PAŞAKONAĞI YAYLASI VE YAKIN ÇEVRESİNİN COĞRAFİ ÖZELLİKLERİ İLE GELİŞTİRİLEBİLECEK TURİZM OLANAKLARI AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2016, Sayı: 34, 134 - 146, 29.10.2016

İBRAHİM Sezer

Öz

Yaylalar, öteden beri Anadolu insanının belirli mevsimlerde, hayvancılık başta olmak üzere çeşitli ekonomik faaliyetler için en çok tercih ettiği yerlerdendir. Günümüzde ise bu klasik fonksiyonlarına ek olarak yaylalar, turizm ve rekreasyon amaçlı olarak ziyaret edilmekte ve bu durum yaylalara olan ilginin artmasına zemin hazırlamaktadır. Bu tür kullanımlarla yaylalar, artık birer turistik sayfiye alanı ve rekreasyon sahası olarak işlev görmekte, buna bağlı olarak başta yayla turizmi olmak üzere çeşitli turizm türlerinin gelişmesi söz konusu olabilmektedir.

Ülkemizde de son yıllarda iyice adından söz ettiren yayla turizmi aktiviteleri için, Doğu Karadeniz Bölümü’nde, inceleme alanımızın da içerisinde bulunduğu Giresun ili, değerlendirilebilecek düzeyde turizm potansiyeline sahiptir. Giresun ili, 3 yayla turizm merkezi ve yayla turizminin geliştirilmesine elverişli birçok yayla sahasını barındırmaktadır. Bu bağlamda Bulancak ilçesi Kovanlık Beldesi’ne bağlı Paşakonağı Yaylası, başta doğal güzellikleri olmak üzere, Karadeniz yayla kültürüne has çekicilikleriyle geliştirilebilecek bir turizm varlığına sahiptir. Bu çevrede, başta yayla turizmi olmak üzere ekoturizm, dağ turizmi, kış turizmi, sağlık turizmi, kültür turizmi gibi birçok turizm türü açısından uygun koşullar mevcuttur. Paşakonağı Yaylası, her geçen gün daha fazla ilgi görmekte ve giderek artan sayıda ziyaretçiye ev sahipliği yapmaktadır. Turizm merkezi olma yolunda emin adımlarla ilerleyen yayla, gerekli olanaklar sağlandığında ve sürdürülebilir turizm anlayışıyla planlandığında Giresun ilinde en dikkati çekici yaylalardan birisi olacaktır.

Anahtar Kelimeler: Paşakonağı, yayla, turizm, potansiyel

Anahtar Kelimeler

Paşakonağı, yayla, turizm, potansiyel

Kaynakça

• Anonim, (2013). Giresun İl Raporu. Giresun: T.C. Kalkınma Bakanlığı Doğu Karadeniz Projesi Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı.
• Anonim, (2013a). Giresun İli Doğa Turizmi Master Planı(2013-2023), Orman ve Su İşleri Bakanlığı 12 Bölge Müdürlüğü Giresun Şube
• Müdürlüğü, Giresun. 16 Eylül 2013 tarihinde http://bolge12.ormansu.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• Anonim, (2015). 2014 yılı Giresun İl Çevre Durum Raporu. Giresun: Giresun Valiliği, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü.
• Atalay, İ. & Mortan, K., (1995). Türkiye Bölgesel Coğrafyası (Resimli ve Haritalı). İzmir: İnkılap Kitabevi.
• Atalay, İ. (1997). Türkiye Coğrafyası, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
• Doğanay, H. (1997). Türkiye Beşeri Coğrafyası. İstanbul: MEB Eğitim Dizisi.
• Doğanay H. & Zaman, S. (2013). Türkiye Turizm Coğrafyası. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
• Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Emecen, M.F. (2005). Doğu Karadeniz’de İki Kasabanın Tarihi (Bulancak-Piraziz). İstanbul: Kitabevi.
• Erdoğan, N. (2003). Çevre ve (Eko) Turizm. Ankara: Erk Yayınevi.
• Fatsa, M. (2010). XV ve XVI. Yüzyıllarda Giresun (Sosyal ve Ekonomik Hayat). Giresun İl Özel İdaresi Kültür Serisi-1. Ankara: Bilge Ajans Yayın Matbaa.
• Haberal, H. (2015). Turizmde Alternatif (Ekolojik Turizm-Doğa Turizmi-Kırsal Turizm-Yayla Turizmi). Ankara: Detay Yayıncılık.
• İzbırak, R. (1992). Coğrafi Terimler Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Koca, H. & Sever, R. (2003). Giresun Ormanları ve Başlıca Sorunlar. Yeşil Giresun Gazetesine Göre Cumhuriyetin İlk Yıllarında Giresun Sempozyum Bildirileri. Ankara: Ümit Ofset Mat. s. 117-128.
• Somuncu, M. Çabuk Kaya, N. Akpınar, N. Kurum, E. & Özelçi Eceral, T. (2012). Doğu Karadeniz Bölgesi Yaylalarında Çevresel Değişim. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları No: 362, Çevre Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayın No: 2.
• Tunçdilek, N. (1967). Türkiye İskân Coğrafyası: Kır İskanı: (Köy-altı İskan Şekilleri). İstanbul: İst. Üniv. Coğrafya Enst. Yayın No: 49.
• Zaman, M. (2012). Trabzon İlinin Turizm Coğrafyası, (Potansiyel, Alternatifler, Planlama). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları No. 999, Fen-Edebiyat Fak. Yay. No: 137, Araştırma Serisi No: 113.