili Öz Değerlendirmeleri

Yıl 2017, Sayı: 44, 202 - 228, 21.12.2017

İsa Deveci

https://doi.org/10.21764/maeuefd.319031

Cited By: 3

Öz

2013 yılı fen bilimleri öğretim programında yaşam becerileri
arasında “girişimcilik” kavramına doğrudan yer verilmiştir. Devamında 2017
yılında yayınlanan taslak fen bilimleri öğretim programında da “girişimcilik”
kavramı ve bu kavramla bağlantılı olan “inovasyon” ve “mühendislik
uygulamaları” gibi kavramlara da yer verilmesinin planlanması dikkat
çekmektedir. Bu durum girişimcilik kavramı ve bu kavramın kapsadığı özelliklere
olan ilginin arttığını göstermektedir. Dolayısıyla geleceğin öğretmenleri olan
öğretmen adaylarının bu özelliklere ne ölçüde sahip olduklarını düşündükleri
merak konusudur. Bu araştırmanın amacı fen bilimleri öğretmen adaylarının
girişimci özelliklerini kendi değerlendirmeleri ile belirlemektir. Bu
doğrultuda araştırma nitel bir çalışma olarak tasarlanmıştır. Araştırmada
veriler araştırmacı ve uzman görüşlerine dayalı olarak geliştirilen “Girişimci
Özellik Öz Değerlendirme Formu” kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma
sonucunda araştırmaya katılan fen bilimleri öğretmen adaylarının büyük bir
çoğunluğu kendilerinde sorumluluk alma, yenilikçi olma, bağımsız hareket
edebilme, etkili iletişim kurma, kendine güven, takım çalışması, yaratıcı olma,
başarı ihtiyacı gibi özelliklerin bulunduğunu belirtmiştir. Diğer taraftan risk
alma, belirsizliğe karşı toleranslı olma ve liderlik özellikleri açısından ise fen
bilimleri öğretmen adaylarının büyük bir çoğunluğu bu özelliklere sahip
olmadıklarını dile getirmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Öğretmen Eğitimi, Girişimcilik

