Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Study on Landscape Applications in Residential Gardens: The Case Study of Kemalpaşa District of Izmir Province, Turkey

Yıl 2021, , 41 - 53, 23.05.2021
https://doi.org/10.29048/makufebed.867623

Öz

Gardens have become important places for satisfying people's longing to increase their relationship with nature, with adding aesthetic and functional value to the residential houses. In this study, an exemplary private residential construction project located in borders of Kemalpaşa district of İzmir province, is examined. In this context, work has been carried out in a total of 26 detached houses located in the 1st stage of a private settlement project area. A project was prepared under the view of the landscape design principles, for the garden of detached houses which belong to the residents. The garden sizes of each house in the construction area are different from others. The garden sizes of the 1st phase residences determined as the study area vary between 250 m² and 850 m². There are also some elevation differences between residential places. Therefore, projects for each residential unit has been drawn and implemented differently. Wire fences for security reasons surround the borders of each houses and garden entrance doors are placed appropriate placers. Each residential unit has its own parking lot that is in-dependent from the garden. It has also found that limitations were made with wire fences on the front parts of the car parks, and the interior parts of the gardens were partially prevented by planting.

Kaynakça

  • Akdoğan, G. (1995). Dünden bugüne bahçe kültürümüz. Bahçe Kültürü Dergisi, 58: 7-14.
  • Amerigo, M., Aragones, J. I. (1990). Residential satisfaction in council housing. Journal of Environmental Psychology, 10(4): 313-325.
  • Bakan, K., Konuk, G. (1987). Türkiye’de kentsel dış mekânların düzenlenmesi. TÜBİTAK Yapı Araştırma Enstitüsü Yayınları, 104 s., Ankara.
  • Baker, E. (2003). Public Housing Tenant Relocation: Residental Mobility, Satisfaction, and The Development of A Tenant’s Spatial Decision Support System, Ph. D. Thesis, The Adelaide University Department of Geographical and Environmental Studies, Adelaide, Australia.
  • Bayraktar, N., Girgin, Ç. (2010). Kooperatif üst birlikleri tarafından gerçekleştirilen konut yaşam çevrelerinde kentsel yaşam kalitesi açısından bir değerlendirme/Batıkent örneği. Gazi Üniversitesi. Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 25(2): 201-211.
  • Bekdemir, A. P. (2003). İstanbul-Bahçeşehir Toplu Konut Yerleşmesinde Dış Mekan Kullanım Olanaklarının İrdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Beycan, Ş. (2004). Çanakkale’de Kamu Eli ile Üretilmiş Toplu Konutların Mekansal, Alansal ve Boyutsal Analizleri ve Üretim Sistemleri Üzerine Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Bölen, F. (1987). Konut-otopark ilişkisi, Toplu Konutlarda Mekan Standartları Paneli, Yapı-Endüstri Merkezi, 178-183, İstanbul.
  • Conan, M. (2006). Methods and perspectives for the study of gardens and their reception, gardens and ımagination: cultural history and agency ed. Micheal Conan, p. 3- 17 Dumbarton Oaks Research Library and Collection, Harvard University Press.
