POSTMANAGEMENT AS THE CONSTRUCTION OF PHENOMENAL DISCLOSURE: A DYSTOPIAN MANAGEMENTOLOGY ESSAY

Yıl 2022, Sayı: 35, 85 - 103, 29.05.2022

Gürcan Papatya

https://doi.org/10.20875/makusobed.1111931

Öz

The article is an exploratory research within the scope of revealing the value of the posting problematic in managementology and making the decision about the validity and feasibility of the problem/study, creating the motivation to see and show the direction of possible thoughts, and making explanations. In the research, posting approach in managementology was explained; two framing was made by demonstrating the driver concept, post-management setup, its environment and forms. In order to carry and construct these frameworks to the post-management environment, he examined the forms of no-management, trans-management, and holographic management. However/then, dystopia was followed, mostly to show how to deal with the negativities of managementology in the future. Thus, the scope for evaluating efforts on the path of managementology and thinking about, exploring and shaping its future place has been revealed. As a result, the second dimension of exploring or discussing the “Postmanagement implication in the Hasty Age” for further research is the input of hypothesis generation.

Anahtar Kelimeler

Managementology, postmanagement, dystopia, exploratory research, reality technologies.

FENOMENAL İFŞANIN İNŞASI OLARAK POSTYÖNETİM: BİR DİSTOPİK YÖNETİMBİLİM DENEMESİ

Öz

Makale, yönetimbilimde postlaşma sorun/salının değerini ortaya koyma ve sorun/salın geçerliliğine ve gerçeklenebilirliğine dair kararı verme, olası düşüncelerin istikametini görme ve gösterme motivasyonunu oluşturma ve açıklamaları yapma kapsamında keşfi bir araştırmadır. Araştırmada yönetimbilimde postlaşma yaklaşımı açıklanmış, sürücü kavram postyönetim kurgusu, çevresi ve biçimleri tanıtlanarak iki çerçeveleme yapılmıştır. Bu çerçeveleri postyönetim çevresine taşımak ve kurgulamak için yönetimsizlik, transyönetim, holografik yönetim formları öne çıkartılarak incelemiştir. Ancak/o halde distopya izlenmiş, ziyadesiyle gelecekte yönetimbilim negatiflikleriyle nasıl başa çıkılacağını göstermeye ilişkin yürütülmüştür. Böylece yönetimbilim yolunda gayretleri değerlendirme ve gelecekteki yeri hakkında düşünme, keşfetme ve biçimlendirme düşüncesine dair kapsam ortaya konmuştur. Sonuçta ileri araştırmalar için “Aceleci Çağda Postyönetim içerimi”ni tartışma ya da keşfi araştırmanın ikinci boyutu hipotez oluşturma girişi vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yönetimbilim, postyönetim, distopya, keşfi araştırma, gerçeklik teknolojileri.

