The Folk Traditions and Medical Discoveries (Based On Azerbaijan and Kumuk Wailing)

Yıl 2015, Cilt: 8 Sayı: 15, 141 - 146, 01.12.2015

Aynur Qezenferqızı

Öz

There are texts about chest tapping in Shamanism and ancient Turkic monuments. But For many years researchers claimed chest tapping while wailing to be a reflexive behavior. And after the advent of Islam, most of these traditions were disparaged and banned. But people don't leave any traditions such as chest tapping. Shah Ismail Hatai legalized this tradition under the sect of Saphavi in 15th century. So the delegates of Saphavi sect celebrated chest tapping while wailing once a year during the Maharramlik month (Maharramlik is a ritual month of Shiite). People wailed and tapped their chests, specially, in the day of Ashura, the day when imams were murdered. Thus this tradition was introduced under Islamic beliefs. And today despite the ban this tradition is still living under the name of Islam. Most of Islamic and European researchers claimed that chest tapping while wailing is a sign of masochism. But later medical researches proved that there is no relationship between this tradition and Masochism, on the contrary, this is a humanistic and reflexive manner and by chest tapping positive hormones can be produced since there is an organ called thymus on chest which is the center of immune system. If this organ is shaken it can strengthen the immune system. And it means that women's chest tapping while wailing is not a reflexive behavior, on the contrary, this behavior is realized under the pressure from brain. The paper researches chest tapping.

Anahtar Kelimeler

tyhmus, traditions, ritual, medical discovers, women tapping on the chest while wailing.

XALQIN TƏHTƏLŞÜURUNDA YAŞATDIĞI SİNƏDÖYMƏ GƏLƏNƏYI VƏ TİBBİ GERÇƏKLİK: TIMUS VƏZİNİN ÜZƏRİNƏ VURULMASININ FAYDASI (QUMUQ VƏ AZƏRBAYCAN AĞILARI ƏSASINDA)

Öz

Qədim türklərdə və Şamanizm gələnəyində sinəyə döymə haqqında mətnlər
var. Lakin uzun illər araşdırıcılar sinəyə döymə davranışının refleksiv reaksiya
olduğunu iddia edirdilər. İslamı qəbul etdikdən sonra bu ənənələrin bir çoxu
pisləndi və yasaqlandı. Ancaq insanlar bəzi ənənələri unuda bilmədilər.
Bunlardan biri də sinəyə döymə idi.
15-ci əsrdə Şah İsmayıl Xətai Səfəvilər təriqəti ilə bu gələnəyi qanuniləşdirdi.
Beləliklə də, insanlar Səfəvi təriqəti ilə ildə bir dəfə Məhərrəmlik ayında sinəyə
döymə ənənəsi rəsmiləşdi. İnsanlar xüsusilə, Aşurə günündə ağlayaraq
sinələrinə döyürlər. Beləliklə də bu ənənə İslam dininin tələbi kimi insanların
şüurunda özünə yer tutur. Bu gün qadağalara baxmayaraq, bu ənənə hələ də
İslam adı altında yaşayır.
Bir çox İslam və Avropa alimləri sinəyə döymənin mazoxizmin xüsusiyyəti
olduğunu iddia edirlər. Lakin son zamanlar araşdırıcılar sübut etdilər ki, sinəyə
döymə gələnəyi ilə mazoxizmin arasında heç bir əlaqə yoxdur, əksinə, bunun
humanist və refleksiv davranışdır və sinəyə döyərkən timus vəzi sayəsində
insanın immun sisteminin gücləndir, sahibinə müsbət enerji verir və beləliklə də
insan çəkdiyi əziyyətə qarşı daha dözümlü olur. Bunu da qadınlarımızın vay-
şivən zamanı minilliklərdən gələn ənənənin təxtəlşüurda özünə yer tapması və
təzahürü kimi qiymətləndirmək lazımdır. Məqalədə timus vəzi və sinəyədöymə
ənənəsi haqqında danışılacaq.

Anahtar Kelimeler

Timus, ənənənlər, ritual, tibbi kəşflər, qadınların sinəyə döymələri