  • Çetinkaya, A. (2016). Profesyoneller İçin Ev Bahçeleri Tasarım İlkeleri. https://www.plantdergisi.com/abdurrahman-cetinkaya/profesyoneller-icin-ev-bahceleri-tasarim-ilkeleri.html (Erişim Tarihi:25.12.2019).
  • Demirarslan, S. (2005). Türk insanı için yapılan konutlarda yaşam kalitesinin elde edilebilmesi için gerekli faktörler. Konut Değerlendirme Sempozyumu 2004, İTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları, İstanbul. Dülgeroğlu, Y. Y. (1995). Konut kavramının tipolojik temelleri. İTÜ Yayınları, İstanbul.
  • Fernandez, G. F. M., Pèrez, F. R., Abuín, J.M.R. (2003). Components of the residential environment and socio-demographic characteristics of the elderly. Journal of Housing for the Elderly, 18(1): 25-49.
  • Gültekin, E., (1991). Bahçe ve sanat tarihi. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No:94, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset ve Teksir Atölyesi, Adana.
  • Gökçe, Ş. (2007). Sosyal etkileşimi geliştirecek peyzaj tasarımı üzerine bir araştırma: Çukurambar Mahallesi örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara. 149 s.
  • Hayward, G. (1975). Home as an environmental and psychological concept. Landscape, 20.
  • Karaçizmeli, E. B. (2011). Gelenekselden Küresele Bahçe Tasarımı: Çin ve Japonya'dan Örnekler. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, 156 s., İstanbul.
  • Korkut, A. B. (2002). Peyzaj Mimarlığı. Hasad Yayıncılık Ltd. Şti., 167s, İstanbul.
  • Kumbasar, S. B. (2008). Konut Gelişiminde Gelecek Vizyonları. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, 1- 38, İstanbul.
  • Lang, J. (1994). Urban design. The Amerikan Experience, Van Nostrand Reinhold, New York.
  • Resmî Gazete (2006). Otopark Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, Madde 5, Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Özdemir, L. (2006). Karabük İli Beşbinevler Toplu Konut Alanında Konut Açık ve Yeşil Alan İlişkisinin İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, 122 s., Bartın.
  • Rapoport, A. (1969). House form and culture. Prentice Hall International, London.
  • Subaşı, B. (2000). İzmir İli Gaziemir İlçesi Örneğindeki Uygulamalarda Toplu Konut Açık Alanlarının Peyzaj Mimarlığı İlkeleri Çerçevesinde İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, 75 s., İzmir.
  • Tanrıverdi, F. (1975). Peyzaj mimarisi bahçe sanatının temel prensipleri ve uygulama metodları. Atatürk Üniversitesi Yayınları No:148, Ziraat Fakültesi yayınları No: 196. Sevinç Matbaası, Ankara.
  • Taşkan. G. (2014). Bartın Kenti Geleneksel Konutlarındaki Yapısal Değişimlerin Bahçe Mekânı ve Kullanılan Bitki Materyaline Yansımaları. Bartın Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Bartın.
  • Türkoğlu, H. (1997). Residents' satisfaction of housing environments: The case of Istanbul, Turkey. Landscape and Urban Planning, 39: 55-67.
  • URL-1 (2019). https://www.academia.edu/217286/Ev_Bah%C3%A7eleri_Tasar%C4% B1m_ve_Planlama_%C4%B0lkeleri / (Erişim Tarihi: 25.12.2019)
  • URL-2 (2020). https: //cimdunyasi.com.tr/ (Erişim Tarihi: 17.10.2020)
  • URL-3 (2020). https: //tr.m.wikipedia.org / (Erişim Tarihi: 29.11.2020)
  • URL-4 (2020). http://www.yardimcikaynaklar.com/izmir-yuzey-sekilleri-ve-iklimsartlari/ (Erişim Tarihi: 30.11.2020)

Konut Bahçelerinde Peyzaj Uygulamaları Üzerine Bir Çalışma: İzmir İli Kemalpaşa İlçesi Örneği

