BibTex RIS Kaynak Göster

Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi

Yıl 2011, Sayı: 4, 101 - 112, 29.06.2011

Öz

Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerini cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenleri bakımından değerlendirmektir. Araştırma tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemi Türkçe öğretmenliği lisans programında öğrenim gören 159 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmanın verileri Jianying Lu tarafından geliştirilen ve araştırmacılarca Türkçeye çevrilen “Dinleme Stilleri Anketi (DSA)” ile toplanmış; SPSS 11.5 programı aracılığıyla frekans ve Ki-kare teknikleriyle analiz edilmiştir. Çalışma sonunda; Türkçe öğretmeni adaylarının % 48,4’ünün Pasif dinleyici, % 32,7’sinin Katılımcı dinleyici, % 16,4’ünün Tarafsız dinleyici ve % 4’ünün Aktif dinleyici oldukları; dinleme stilleri üzerinde cinsiyet değişkenin anlamlılık oluşturmadığı, sınıf seviyesi değişkeninin ise anlamlı fark yarattığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Airasian, P. W. (2005). Classroom assessment (5. Baskı). New York: McGraw-Hill.
  • Akyol, H., (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Bacon, S. (1992). Authentic listening in Spanish: How learners adjust their strategies to the difficulty of the input. Hispania, (75) 398-411.
  • Berman, M. (2003). Listening strategy guiede. DynEd International Inc.
  • Best, J. W. & Khan, J. V. (1993). Research in education (7. baskı). Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.
  • Cihangir, Z. (2000). Üniversite Öğrencilerine Verilen Etkin Dinleme Becerisi Eğitiminin Başkalarını Dinleme Becerisine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Cohen, L. & Manion, L. (1997). Research methods in education. (4. baskı) London: Routledge. Cüceloğlu, D. (1997). İnsan İnsana (24. Basım), İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Çiftçi, Ö. (2007). Aktif Dinleme. Milli Eğitim, 176, 231-242.
  • Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.
  • Doğan, Y., (2007). İlköğretim İkinci Kademede Dil Becerisi Olarak Dinlemeyi Geliştirme Çalışmaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Ergin, A. & Birol, C. (2000). Eğitimde İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Göçer, A., (2007). Bir Öğrenme Alanı Olarak Anlama Eğitimi ve Türkçe Öğretimindeki Yeri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı:23, s.17-39.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Jalongo, M.R. (1995). Promoting active listening in the clossroom. Childhood Education, 72(1), 13-18.
  • Johnson, O. K. (1951). The effect of classroom training upon listening comprehension. The Journal of Communication, I, 57-62.
  • Karasar, N. ( 2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (10.baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Lu, Jianying (2005). The listening style inventory (LSI) as an instrument for improving listening skill. Sino-US English Teaching, 2(5), 45-50.
  • MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • MEB (2005). İlköğretim Türkçe Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Özbay, M. (2005). Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme Eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Özbay, M. (2009). Anlama Teknikleri II: Dinleme Eğitimi. Ankara: Öncü Kitap
  • Sever, S., Z., Kaya, C. & Aslan, (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Temur, T. (2001). Dinleme Becerisi-Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Türkçe 1–8. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Temur, T. (2010). Dinleme Metinlerinden Önce Ve Sonra Sorulan Soruların Üniversite Öğrencilerinin Dinlediğini Anlama Beceri Düzeyine Etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 29, 303 -319.
  • Université Laval (2001). I’écoute en classe et la prise de notes. Août: I’Université Laval. Ünalan, Ş. (2006). Türkçe Öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldız, C., Okur, A., Arı, G. & Yılmaz, Y. (2008). Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Yoncalık, O. & Çimen, Z. (2006). Beden Eğitimi Ve Sınıf Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Kişilerarası İletişimde Dinleme Becerisi Düzeyleri. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 135-144.
  • YÖK (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007). Ankara: YÖK Yayını 2007-5.
  • Wolff, F.I., Marsnik, N. C., Tacey, W. S. & Nichols, R. G. (1983). Perceptive listening. New York: CBS College Publishing.
  • Worthington, D. (2008). Exploring the relationship between listening style and need for cognition. International Journal of Listening, 22, 46-58.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Sedat Maden Bu kişi benim

Erhan Durukan

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2011
Gönderilme Tarihi 4 Aralık 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Maden, S., & Durukan, E. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(4), 101-112. https://doi.org/10.20875/sb.85184