School Counselors’ and Counceling and Research Centers Specıalists’ Views about Integration

Yıl 2006, Cilt: 24 Sayı: 24, 95 - 108, 30.10.2013

Yıldız Güven Gülden Balat

Öz

This research was aimed to get the views of the specialists (counselors,
psychologists etc.) working in the primary schools (n=138) and counseling and research
centers (n=79) where integration was implemented. The counselors’ and specialists’
views were as indicated below: Both primary schools counselors and research center
specialists mentioned that they have not had sufficient knowledge about integration in
general, features of integrated special needs children and informing parents about
integration. More school counselors than research center specialists were mentioned this
view. Almost 60-65% of the sample of the research mentioned also that they were not
sufficient at informing principals and teachers about the integration process of these
children. Most of them believed that research centers were insufficient in giving support
to school counselors. Most of them believed assessment and evaluation processes applied
by centers were sufficient. However more school counselors (%24.6) were suspicious
than research center specialists (7.6%) about evaluation. 86.2% of school counselors and
63.6% of research centers specialists believed that research centers were not sufficient as
well. Also almost all of them agree that the system followed in our country for integration
process was not appropriate.
Key words: Integration, counseling, special needs children, primary education

Anahtar Kelimeler

-

KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARINA İLİŞKİN REHBER ÖĞRETMENLER VE REHBERLİK ARAŞTIRMA MERKEZİ ÇALIŞANLARININ GÖRÜŞLERİ

Öz

Bu araștırmada, özel eğitim gereksinimi olan çocukların kaynaștırıldığı ilköğretim okullarında görev yapan rehber öğretmenler (n=138) ile Rehberlik Araștırma Merkezleri (RAM) çalıșanlarının (n=79) kaynaștırma sürecine ilișkin görüșlerinin alınması amaçlanmıștır. Araștırma sonucunda rehber öğretmenler ve RAM çalıșanları; genel olarak kaynaștırma konusunda, kaynaștırılan çocukların engelleri konusunda ve kaynaștırılan çocukların ailelerine bilgi verme konusunda yeterli olmadıklarını ifade etmișlerdir. Her üç konuda da rehber öğretmenlerin oranı RAM çalıșanlarından daha fazla çıkmıștır. Diğer taraftan rehber öğretmenlerin ve RAM çalıșanlarının yaklașık %60-65’i okullardaki yönetici ve öğretmenleri kaynaștırma ile ilgili olarak yeterli düzeyde bilgilendiremediklerini düșünmektedirler. Rehber öğretmenler ve Rehberlik Araștırma Merkezleri çalıșanları büyük ölçüde RAM’ların rehber öğretmenlere yeterince destek vermediği görüșündedirler. Rehber öğretmenlerinin ve RAM çalıșanlarının büyük çoğunluğunun kaynaștırılan çocukla ilgili olarak yapılan ölçme ve değerlendirme konusunda șüpheleri yoktur. Fakat RAM çalıșanlarına oranla (%7.6) daha fazla rehber öğretmenin (%24.6) bu konuda șüpheleri olduğu görülmüștür. Rehber öğretmenlerin büyük çoğunluğu (%86.2), RAM çalıșanlarının ise %63.6’sı Rehberlik Araștırma Merkezleri’nin kaynaștırma uygulamalarının yetersiz olduğunu düșünmektedirler. Rehber öğretmenlerin ve RAM çalıșanlarının yaklașık tamamına yakını kaynaștırma ile ilgili olarak hâlihazırda uygulanan sistemin uygun olmadığını konusunda hemfikirdirler.