Kaynakça

• Anderson, P. (2005). Postmodernitenin kökenleri (çev. Elçin Gen). İletişim Yayınları.
• Altun, A. (2020). Gelecek okuryazarlığı ve sosyal bilgiler eğitimi. M. Aydın ve S. İnan içinde, Dr. Kemal Daşcıoğlu’na vefa kitabı (ss. 29-41). Pegem Akademi Yayınları.
• Aydın, İ. H. (2020). İnsanlığın geleceği: Beyin sizsiniz 3.0. Girdap Yayınları.
• Aydın, İ. H. (2021). Kuantik çağ: Beyin sizsiniz 4.0. Girdap Yayınları.
• Babbie, E. R. (2012). The practice of social research. Wadsworth Publishing Company.
• Barthes, R. (1979). Göstergebilim ilkeleri (çev. Berke Vardar ve Mehmet Rifat). Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Barthes, R. (1993). Göstergebilimsel serüven (çev. Mehmed Rifat, Sema Rifat). YKY Yayınları.
• Baudrillard, J. (1995). Kusursuz cinayet (çev. Necmettin Sevil). Ayrıntı Yayınları.
• Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve simülasyon (çev. Oğuz Adanır). Doğubatı Yayınları.
• Burdea, G. C. ve Coiffet, P. (2003). Virtual reality technology (Cilt: 1). John Wiley & Sons Yayınları.
• Burdea, G., Richard, P. ve Coiffet, P. (1996). Multimodal virtual reality: Input-output devices, system itegration, and human factors. Interrational Journal of Human-Compuier Interacton, (8), 5-24.
• Casula, M., Rangarajan, N. ve Shields, P. (2021). The potential of working hypotheses for deductive exploratory research. Quality & Quantity, (55), 1703-1725.
• Coen, C. A. vd. (2014). Symbolic management in the 21st century. Academy of Management Annual Meeting Proceedings, (1), 16770-16770.
• Funtowicz, S. O. ve Ravetz, J. R. (1991). A new scientific methodology for global environmental issues. Costanza, R. vd. (eds.) içinde, Ecological economics: The science and management of sustainability (ss. 137-152), Columbia University Press.
• Cündioğlu, D. (2010). Daire’ye dair. Kapı Yayınları.
• Drucker, P. F. (1995). Değişim çağının yönetimi (çev. Zülfi Dicleli). Türk Henkel Derneği Yayınları.
• Dunne, S., Harney, S. ve Parker, M. (2008). The responsibilities of management intellectuals: A survey. Organization, 15(2), 271-282.
• Eagleton, T. (1996). Postmodernizmin yanılsamaları (çev. Mehmet Küçük). Ayrıntı Yayınları.
• Eagleton, T. (2015). Kuramdan sonra (çev. Uygar Abacı). Literatür Yayınları.
• Engel, R. J. ve Schutt, R. K. (2016). The practice of research in social work. Sage Publications.
• Engwall, L., Kipping, M. ve Üsdiken, B. (2016). Defining management: Business schools. Routledge Pub.
• Escobar, A. (2000). Beyond the search for a paradigm? Post-development and beyond. Development, 43(4), 11-14.
• Fahlander, F. ve Oestigaard, T. [eds.] (2004), Material culture and other things: Postdisciplinary studies in the 21th century. University of Gothenburg.
• Fiss, P. C. ve Zajac, E. J. (2006). The symbolic management of strategic change: Sensegiving via framing and decoupling. Academy of Management Journal, 49(6),1173-1193.
• Frey, T. (2016). Gelecekle iletişim (çev. Caner Turan). Nail Kitabevi.
• Funtowicz, S. O. ve Ravetz, J. R. (1993). Science for the post-normal age, Futures, 25(7), 739-755.
• Glaser, B. ve Strauss, A. (1967). The discovery of grounded Theory: Strategies for qualitative research. Aldine Transaction.
• Han, B. C. (2019). Zamanın kokusu: Bulunma sanatı üzerine felsefi bir deneme (çev. Sevda Öztürk). Metis Yayınları.
• Han, B. C. (2020). Güzeli kurtarmak (çev. Kadir Filiz). İnsansanat Yayınları.
• Harvey, D. (2003). Postmodernliğin durumu (çev. Sungur Savran). Metis Yayınları.
• Heidegger, M. (1998a). Tekniğe ilişkin soruşturma (çev. Doğan Özlem). Paradigma Yayınları.
• Heidegger, M. (1998b). Teknik ve dönüş (çev. Necati Aça). Bilim ve Sanat Yayınları.
• Jameson, F. (2002). The political unconscious: Narrative as a socially symbolic act. Routledge Yayınları.
• Jessop, B. ve Sum, N. L. (2001). Pre-disciplinary and post-disciplinary perspectives. New Political Economy, 6(1), 89-101.
• Kapur, P. K. vd. (2020), Strategic system assurance and business analytics. Springer.
• Funtowicz, S. O. ve Ravetz, J. R. (1992). Three types of risk assessment and the emergence of postnormal science. S. Krimsky ve D. Golding içinde Social Theories of Risk (ss. 251-273), Greenwood Publishing Group.
• Kristeva, J. (1980). Desire in language: A semiotic approach to literature and art. Columbia University Press.
• Kuosa, T. (2011). Evolution of futures studies. Futures, 43(3), 327-336.
• Kuosa, T. (2012). The evolution of strategic foresight: Navigating public policy making. Routledge Publishing.
• Lawrence, R. J. ve Despres, C. (2004). Future of transdisciplinarity, Future, (36), 397-405.
• Luks, F. (1999). “Post-normal science and the rhetoric of ınquary: Deconstructing normal science?”, Futures, (31), 705-719.
• Lyotard, J. F. (1994). The postmodern durum. (çev. Ahmet Çiğdem). Vadi Yayınları.
