Öğretmenlerin Pedagojik Yeterlilikleri

Yıl 2011, Sayı: 4, 64 - 72, 14.06.2011

Alper Çiltaş , Mustafa Akıllı

Öz

Öğretmen eğitimi üzerine yapılan çalışmalarda, öğretmenlerde öğrenme ve pedagojik değişimin nasıl olduğu, öğretmenlerin nasıl öğrendiğini, nelerden etkilendiğini, neye ihtiyaçları olduklarını ve bu konuda neler yaptıkları günümüzde önemle üzeride durulan konular arasındadır. Eğitimcilere ve öğretmenlere ışık tutması amacıyla bu çalışmada, öğretmelerin pedagojik yeterliklerinin ne olduğu ve nasıl olması gerektiği literatüre bağlı olarak irdelenmiştir. Çalışma sonucunda özellikle hizmet içi eğitim politikalarının tekrar gözden geçirilerek, öğretmelerin pedagojik yeterliliklerinin sürekli geliştirilmesine olanak sağlayacak şekilde yeniden yapılandırılması ve günümüz bilgi ve erişim teknolojilerinden mümkün olduğunca faydalanabilmeleri gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, öğretmen yeterliliği, pedagoji

Kaynakça

• Öğrenme-Öğretme Süreçleri İlkeleri. (Erişim Tarihi: 23.01.2009.)
• http://www.education.ankara.edu.tr/ebfdergi/pdfler/1987-20-1-2/209-229.pdf.
• Altınok, H. (2002). Yansıtıcı Öğretim: Önemi ve Öğretmen Eğitimine Yansımaları. Eurasian Journal of Educational Research, 8, 1–15.
• Akbaşlı, S. (2010). Öğretmen Yeterlilikleri Hakkında İlköğretim Denetçilerin Görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research, 39, Bahar.
• Balay, R. (2004). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 37(2), 61-82.
• Barnett, J. ve Hodson, D. (2001). Pedagogical context knowledge: toward a fuller understanding of what good science teacher know. Science Education, 85, 426–453.
• Bekdemir, M., Işık, A. ve Çıkıcı, Y. (2004). Matematik Kaygısını Oluşturan ve Arttıran Öğretmen Davranışları ve Çözüm Yolları. Eurasian Journal of Educational Research, 16, 88–94.
• Bower, B. ve Hilgard, E. (1981).Theories and learning. Englewood Cliff, Nj.: Prentice Hall.
• Büyükkaragöz, S. S. ve Çivi, C. (1999). Genel Öğretim Metotları, Öğretimde Planlama Uygulama. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım, 10. baskı.
• Çelikten, M., Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,19, 207–237.
• Danielowich, R. (2007). Negotiating the conflicts: reexamining the structure and function of reflection in science teacher learning. Science Education, 91(4), 629–663.
• Ekiz, D. (2006). Öğretmen Eğitimi ve Öğretimde Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım,157.
• Enyedy, N, Goldberg, J. & Welsh, K. M. (2005). Complex dilemmas of identity and practice. Science Education, 90(1),68–93.
• Feldman, A. (2002). Multiple perspectives for the study of teaching: knowledge, reason, understanding and being. Journal of Research in Science Teaching, 39, 1032–1055.
• Gelen, İ. ve Özer, B. (2008). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliliklerine Sahip Olma Düzeyleri Hakkında Öğretmen Adayları ve Öğretmenlerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 39-55.
• Jay, J. K. ve Johnson, K. L. (2002). Capturing complexity: a typology of reflective practice for teacher education. Teaching ve Teacher Education, 18, 73–85.
• Kaplan, A. ve İpek, S. (2002). Matematik Öğretmenliği Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 27(125), 69–73.
• Leatham, K. R. (2006). Viewing mathematics teachers’ beliefs as sensible systems. Journal of Mathematics Teacher Education, 9, 91–102.
• M.E.B. (2006a). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri El Kılavuzu. (Erişim Tarihi:15.03.2010) http://otmg.meb.gov.tr/Yayin.html
• M.E.B. (2006b). Öğretmen Yeterlikleri: Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri El Kılavuzu, (Erişim Tarihi:15.03.2010) http://otmg.meb.gov.tr/Yayin.html
• Olkun, S. ve Toluk, Z. (2007). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Maya Akademi, 3. Baskı.
• Özbek, R., Kahyaoğlu, M., ve Özgen, N. (2007). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 221–232.
• Özden, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler: Eğitimde Dönüşüm. Ankara: Pagem-A Yayıncılık, 6. baskı.
• Özen, R. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim Programlarının Etkilerine İlişkin Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2),141–160.
• Öztürk, C. (2004). 21. Yüzyılın Eşiğinde Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme. 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. İstanbul: DEM Yayınları, 2. basım.
• Putnam, R. T. ve Borko, H. (2000). What do new views of knowledge and thinking have to say about research on teacher learning? Educational Research, 29(1),4–15.
• Senemoğlu, N. (1997). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Spot Matbaacılık.
• Taşkesenliğil, Y., Şenocak, E. ve Sözbilir, M. (2008). Probleme Dayalı Öğrenme Teorik Temelleri. Milli Eğitim Dergisi, 177,50–64.
• TDK, (2009). Pedagoji Nedir? (Erişim Tarihi: 15.03.2009), http://www.tdk.gov.tr
• Türer, A. (2009). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme ve Sorunlar-I. (Erişim Tarihi:17.06.2009), http://public.cumhuriyet.edu.tr/aturer/ogretmenyetistirme.html.
• Türker, N. ve Tüzün, Y. Ö. (2007). Öğretmen Adaylarının Yapılandırmacı ve Geleneksel Öğretim Yaklaşımları İle İlgili İnançları. I. Ulusal İlköğretim Kongresi, 15–16–17 Kasım.
• Twiselton, S. (2004). The role of teacher identities in learning to teach primary literacy. Educational Review, 56(2), 157–164.
• Üstüner, M. (2008). The comparison of the educational philosophies of turkish primary school superintendents and teachers. Eurasian Journal of Educational Research, 33, 177–192.