Kaynakça

• Advanced Leadership Initiative (2014). Educatıon For The 21st Century, April 24 - 26, Cambridge, MA.
• Aktamış, H., & Ergin, Ö. (2007). Bilimsel süreç becerileri ile bilimsel yaratıcılık arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 11-23.
• Altan, M. Z. (2014). Türkiye’nin eğitim çıkmazı girişimci öğretim. Girişimci öğretmen. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Amos, A., & Onifade, C. A. (2013). The perception of students on the need for entrepreneurship education in teacher education programme. Global Journal of Human-Social Science Research, 13(3), 75-80.
• Arikan, C. (2013). Kadın girişimcilikte başarı ve başarıyı etkileyen faktörler: Bursa örneği. yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Atasoy, T. (2012). Kendinizin patronu olmak: Girişimcilik, Ankara: ODTÜ Yayıncılık
• Aytaç, Ö., & İlhan, S. (2007). Girişimcilik ve girişimci kültür: sosyolojik bir perspektif. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 101-120. Bickman, L., & Rog, D. (1998). Handbook of applied social research methods. Thousand Oaks, C.A: Safe.
• Borase, C. (2014). The Entrepreneurial teacher. Online International Interdisciplinary Research Journal, 4(5), Sept-Oct, 231-234.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. 11.Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Dinkar, K. D., & Shamim. A. (2014). Conflux Journal of Education, 1(2), 66-69.
• Erarslan, L. (2011). İlköğretim programlarında girişimcilik öğretimi (hayat bilgisi dersi örneği). Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 82-94.
• Erdal, H. (2007). 2005 İlköğretim matematik programı ölçme değerlendirme kısmının incelenmesi (Afyonkarahisar ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
• Hannon, P. D. (2006). Teaching pigeons to dance: Sense and meaning in entrepreneurship education. Education and Training, 48(5), 296–308.
• Heinonen, J., & Poikkijoki, S. (2006). An entrepreneurial-directed approach to entrepreneurship education: Mission impossible? Journal of Management Development, 25(1), 80–94.
• Ho, T. S., & Koh, H. C. (1992). Differences in Psychological Characteristics between Entrepreneurially Inclined and Non-entrepreneurially Inclined Accounting Graduates in Singapore. Entrepreneurship, Innovation and Change: An International Journal, 1(2), 243-254.
• İnce, A. R., Erdem, H., Deniz, M., & Bağlar, N., (2015). Girişimci kişilik özelikleri ile girişimcilik becerileri arasındaki ilişkinin potansiyel girişimci adayları üzerinden incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 41, 399-416.
• Janiūnaitė, B. (2004). The concept of teachers ınnovative culture. some ımplication for teacher development. European Conference on Educational Research, University of Crete, September 22-25.
• Jennings, D. E., & Zeithaml, C. P. (1983). Locus of control: A review and directions for entrepreneurial research. Proceedings of the 43rd Annual Meeting of the Academy of Management: 417-421.
• Jones, C. (2006). Constructive alignment: A journey for new eyes. Journal of Enterprising Culture, 14 (4), 291–306.
• Kangasharju, A., & Hyrsky, K. (1998). Entrepreneurship and innovation inclinations in the Finnish countryside. Pellervo Economic Research Institute Working Papers 9. file:///C:/Users/user/Downloads/Pellervo_Economic_Research_Institute.pdf ‘den alınmıştır.
• Kavacık, L., Yelken, T. Y., & Sürmeli, H. (2015). İlköğretim fen ve teknoloji dersinde inovasyon (yenilikçi) proje uygulamaları ve öğrenciler üzerindeki etkileri. Eğitim ve Bilim, 40(180), 247-263.
• Kaya, A. (2007). Bilişim ve iletişim ışığında girişimcilik ve KOBİ yönetimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Korkmaz, H. (2002). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenmenin yaratıcı düşünme, problem çözme ve akademik risk alma düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Küçük, O. (2005). Girişimcilik ve küçük işletme yönetimi. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Marangoz, M. (2012). Girişimcilik. İstanbul: Beta Basım Yayım.
• McClelland, D.C. (1961). The Achieving Society. Van Nostrand, New York, NY.
• Nartgün, Z. (2006). Fen ve teknoloji öğretimi, Mehmet Bahar (Ed.), Fen ve teknoloji öğretiminde ölçme ve değerlendirme (ss:355-415), Ankara: Pegem Yayıncılık
• Özden, K., Temurlenk, M. S., & Başar, S. (2008). Girişimcilik eğilimi: kırgızistan-türkiye manas üniversitesi ve atatürk üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Review of Social, Economic & Business Studies, 11/12, 1-20.
• Pan, V. L., & Akay, C. (2015). Eğitim fakültesi öğrencilerinin girişimcilik düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. NWSA-Education Sciences, 9(6), 125-138.
• Schere, J. L. (1982). Tolerance of ambiguity as a discriminating variable between entrepreneurs and managers. Proceedings of the Academy of Management pp. 404-408.
• Sitkin, S. B., & Pablo, A. L. (1992). Reconceptualizing the determinants of risk behavior. Academy of management review, 17(1), 9-38.
• Tan, S., S., & Frank, Ng, C. K. (2006). A problem-based learning approach to entrepreneurship education. Education and Training, 48(6), 416–428.
• The Enterprising School, (2002). The Enterprising School, A guide for the development of Enterprise education in schools. The Commonwealth Department of Education, Science and Training. Carlton South: Curriculum Corporation.
• Thomas, A.S., & Mueller, S.L. (2000). A case for comparative entrepreneurship: assessing the relevance of culture. Journal of International Business Studies, 31, 287–301.
• Topkaya, E. Z. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri güncelleştirilmiş. 5. Baskı. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(2), 113-118.
• Wing Yan Man, T. (2006). Exploring the behavioural patterns of entrepreneurial learning. A competency approach. Education and Training, 48(5), 309–321
• Yıldırım, M. H., Demirel, Y., & İçerli, L. (2011). İşletme sahibi yöneticilerin girişimci kişilik özellikleri ile girişimcilik becerileri arasındaki ilişkinin tespiti: Aksaray örneği. Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), 189-199.
• Zhao, Y. (2014). Creating The Entrepreneurial Mindset In 2st Century Schools, , 1(9). December 17