Yıl 2021, , 41 - 53, 23.05.2021
https://doi.org/10.29048/makufebed.867623

Öz

Günümüzde insanların açık ve yeşil alanlara olan özlemlerini gidermek, doğayla olan ilişkilerini arttırmak ve bunların yanı sıra konuta estetik ve fonksiyonel değer kazandırmak için konut bahçeleri oldukça önem kazanmıştır. Çalışmada, kentsel yeşil alanların en küçük birimlerinden birisini oluşturan siteler, İzmir ili sınırları içinde yer alan örnek bir özel konut projesinde irdelenmiştir. Bu bağlamda, İzmir ili Kemalpaşa ilçesi sınırları içinde yer alan yerleşim alanının 1. etabında bulunan toplam 26 adet müstakil konutta çalışma sürdürülmüştür. Çalışma alanındaki konut bahçelerindeki yapısal ve bitkisel uygulamalar, detaylı bir şekilde incelenmiştir. Araştırmada, konutların çevresinde bulunan ve konut kullanıcılarına ait olan bahçeler için, bölgenin doğal ve kültürel özellikleri dikkate alınarak peyzaj tasarım ilkeleri doğrultusunda projeler hazırlanmıştır. İnşaat alanındaki her bir konuta ait bahçe büyüklükleri farklılık göstermektedir. Çalışma alanı olarak belirlenen 1. etap konutlarında bahçe büyüklükleri, 250 m² ile 850 m² arasında değişiklik göstermektedir. Ayrıca konutlar arasında kod farklılıkları da bulunmaktadır. Her konutun projesi, birbirinden farklı olarak çizilmiş ve uygulaması yapılmıştır. Her bahçenin sınırları, güvenlik nedeniyle tel çitler ile çevrilmiş olup, uygun yerlerde bahçe giriş kapılarına yer verilmiştir. Her konutun kendisine ait bahçeden bağımsız otoparkı bulunmaktadır. Otoparkların ön kısımlarında tel çit ile sınırlama yapılmış olup, bahçelerin iç kısmında bitkilendirme yapılarak, bahçelerin iç kısımlarının görünmesi kısmen engellenmiştir.

