New Approach in Cooperative Learning: Scouting

Yıl 2013, Cilt: 37 Sayı: 37, 5 - 27, 25.12.2013

Süleyman Avcı Arzu Yüksel Ayşe Yaprak

Öz

The purpose of this research is to investigate the effect of scouting technique, which

was developed and applied by the researchers. Scouting is a cooperative learning technique

in which the principles of scouting are applied into the classroom. After the scouting

technique was developed by the researchers, its first application took place in vocational

high school to tenth students (N=35). Secondly, the technique was carried out to third grade

students (N=97). The data was collected through individual and focus group teacher

interviews, focus group student interviews, pre- and post-tests. The results indicate that the

scouting techniques has positive effects on learning, developing communication among

students, facilitating classroom management, fulfilling the academic responsibilities,

decreasing the level of misbehaviors in the classroom and supporting teacher-student

communication. It is suggested that by using scouting technique, teachers have

opportunities to give easy and more homework and spending more time on guidance of

students. Keywords: Scouting method, cooperative learning

 

Anahtar Kelimeler

Scouting method, cooperative learning

İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENMEDE YENİ BİR UYGULAMA: İZCİ TEKNİĞİ

Öz

Bu araştırmanın amacı araştırmacılar tarafından geliştirilen ve uygulanan izci tekniğinin etkililiğinin değerlendirilmesidir. İzci tekniği, izcilik uygulamasına ilişkin ilkelerin sınıf ortamına uygulanması ile geliştirilmiş olup işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi kapsamında ele alınmaktadır. Teknik geliştirildikten sonra ilk uygulaması meslek lisesi büro hizmetleri bölümü onuncu sınıf öğrencileri (N=35) üzerinde, ikinci uygulaması ise ilkokul üçüncü sınıf öğrencileri (N=97) üzerinde yapıldı. Veriler, öğretmenlerle yapılan bireysel ve odak grup görüşmeleri, öğrencilerle yapılan odak grup görüşmeleri ve öntest-sontest aracılığıyla elde edildi. Elde edilen bulgulara göre, araştırmacılar tarafından geliştirilen ve uygulaması yapılan izci tekniğinin öğrenmeyi sağlamada, öğrenciler arası iletişimin geliştirilmesinde, öğretmenlerin sınıf yönetimini kolaylaştırmada, akademik görevlerin yerine getirilmesinde, sınıf içi olumsuz davranışların azalmasında, öğretmenlerin öğrencilerle olan iletişiminde destek sağladığı söylenebilir. Bu tekniğin uygulanması ile öğretmenlerin daha kolay ve daha fazla ödev verebilecekleri, öğrencilere rehberlik için daha fazla zamanının kalacağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

