ÇEVRE BİLİNCİ, ÇEVRECİ EV UYGULAMALARI, SATIN ALMA DAVRANIŞI VE DEMOGRAFİK FAKTÖRLER ARASINDAKİ İLİŞKİNİN HANELER KAPSAMINDA İNCELENMESİ

Yıl 2019, , 945 - 955, 28.12.2019

Hasan Bülbül , Arzum Büyükkeklik , Buket Özoğlu

https://doi.org/10.20875/makusobed.642513

Öz

Küresel ısınma ve beraberinde gelişen iklim değişiklikleri pek çokları tarafından dünya
toplumlarının yüz yüze olduğu en büyük problem olarak kabul edilmektedir. Bu problemle
mücadelede kurumlar kadar bireylere de önemli görevler düşmektedir. Alışveriş davranışları,
günlük ev uygulamaları ve yaşam tarzları ile ilgili konular çevre kirliliğine neden olmakta ve sera
gazı salınımını artırmaktadır. Bu çalışmada, Niğde ilindeki 403 haneden elde edilen veriler
kullanılarak, çevre bilinci ile çevreci ev uygulamaları ve satın alma davranışı arasındaki ilişkiye
ve ebeveynlerin sosyoekonomik özelliklerinin bu bağlantıya etkisine dair bulgular sunulmuştur.
Çevre bilincinin bir boyutunu oluşturan farkındalığın anne ve babanın eğitimi ile arttığı, buna
karşın çevreci davranışlar için eğitimin yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Benzer sonuç hane
geliri bakımından da ortaya çıkmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular bir bütün olarak
değerlendirildiğinde, çevre bilincinin farkındalık boyutunun, hanelerde çevreci uygulamaların
gerçekleştirmesinde yeterli olmadığı, hanelerin ancak özümseme (benimseme) düzeyinde çevre
bilincine ulaşması ile çevre sorunlarının azaltılmasına destek verebileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çevre Bilinci, Çevreci Ev Uygulamaları, Çevreci Satın Alma, Demografik faktörler

Destekleyen Kurum

Bu çalışma SOB 2016/09’no’lu HIDEP projesi kapsamında Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmiştir

Proje Numarası

SOB 2016/09 HIDEP

Teşekkür

Bu çalışma SOB 2016/09’no’lu HIDEP projesi kapsamında Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmiştir

INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN ENVIRONMENTAL AWARENESS, ENVIRONMENTAL HOUSE PRACTICES, PURCHASING BEHAVIOR AND DEMOGRAPHICS

Öz

Global warming and the associated climate changes are considered by many to be the biggest
problem facing world societies. The important role falls to the individual as well as institutions
in the fight against this problem. Issues related to shopping behaviors, household practices and
lifestyles cause environmental pollution and increase greenhouse gas emissions. In this study, the
findings regarding the relationship between environmental awareness, environmental household
practices and purchasing behavior, and the effect of socioeconomic characteristics of parents on
this relationship are presented by using the data obtained from 403 households in Niğde. It was
concluded that the awareness that constitutes a dimension of environmental awareness increased
with the education of parents, whereas education is not sufficient for environmental behaviors. A
similar result was obtained in terms of household income. When the findings obtained in the
study are taken into consideration as a whole, it is concluded that the environmental awareness
remaining in the awareness dimension is not sufficient for the implementation of environmental
practices of the households, the households can only support the reduction of environmental
problems by reaching environmental awareness at the level of internalization.

