Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

AN ASSESMENT ON THE COURSE OF PROFESSIONAL ETHICS COURSE AND ITS NECESSITY IN DEPARTMENTS OF PUBLIC ADMINISTRATION - KAMU YÖNETİMİ BÖLÜMLERİNDE MESLEK ETİĞİ DERSİ VE GEREKLİLİĞİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2019, , 380 - 387, 26.06.2019
https://doi.org/10.20875/makusobed.541245

Öz

Occupational groups have been formed the purpose to supply with people’s needed all kind of production of goods and services. These occupational groups have been organized and determined own principles in process. Ethic-moral values have came into prominence between these principles
Personnel of public administration also consists of an occupational groups. Public officials are charged with provide general and local services as central administration and local administration. They represent the state while they provide these services. All of positive and negative behaviours of public officials are identified with the state. Therefore, public officials must not behave against ethical values.
In general, there are a sentence stated as “it is employed in public and private sector” on the aim of public administration departments, Therefore, the students of departments of public administration that are one of human resources of public realm must graduate as a person who adopted and digested the ethic values.
In this paper, the necessity of the subject of professional ethic must be as compulsory course in departments of public administrations’s academic programs are explained. Accordingly, after the subject of ethic are analysied theoretically, the professional ethic course in departments of public administration’s reasons that must be which semester is explained.

Kaynakça

  • Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayın ve Dağıtım.
  • Gençkaya, Ö. F. (2005). Kamusal Etik: Rolü ve Amaçları. Ankara: Türkiye Büyük Millet Meclisi Yayınları.
  • Gül, H., Gökçe, H. (2008). Örgütsel Etik ve Bileşenleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 13, S. 1, 377-389.
  • İşgüden, B., Çabuk , A. (2006). Meslek Etiği ve Meslek Etiğinin Meslek Yaşamı Üzerindeki Etkileri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.9, S.16, 59-86.
  • Kaypak, Ş., Bimay, M., Yılmaz, V. (2017). Dijital Çağda Kamu Yönetimi ve Etik. Social Sciences Studies Journal, 912-925.
  • Küçükoğlu, M. T. (2012). Etik Değerler ve Etiğin Kurumsallaşması. Hukuk ve İktisat Araştırmalar Dergisi, C. 4, N. 1, 177-185.
  • Öktem, M., Ömürgönülşen, U. (2005). Kamu Yönetiminde Etik Çalışmalarına Yönelik Genel Bir Çerçeve Arayışı. Siyaset ve Yönetimde Etik Sempozyumu (s. 231-237). Sakarya: Sakaarya Üniversitesi.
  • Özkalp, E., Kırel, Ç. (2011). Örgütsel Davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Usta, Aydın “Kamu Örgütlerinde Meslek Etiği ve Çalışma Ahlakı Üzerine Bir Değerlendirme”, Suleyman Demirel University The Journal of Faculty of Economics and Administrative Scinences Y.2012, Vol.17, No.1, pp.403-421.
  • Usta, Aydın "Kamu Görevlisinin Etik Amaç ve Ahlaki Yükümlülüğüne Yönelik Bir Değerlendirme", İçişleri Bakanlığı Türk İdare Dergisi, Yıl.82, Eylül 2010, Sayı. 468.
  • Usta, Aydın “Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminde Etik ve Ahlâk”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:01, Sayı 2, Yıl: 2011.
  • Ülgen, H., Mirze, S. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Yatkın, A. (2013). Kamu Yönetimi Etiği ve Üst Düzey Yöneticilerin Çalışanlarına Karşı Etik Yükümlülükleri. Akademik Bakış Dergisi, 1-17.
  • Yüksel, C. (2006). Kamu Yönetiminde Etik ve Türk Kamu Yönetiminde Etik Hakkında Yeni Yasal Düzenlemeler. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C: 65, S. 2,, 167-211.
  • Zadek, S. (1998). Balancing Performance, Ethics and Accountability. Journal of Ethics, 1421-1441.

KAMU YÖNETİMİ BÖLÜMLERİNDE MESLEK ETİĞİ DERSİ VE GEREKLİLİĞİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME - AN ASSESMENT ON THE COURSE OF PROFESSIONAL ETHICS COURSE AND ITS NECESSITY IN DEPARTMENTS OF PUBLIC ADMINISTRATION