Kaynakça

  • Akdoğan, G. (1995). Dünden bugüne bahçe kültürümüz. Bahçe Kültürü Dergisi, 58: 7-14.
  • Amerigo, M., Aragones, J. I. (1990). Residential satisfaction in council housing. Journal of Environmental Psychology, 10(4): 313-325.
  • Bakan, K., Konuk, G. (1987). Türkiye’de kentsel dış mekânların düzenlenmesi. TÜBİTAK Yapı Araştırma Enstitüsü Yayınları, 104 s., Ankara.
  • Baker, E. (2003). Public Housing Tenant Relocation: Residental Mobility, Satisfaction, and The Development of A Tenant’s Spatial Decision Support System, Ph. D. Thesis, The Adelaide University Department of Geographical and Environmental Studies, Adelaide, Australia.
  • Bayraktar, N., Girgin, Ç. (2010). Kooperatif üst birlikleri tarafından gerçekleştirilen konut yaşam çevrelerinde kentsel yaşam kalitesi açısından bir değerlendirme/Batıkent örneği. Gazi Üniversitesi. Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 25(2): 201-211.
  • Bekdemir, A. P. (2003). İstanbul-Bahçeşehir Toplu Konut Yerleşmesinde Dış Mekan Kullanım Olanaklarının İrdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Beycan, Ş. (2004). Çanakkale’de Kamu Eli ile Üretilmiş Toplu Konutların Mekansal, Alansal ve Boyutsal Analizleri ve Üretim Sistemleri Üzerine Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Bölen, F. (1987). Konut-otopark ilişkisi, Toplu Konutlarda Mekan Standartları Paneli, Yapı-Endüstri Merkezi, 178-183, İstanbul.
  • Conan, M. (2006). Methods and perspectives for the study of gardens and their reception, gardens and ımagination: cultural history and agency ed. Micheal Conan, p. 3- 17 Dumbarton Oaks Research Library and Collection, Harvard University Press.
  • Çetinkaya, A. (2016). Profesyoneller İçin Ev Bahçeleri Tasarım İlkeleri. https://www.plantdergisi.com/abdurrahman-cetinkaya/profesyoneller-icin-ev-bahceleri-tasarim-ilkeleri.html (Erişim Tarihi:25.12.2019).
  • Demirarslan, S. (2005). Türk insanı için yapılan konutlarda yaşam kalitesinin elde edilebilmesi için gerekli faktörler. Konut Değerlendirme Sempozyumu 2004, İTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları, İstanbul. Dülgeroğlu, Y. Y. (1995). Konut kavramının tipolojik temelleri. İTÜ Yayınları, İstanbul.
  • Fernandez, G. F. M., Pèrez, F. R., Abuín, J.M.R. (2003). Components of the residential environment and socio-demographic characteristics of the elderly. Journal of Housing for the Elderly, 18(1): 25-49.
  • Gültekin, E., (1991). Bahçe ve sanat tarihi. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No:94, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset ve Teksir Atölyesi, Adana.
  • Gökçe, Ş. (2007). Sosyal etkileşimi geliştirecek peyzaj tasarımı üzerine bir araştırma: Çukurambar Mahallesi örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara. 149 s.
  • Hayward, G. (1975). Home as an environmental and psychological concept. Landscape, 20.
  • Karaçizmeli, E. B. (2011). Gelenekselden Küresele Bahçe Tasarımı: Çin ve Japonya'dan Örnekler. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, 156 s., İstanbul.
  • Korkut, A. B. (2002). Peyzaj Mimarlığı. Hasad Yayıncılık Ltd. Şti., 167s, İstanbul.
  • Kumbasar, S. B. (2008). Konut Gelişiminde Gelecek Vizyonları. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, 1- 38, İstanbul.
  • Lang, J. (1994). Urban design. The Amerikan Experience, Van Nostrand Reinhold, New York.
  • Resmî Gazete (2006). Otopark Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, Madde 5, Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Özdemir, L. (2006). Karabük İli Beşbinevler Toplu Konut Alanında Konut Açık ve Yeşil Alan İlişkisinin İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, 122 s., Bartın.
  • Rapoport, A. (1969). House form and culture. Prentice Hall International, London.
  • Subaşı, B. (2000). İzmir İli Gaziemir İlçesi Örneğindeki Uygulamalarda Toplu Konut Açık Alanlarının Peyzaj Mimarlığı İlkeleri Çerçevesinde İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, 75 s., İzmir.
  • Tanrıverdi, F. (1975). Peyzaj mimarisi bahçe sanatının temel prensipleri ve uygulama metodları. Atatürk Üniversitesi Yayınları No:148, Ziraat Fakültesi yayınları No: 196. Sevinç Matbaası, Ankara.
  • Taşkan. G. (2014). Bartın Kenti Geleneksel Konutlarındaki Yapısal Değişimlerin Bahçe Mekânı ve Kullanılan Bitki Materyaline Yansımaları. Bartın Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Bartın.
  • Türkoğlu, H. (1997). Residents' satisfaction of housing environments: The case of Istanbul, Turkey. Landscape and Urban Planning, 39: 55-67.
  • URL-1 (2019). https://www.academia.edu/217286/Ev_Bah%C3%A7eleri_Tasar%C4% B1m_ve_Planlama_%C4%B0lkeleri / (Erişim Tarihi: 25.12.2019)
  • URL-2 (2020). https: //cimdunyasi.com.tr/ (Erişim Tarihi: 17.10.2020)
  • URL-3 (2020). https: //tr.m.wikipedia.org / (Erişim Tarihi: 29.11.2020)
  • URL-4 (2020). http://www.yardimcikaynaklar.com/izmir-yuzey-sekilleri-ve-iklimsartlari/ (Erişim Tarihi: 30.11.2020)
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Peyzaj Mimarlığı
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Candan Şahin 0000-0002-0413-2380

Humeyra Çalık Bu kişi benim 0000-0002-7616-8294

Yayımlanma Tarihi 23 Mayıs 2021
Kabul Tarihi 27 Şubat 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Şahin, C., & Çalık, H. (2021). Konut Bahçelerinde Peyzaj Uygulamaları Üzerine Bir Çalışma: İzmir İli Kemalpaşa İlçesi Örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12(1), 41-53. https://doi.org/10.29048/makufebed.867623