Anahtar Kelimeler

Kaynaștırma, rehber öğretmen, özel gereksinimli çocuk, ilköğretim

Kaynakça

• Akbaş, S. (2003). Okullarda Psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerinin yürütülmesinde oluşturulan işbirliğinin incelenmesi. VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Malatya: İnönü Üniversitesi.
• Apter, D., & Walker, P. The early childhood inclusion network: One community’s efforts to promote child care inclusion. http://thechp.syr.edu/einter.htm. web adresinden 12.01.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Ataman,A. (2002). Kaynaştırmada sınıf öğretmenlerinin rolleri ve yetiştirme sorunları. XI. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları
• Bennett,T., Deluca,D., & Bruns,D. (1997). Putting inclusion into practice: Perspectives of teachers and parents. Exceptional Children, 64, 115-131.
• Can,G. (1998). İlköğretimde Rehberlik. Eğitim Bilimlerinde Yenilikler, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. No: 1016. Açıköğretim Yayınları.
• Danielson, L.C.,& Bellamy, G.T. (1989).State variation in placement of children with handicaps in segregated environments. Exceptional Children, 55,448-455.
• Diken H. İ. (1998). Sınıfında zihin engelli çocuk bulunan ve bulunmayan sınıf öğretmenlerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasına yönelik tutumlarının karşılaştırılması, A.İ B.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Fiscus, E. D., & Mandell, G. J. (2002). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi: BEP. G.Akçamete, H.G.Şenel ve E.Tekin (Çev.). İstanbul: Seçkin Dağıtım.
• Gillam S.L., Hendrics M.B., George, J. & Baltimore M.L. (2003). The utilization Technologyto asist collaborative efforts among school counselors and special educators with the implamentation of IDEA 97. Journal of Technology in Counseling. 3 (1).
• Hall,L.J., & McGregor,J.A (2000).A Follow-Up Study of the Peer Relationships of Children with Disabilities in an Inclusive School - Statistical Data Included. Journal of Special Education. www.findarticles.com/p/articles/mi_m0HDF/is_3_34/ai_76157518. web adresinden 30.08.2004 tarihinde edinilmiştir.
• Kavale,K. A. (2000). History, rhetoric, and reality [Electronic aktarma].Remedial & Special Education, 07419325, Sep/Oct2000, 21(5). http://web.ebscohost.com/ehost/detail?. web adresinden 08.09.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Kuz, T. (2000). Kaynaştırma eğitimine yönelik tutumların incelenmesi. T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları/17.
• Leinbaugh, T.C. (1998). School counselors and the inclusion of students with disabilities. Ohio Journal of Professional Conseling. www.ohiocounselingassoc.com/. web adresinden 30.08.2006 tarihinde edinilmiştir.
• McGannon, W., Carey,J. & Dimmitt, C. (2005). The current status of school counseling outcome research. Center School Counseling Research Monograph.2. http://64.233.183.104/search?q=cache:4ZnAmFYwuCMJ:www.counseling.org/ Files. web adresinden 12.04.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı 573 sayılı Özel Eğitim Hk. Kanun Hükmünde Kararname, 6/6/1997, Resmi Gazete, 23011. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/104.html. web adresinden 12.03.2004 tarihinde edinilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. Özel Eğitim ve Rehberlikte Sayısal Sonuçlar. http://orgm.meb.gov.tr/Istatistikler/ istatistik2006/2005. web adresinden 12.03.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, Resmi Gazete, 18.1.2000/ 23937 Mük. Tebliğler Dergisi Şubat 2000/2509. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/66.html. web adresinden 12.03.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı, Eğitim Sisteminde Rehberlik ve Psikolojik Danışma Hizmetlerinin Yeri’ http://orgm.meb.gov.tr/Rehberlik/Rehyer.htm. web adresinden 12.03.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı, Reberlik ve Araştırma Merkezi Açma. http://orgm.meb.gov.tr/Mevzuat/yonergeler/ramacilisyonergesi.htm. web adresinden 06.07.2006 tarihinde edinilmiştir.
• Nazlı, S. (2003). Öğretmen adaylarının ilköğretim okullarındaki rehberlik ve psikolojik danışma uygulamalarını değerlendirmeleri. VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Malatya: İnönü Üniversitesi.
• Salend, S.J.(2005). Creating inclusive classrooms for all: Effective and reflective practices (5. baskı). Columbus: Merril Prentice Hall.
• Sucuoğlu, B.,& Kargın,T. (2006). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları: Yaklaşımlar, Yöntemler, Teknikler. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Yüksel,G.(2003). İlköğretim öğrencilerinin gelişim alanları, gelişim alanlarının işaretçisi olan ihtiyaç.alr ve geliştirilmesi gereken beceriler: Bu süreçte rehber öğretmenin işlevleri: Kurumsal bir inceleme. Milli Eğitim Dergisi. 159,1-14.