Yıl 2019, , 380 - 387, 26.06.2019
https://doi.org/10.20875/makusobed.541245

Öz

Meslek grupları insanların ihtiyaç duyduğu her tür mal ve hizmet üretimini karşılamak amacıyla oluşmuştur. Bu meslek grupları süreç içinde örgütlenmiş ve kendilerine özgü ilkeler belirlemiştir. Bu ilkeler arasında etik- ahlaki değerler ön plana çıkmıştır.
Kamu yönetimi çalışanları da bir meslek grubunu oluşturmaktadır. Kamu çalışanları merkezi yönetim ve yerel yönetimler olarak genel ve mahalli hizmetleri sunmakla görevlidir. Bu görevlerini yerine getirirken devleti temsil etmektedir. Kamu çalışanlarının olumlu ve olumsuz bütün davranışları devletle özdeşleştirilmektedir. Dolayısıyla kamu çalışanlarının etik kurallara aykırı hareket etmemesi gerekmektedir.
Kamu yönetimi bölümlerinin amaçlarında genel olarak “kamu ve özel sektörde istihdam edilir” cümlesi mevcuttur. Dolayısıyla, kamusal alanın insan kaynaklarından biri olan kamu yönetimi bölümleri öğrencilerinin etik kuralları benimsemiş ve özümsemiş olarak mezun olması önem arz etmektedir.
Bu çalışmada, kamu yönetimi bölümlerinde “meslek etiği” konusunun zorunlu ders olarak kataloglarda yer alması gerekliliği açıklanmıştır. Bu doğrultuda kuramsal olarak etik konusu incelendikten sonra kamu yönetimi bölümünde mesleki etik dersinin hangi dönemde yer almasının nedenleri açıklanmıştır.

Kaynakça

  • Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayın ve Dağıtım.
  • Gençkaya, Ö. F. (2005). Kamusal Etik: Rolü ve Amaçları. Ankara: Türkiye Büyük Millet Meclisi Yayınları.
  • Gül, H., Gökçe, H. (2008). Örgütsel Etik ve Bileşenleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 13, S. 1, 377-389.
  • İşgüden, B., Çabuk , A. (2006). Meslek Etiği ve Meslek Etiğinin Meslek Yaşamı Üzerindeki Etkileri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.9, S.16, 59-86.
  • Kaypak, Ş., Bimay, M., Yılmaz, V. (2017). Dijital Çağda Kamu Yönetimi ve Etik. Social Sciences Studies Journal, 912-925.
  • Küçükoğlu, M. T. (2012). Etik Değerler ve Etiğin Kurumsallaşması. Hukuk ve İktisat Araştırmalar Dergisi, C. 4, N. 1, 177-185.
  • Öktem, M., Ömürgönülşen, U. (2005). Kamu Yönetiminde Etik Çalışmalarına Yönelik Genel Bir Çerçeve Arayışı. Siyaset ve Yönetimde Etik Sempozyumu (s. 231-237). Sakarya: Sakaarya Üniversitesi.
  • Özkalp, E., Kırel, Ç. (2011). Örgütsel Davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Usta, Aydın “Kamu Örgütlerinde Meslek Etiği ve Çalışma Ahlakı Üzerine Bir Değerlendirme”, Suleyman Demirel University The Journal of Faculty of Economics and Administrative Scinences Y.2012, Vol.17, No.1, pp.403-421.
  • Usta, Aydın "Kamu Görevlisinin Etik Amaç ve Ahlaki Yükümlülüğüne Yönelik Bir Değerlendirme", İçişleri Bakanlığı Türk İdare Dergisi, Yıl.82, Eylül 2010, Sayı. 468.
  • Usta, Aydın “Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminde Etik ve Ahlâk”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:01, Sayı 2, Yıl: 2011.
  • Ülgen, H., Mirze, S. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Yatkın, A. (2013). Kamu Yönetimi Etiği ve Üst Düzey Yöneticilerin Çalışanlarına Karşı Etik Yükümlülükleri. Akademik Bakış Dergisi, 1-17.
  • Yüksel, C. (2006). Kamu Yönetiminde Etik ve Türk Kamu Yönetiminde Etik Hakkında Yeni Yasal Düzenlemeler. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C: 65, S. 2,, 167-211.
  • Zadek, S. (1998). Balancing Performance, Ethics and Accountability. Journal of Ethics, 1421-1441.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Konferans Bildirileri
Yazarlar

Ali Fuat Gökçe 0000-0002-6484-8305

Yayımlanma Tarihi 26 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 18 Mart 2019
Kabul Tarihi 26 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Gökçe, A. F. (2019). KAMU YÖNETİMİ BÖLÜMLERİNDE MESLEK ETİĞİ DERSİ VE GEREKLİLİĞİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME - AN ASSESMENT ON THE COURSE OF PROFESSIONAL ETHICS COURSE AND ITS NECESSITY IN DEPARTMENTS OF PUBLIC ADMINISTRATION. Mehmet Akif Ersoy University Journal of Social Sciences Institute, 11(28), 380-387. https://doi.org/10.20875/makusobed.541245