Anahtar Kelimeler

Environmental Awareness, Environmental Household Practices, Environmental Purchasing, Demographics

Proje Numarası

SOB 2016/09 HIDEP

Kaynakça

• Barr, S. ve Gilg, A. (2006). Sustainable lifestyles: framing environmental action in and around the home. Geoforum, 37, 906–920.Baumert, K. A., Herzog, T. ve Pershing, J. (2005). Navigating the numbers: Greenhouse gas data and international climate policy. World Resources Institute, http://pdf.wri.org/navigating_numbers.pdfBayraktar, M. (1989). Tüketici kararları ve çevre. Standard Dergisi, 334(28), 15-27.Büyüker İşler, D. (2015). Çevresel tutum ve tüketim değerleri teorisi çerçevesinde tüketicilerin yeşil ürün satın alma davranışları. 20. Ulusal Pazarlama Kongresi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 561-576.Erkal, S.; Şafak, Ş. ve Yertutan, C. (2011). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre bilincinin oluşturulmasında ailenin rolü. Sosyoekonomi, 14(14), 145-158.Gleim, M. R. (2011). From green to gold: Three essays on corporate social responsibility as a marketing strategy, Yayınlanmamış Doktora Tezi, The Florida State University, College of Business, Florida.Hertwich, E. G. and Peters, G. P. (2009). Carbon footprint of nations: a global, trade-linked analysis. Environmental Science ve Technology, 43, 6414–6420.Huang, C., Vaneckova, P., Wang, X., FitzGerald, G., Guo, Y. ve Tong, S. (2011). Constraints and barriers to public health adaptation to climate change: a review of the literature. American Journal of Preventive Medicine, 40(2), 183-190.IPCC (2014). Climate change 2014: synthesis report. Contribution of Working Groups I, II and III to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change [Core Writing Team, RK Pachauri and LA Meyer (eds.)]. IPCC, Geneva, Switzerland.Kinnear, T. C., Taylor, J. R. ve Ahmed, S. A. (1974). Ecologically concerned consumers: who are they?. Journal of Marketing, 38, 20-24. Kükrer, Ö. (2012). Tüketicilerin çevresel sorumluluklarının yeşil reklamlara yönelik tutumlarına etkisi: Eskişehir örneği. Journal of Yaşar University, 26(7), 4505-4525.Minton, A. P. ve Rose, R. L. (1997). The effects of environmental concern on environmentally friendly consumer behavior: An exploratory study. Journal of Business Research, 40(1), 37-48.Nguyen, T. T. P., Zhu, D. ve Le, N. P. (2015). Factors influencing waste separation intention of residential households in a developing country: Evidence from Hanoi, Vietnam. Habitat International, 48, 169-176.Pagiaslis, A. ve Krontalis, A. K. (2014). Green consumption behavior antecedents: Environmental concern, knowledge, and beliefs. Psychology & Marketing, 31(5), 335-348.Salo, M., Nissinen, A., Lilja, R., Olkanen, E., O'Neill, M. ve Uotinen, M. (2016). Tailored advice and services to enhance sustainable household consumption in Finland. Journal of Cleaner Production, 121, 200-207.Sekaran, U. (1992). Research methods for business: A skill building approach. New York: John Wiley&Sons Inc.Swami, V., Chamorro-Premuzic, T., Snelgar, R., ve Furnham, A. (2011). Personality, individual differences, and demographic antecedents of self-reported household waste management behaviours. Journal of Environmental Psychology, 31, 21-26.Tadesse, T. (2009). Environmental concern and its implication to household waste separation and disposal: Evidence from Mekelle, Ethiopia, Resources, Conservation and Recycling, 53(4), 183-191.Tantawi, P., O’Shaughnessy, N., Gad, K. ve Ragheb, M. A. S. (2009). Green consciousness of consumers in a developing country: a study of egyptian consumers. Contemporary Management Research, 5(1), 29-50.UNFCC (United Nations Framework Convention on Climate Change) (2015). INDC submission. http://unfccc.int/focus/indc_portal/items/8766.phpXu, L., Ling, M., Lu, Y. ve Shen, M. (2017). External influences on forming residents’ waste separation behaviour: Evidence from households in Hangzhou, China. Habitat International, 63, 21-33.Yücel, M. ve Ekmekçiler, Ü. S. (2008). Çevre dostu ürün kavramına bütünsel yaklaşım; Temiz üretim sistemi, eko-etiket, yeşil pazarlama. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 320-333.Zimmer, M. R., Stafford, T. F. ve Stafford, M. R. (1994). Green issues: dimensions of environmental concern. Journal of Business Research, 30(1), 63-74.