• Martynov, L.M. (2012). Managementology, a new concept, science, and discipline. Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2022, https://www.semanticscholar.org/paper/Managementology%2c-A-New-Concept%2c-Scıence%2c-And-Martynov/233f45ace0b3f51f8ab57bab37f5626d85ba3425
• McWilliam, R. (2002). Popular politics in nineteenth-century. Routledge
• Negroponte, N. (1996). Dijital dünya (çev. Zülfü Dicleli). Türk Henkel Dergisi Yayınları.
• Nietzsche, F. (2020). Böyle buyurdu zertüşt (çev. A. Turan Oflazoğlu). İz Yayınları.
• O’Conner, M. (1999). Dialogue and debate in a post-normal pratice of science: A reflexion, Futures, (31), 671-687.
• Owen, R. (1995). Yeni toplum görüşü (çev. M. Doğan Şahiner). Yapı Kredi Yayınları.
• Darbellay, F. (2020). Postdisciplinarity: Imagine the future, think the unthinkable. Pernecky, T. [edt.] içinde Postdisciplinary Knowledge (ss. 235-250). Routledge Yayınları.
• Ings, W. (2020). Undisciplined thinking: Disobedience and the nature of design. Pernecky, T. [edt.] içinde Postdisciplinary Knowledge. Routledge Yayınları.
• Poli, R. [eds.] (2019). Handbook of anticipation. Springer International Publishing.
• Ravetz, J. R. (1971). Scientific knowledge and its social problems. Transaction Publishers.
• Ravetz, J. R. (1999). What is post-normal science?, Futures, (31), 647-653.
• Ravetz, J. R. (2004). Post-normal science of precaution, Futures, (36), 347-357.
• Ravetz, J. R. (2006). The no-nonsense guide to science. New Internationalist/Verso Yayınları.
• Reedy, P. (2002). Keeping the black flag flying: Anarchy, Utopia and the Politics of Nostalgia. The Sociological Review, 50(1), 169-188.
• Saltelli, A. vd. (2020). The technique is never neutral: How methodological choices condition the generation of narratives for sustainability. Environmental Science and Policy, (106), 87-98.
• Sanghera, B. (2001). Sociology and the need for postdisciplinary studies [Electronic version], Paper presented at the 2001 Sociology Roundtable, Kaunas, Lithuania. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2022, http://www.cep-russia.yar.ru/education/Balihar’s%20article.doc
• Sarup, M. (2017). Post-yapısalcılık ve postmodernizm (çev. Abdulbaki Güçlü). Pharmakon Yayınları.
• Sayer, A. (2003). Long live postdisciplinary studies. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2022, http://www.lancs.ac.uk/fss/sociology/papers/sayer-long-live-postdisciplinary-studies.pdf
• Schatzberg, E. (2018). Why is there no discipline of technology in the social sciences?. Artefact, (8), 193-213.
• Schmitt, C. (2003). The nomos of the earth: In the International Law of the Jus Publicum Europaeum (Çev: G. L. Ulmen). Telos Press Publishing.
• Schutt, R. K. (2012). Investigating the social world: The proses and pratice of research. Sage Publications.
• Siby, K. G. (2013). Imagining Postscience: Heidegger and development communication, environmental communication. A Journal of Nature and Culture, 7(4), 548-564.
• Singh, C. ve Kumar, M. (2019). mastering hadoop3: big data processing at scale to unlock unique business insights. Packt Publishing Ltd.
• Smith, M. J. (1998). Social science in question: Towards a postdisciplinary framework. Sage Publications.
• Stebbins, R. A. (2001). Exploratory research in the social sciences. Sage Publications.
• StringFixer. (t.y.). Keşif araştırması. StringFixer. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2022, https://stringfixer.com/tr/Exploratory_research
• Swann, T. ve Stoborod, K. (2014). Did you hear the one about the anarchist manager?. Ephemera: Theory & Politics in Organization, 14(4), 591-609.
• Şaylan, G. (1996). Çağdaş düşünce akımları: Postmodernizm. TODAİE Yayınları.
• Şen, U. B. (2022). Distopya çağında toplum felsefeleri. Teori Dergisi, 39(388), 68-69.
• Turnbull, N. ve Hoppe, R. (2019). Problematizing ‘wickedness’: a critique of the wicked problems concept, from philosophy to practice, Policy and Society, 38(2), 315-337.
• Turnpenny, J., Jones, M. ve Lorenzoni, I. (2011). where now for post-normal science?: A critical review of its development, definitions, and uses. Science, Technology, & Human Values, 36(3), 287-306.
• Üsdiken, B. ve Kipping, M. (2020), History in Management and organization studies: from margin to mainstream. Routledge Taylor&Francis Group,
• Watzlawick, P. (1996). İyideki kötü ya da heratevari çözümler (çev. Turgay Kurultay). Ayrıntı Yayınları.
• Weingart, P. (1997). From “finalization” to “mode 2”: Old wine in new bottles?. Social Science Information, 36(4), 591-613.
• Westphal, J. D. ve Zajac, E. J. (1998). The symbolic management of shareholders: Corporate governance reforms and shareholder reactions. Administrative Science Quarterly, (43), 127-153.