İzci tekniği, işbirliğine dayalı öğrenme

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (1992). İşbirlikli öğrenme: Kuram araştırma uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
• Bakioğlu, A. (2009). Çağdaş sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
• Bıyık, İ. (2001). Ortaöğretim kurumlarındaki izcilik faaliyetlerinin sosyolojik acıdan incelenmesi “Kütahya ili örneği”. Yayınlanmamıs Yuksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Court, D. (1993). A playful environment in a cooperative physics classroom. Clearing House, 66(5), 295-298.
• De Jong, R.,Westerhof, K. J., & Creemers, B. P. M. (2000). Homework and student math achievement in junior high schools. Educational Researchand Evaluation, 6(2), 130-157.
• Erden, M. (1996). Sosyal bilgiler öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınevi
• Gültaş, A. (2011). İzcilik. İstanbul. Bulut yayınları.
• Herreld, C.F. (1998). Why isn’t cooperative learning used to teach science? Biochince, 48, 553-559.
• Türkiye İzcilik Federasyonu İzcilik Yönetmeliği, (2005). T.C. Resmî Gazete, 25954, 2.10.2005.
• Johnson, D.W., Johnson, R., & Stanne, M.B. (2000). Cooperative learning methods: A meta analysis. www.epsco.com, adresinden 15.10.2012 tarihinde indirildi.
• Johnson, R.T., & Johnson, D.W. (2002). An overwiew of cooperative learning. www.clcrc.com, adresinden 15.10.2012 tarihinde indirildi.
• Kemmis, S. & McTaggart, R. (1992). The action research planner. Geelong, Victoria, Deakin University Press.
• Kutlu (Baysal), E. (2001). İzcilik etkinliklerine katılan ve katılmayan öğrencilerin özgüven düzeylerinin karsılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Marzano, R.J., Gaddy, B.B., & Foseid, M.C. (2005). Handbook for classroom management that works. Association for Supervision & Curriculum Development (ASCD).
• Millî Eğitim Bakanlığı İzcilik Yönetmeliği (2010). T.C. Resmî Gazete, 27628, 1.7.2010.
• OBESİD, (2013a). İzcilik nedir? http://obesid.meb.gov.tr/subeler_izcilik_index.html adresinden 20.04.2012 tarihinde indirildi.
• OBESİD, (2013b). İzcilik temel bilgileri. http://obesid.meb.gov.tr/subeler_izcilik_index.html adresinden 20.04.2012 tarihinde indirildi.
• OBESİD, (2013c). İzcilikte oyun. http://obesid.meb.gov.tr/subeler_izcilik_index.html adresinden 20.04.2012 tarihinde indirildi.
• Patrick, H., Ryan A.M., & Kaplan A. (2007). Early adolescents’ perceptions of the classroom social environment, motivational beliefs and engagement. Journal of Educational Psychology, 99(1), 83–98.
• Ryan, A. H.,& Patrick, H. (2001). The classroom social environment and changes in adolescents’ motivation and engagement during middle school. American Education Research Journal, 38(2), 437-460.
• Sagor, R. (2000). Guiding school improvementwith action research. Alexandria, VA, USA: Association for Supervision & Curriculum Development (ASCD).
• Slavin, R.E. (1988a). Cooperative learning and individualized instruction. Arithmetic Teacher, 35(3), 14-16.
• Slavin, R.E. (1988b). Cooperative learning and student achievement. Educational Leadership, 46(2), 31-33.
• Slavin, R.E. (1990). Research on cooperative learning consensus and controversy. Educational leadership, 47, 52-54.
• Slavin, R.E. (1991). Group rewards make group work work. Educational Leadership, 48(5), 89-91.
• Smith, Karl A. (1996). Cooperative learning: Making ‘Group Work’ work. In Sutherland, T.E. and Bonwell, C. (Eds), Using Active Learning in College Classes: A Range of Options for Faculty, No:67, San Francisco: Jossey-Bass, pp:71-82.
• Şahin, C. (2007). İzcilik uygulamalarının çoklu zeka kuramı acısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Thiagarajan, S. (1992). A game for cooperative learning. Training & Development, 46(5), 35.
• TİF, (2012). İzciliğin temel özellikleri. http://www.tif.org.tr/tif/tr/main/menuler/yardimci-bilgiler/48 adresinden 01.10.2012 tarihinde indirildi.
• TTKB, (2005). İlköğretim 1-5 sınıf programları tanıtım kitapçığı. Ankara:Milli Eğitim Bakanlığı.
• Uzgören, G. (2000). Türk izcilik tarihi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
• Watson, M.,& Ecken, L. (2003). Learning totrust: Transforming difficult elementary classrooms through developmental discipline. San Francisco: Jossey-Bass.
• Webb, N.M. (1982). Student interaction and learning in small groups. Review Of Educatıonal Research, 52(3), 421-445.
• WSB, (1998). Handbook for cup scout leaders. Csile:WSB / Interamerica. http://scout.org/en/information_events/library/skills_and_activities/handbook_for_cub_sco ut_leaders adresinden 02.09.2012 tarihinde indirildi.