Amaç: Bu çalışma, ailelerin neden poliklinik yerine acil servisi tercih ettiğini anlamak, ebeveynlerin hastalık ciddiyeti algılarını değerlendirmek ve düzenli olarak aile hekimine gitmeyen veya sağlık hizmetlerinden memnun olmayan ailelerin alışkanlıklarını incelemek amacıyla yapıldı. Bu tür ailelerin acil servise daha sık başvurabileceği varsayılmıştır.
Gereç ve Yöntem: 16:30 ile 08:00 saatleri arasında, pediatrik acil servise 4-5 ESI skoruyla (hafif ve çok hafif) başvuran, 0-18 yaşları arasındaki çocukların ebeveynleri araştırmaya katıldı. Veriler, hastalık ciddiyeti algısı, acil servise başvuru nedenleri, ailesel sağlık hizmeti kullanımı ve demografik bilgiler hakkında hazırlanan 10 soruluk yapılandırılmış anket aracılığıyla toplandı.
Bulgular: Çalışmaya toplam 77 ebeveyn katıldı. Çocukların ortalama yaşı 5,7 yıldı (+4,4). Annelerin ortalama yaşı 31,6’ydı (+6.02), babaların ise 36,2’ydi (+6.07). Annelerin %41,6’sı (n=32) lise veya üzeri eğitim almıştı. Hastalık algısına göre, 22 (%28,6) ebeveyn, çocuğunun hastalığını çok hafif veya hafif, 55 (%71,4) ebeveyn ise orta veya ağır olarak değerlendirdi. ESI’ye göre, 63 çocuk (%81,8) seviye 5, 14 çocuk (%18,2) seviye 4 olarak sınıflandırıldı. En sık başvuru nedeni (n=58; %75,4) “Şikayetlerin akşam saatlerinde şiddetlenmesi” ve “Endişe duyulması”ydı. Neredeyse %19,5’i düzenli kontrole gitmemekteydi. Kontrol amacıyla başvuranlar arasında ise %59,7’si özellikle rutin kontroller için aile sağlığı merkezlerini kullandıklarını belirtti. Daha yüksek eğitim düzeyine sahip anneler (lise/üniversite) düşük eğitimli olanlara göre daha düzenli aile hekimine başvuruyordu (p<0,05).
Sonuç: Daha yüksek eğitim seviyesine sahip ebeveynler, düzenli olarak aile hekimine gidip rutin kontroller yaptırma eğilimindedir. Endişe genellikle akşam saatlerinde şikayetlerin artmasıyla ortaya çıktığı için, hastalık hakkında detaylı bilgi sağlamak, kaygıyı azaltabilir ve gereksiz acil servis başvurularını önleyebilir.
Purpose: This study aimed to understand why families prefer emergency services over outpatient clinics, assess parental perceptions of illness severity, and evaluate the habits of families not regularly consulting with family physicians or dissatisfied with primary care. It was hypothesized that such families visit emergency departments more often.
Material-Methods: Parents of children aged 0–18 with an ESI score of 4–5 presenting to the Pediatric Emergency Department between 16:30 and 08:00 were included. Data were collected via a 10-question structured questionnaire on perceptions of illness severity, reasons for ED visits, primary care habits, and demographics.
Results: Seventy-seven parents participated. The children’s mean age was 5.7 years (+4.4). Mothers’ mean age was 31.6 (+6.02), fathers’ 36.2 (+6.07). Forty-one percent of mothers (n=32) had high school or higher education. Regarding illness perception, 22 (28.6%) believed their child's illness was very mild or mild, while 55 (71.4%) thought it was moderate or severe. According to the ESI, 63 children (81.8%) were level 5, and 14 (18.2%) level 4. The most common reasons for ED visits (n=58; 75.4%) were “symptoms recently worsened in the evening” and “parent worry.” Nineteen and a half percent (19.5%) did not routinely seek controls; among those who did, 59.7% used primary care mainly for check-ups. Higher-educated mothers (high school/university) more regularly visited family physicians than lower-educated ones (p<0.05).
Conclusion: Parents with higher education tend to regularly visit family physicians and schedule routine checks. Since concern often arises from evening symptom escalation, providing detailed illness information may reduce anxiety and unnecessary ED visits.
Pediatric Emergency Medicine Primary Health Care Patient Admission
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Acil Tıp, Klinik Tıp Bilimleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2025 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ağustos 2025 |
Kabul Tarihi | 8 Ağustos 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 17 Sayı: 2 |