YENİ UMUTLARIN IŞIĞINDA TARİHİ İPEK YOLU COĞRAFYASI

Yıl 2016, Sayı: 34, 195 - 202, 29.10.2016

TAŞKIN Deniz

Öz

Çin' den başlayarak Anadolu ve Akdeniz aracılığıyla Avrupa'ya ve Kızıldeniz üzerinden de Afrika'ya kadar uzanan ticaret yollarının genel adı, bu yollar üzerinde ticareti yapılan en önemli ve kıymetli mal olan ipekten dolayı “İpek Yolu” olarak adlandırılmıştır.

İpek Yolu üzerinde yer alan yerleşim yerleri zaman içinde giderek önem kazanmış, yeni yerleşim alanları ortaya çıkmış ve bu yolların üzerinde han, hamam, liman, köprü gibi önemli tarihi yapılar ve mekânlar inşa edilmiştir. Böylece İpek Yolu başta ekonomik ilişkiler sebebi ile ortaya çıkmasına karşın zaman içerisinde ülkeler ve toplumlar arasında siyasi ve sosyo-kültürel münasebetlerin de kurulmasına yol açmıştır. Ancak bu ticari ve kültürel yol Coğrafi Keşiflerin başlaması ile önemini yitirmiştir.

Yapılan araştırmalar sonucu ortaya konan bilgiler göz önüne alındığında, İpek Yolunun tek bir yol olmadığı ve zamanın koşullarına göre yeni açılan hatlar ile gittikçe uzayan bir yol ağı olduğu görülmektedir.

İpek Yolu’nun yeniden hayata geçirilmesini hedefleyen “Yeni İpek Yolu Projesi” ilk kez Çin tarafından gündeme getirildi. Yeni İpek Yolu, Çin’e ve inşa edilecek yol üzerindeki tüm ülkelere yeni imkânlar ve yeni bir gelecek sağlayacak bir ekonomik işbirliği alanı projesi olarak tanımlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: İpek Yolu, Orta Asya, Çin, Rusya, Türkiye

Anahtar Kelimeler

İpek Yolu, Orta Asya, Çin, Rusya, Türkiye

Kaynakça

• Akpınar, E. (2016). Eski dünyanın kadim yolu büyük ipek yolu. 09 Ocak 2016 tarihinde http://www.erdalakpinar.com/ipekyolu.pdf adresinden edinilmiştir.
• Aksoy, B. (2014). İpek Yolu Güzergâhı, Türk Yurdu Yayınları, Yayın No: 100, Türk Ocakları Genel Merkezi İpek Yolu’nda Tür Kültür Mirası Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 21-29). Ankara.
• Atasoy, F. (2010). Küreselleşme yolunda yeniden ipek yolu. Bir Kültür Koridoru Olarak İpek Yolu Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 1-12). Antalya.
• Atlı, A. (2014). Çin ve Yeni İpek Yolu projesi. Analist Dergisi, 4, 74-77.
• Beşirli, H. (2011). Kırgızistan’ın Sosyo-Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Yapısı. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 15, 313-331.
• Budaqоv, B. (1998). Büyük İpek (Kervan) Yolu. Tarih ve Onun Problemleri Dergisi, 3, 64-70.
• Demirci, L. (2012). Özbekistan, Kırgızistan ve Tacikistan’ın kesişimindeki sorunlu vadi: Fergana. Savunma Bilimleri Dergisi, 11(2), 33- 69.
• Ekinci, M. B. (2014). Geçmişten geleceğe ipek yolları ve Türkiye’nin dış ticareti ile etkileşimleri. Avrasya Etütleri İpek Yolu Özel Sayısı, 45, 7-42.
• Halidov, İ. (2013). Kırgızistan devrimlerinde son durum. Akademik Bakış Dergisi, 38, 1-19.
• Hansеn, D. & Kariz, R. (2004). Turfan’ın yeraltı su kaynakları. (Çеviren: Doğa Konukman). Bilim ve Ütopya Dergisi, 19-21.
• İsayev, E. & Özdemir, M. (2011). Büyük İpekyolu ve Türk Dünyası. ZFwt Dergisi, 3(1), 111-120.
• Kalambekova, B. (1996). Kırgızistan: nereden nereye ve nasıl? Bilim ve Kültür Dergisi, 2, 7-10.
• Kulnazarova, A. (2010). Orta Asya geçiş ekonomilerinde turizm sektörünün mevcut durumu ve gelişme olanakları: Kırgızistan örneği. (Doktora tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir). https://tez.yok.gov.tr/Ulusal Tez Merkezi/ adresinden edinilmiştir.
• Mеhbalıyеv, M. M. (2000). Tarihi ipek yolu ve onun harita şeması. İpek Yolu Dergisi, 2, 5-6.
• Özdaşlı, E. (2014). Çin’in gölge politikası: uluslar arası sistemde paralel yapılar ve yeni İpekyolu ekonomik kuşağı. 11 Ocak 2016 tarihinde sistemde-paralel-yapilar-ve-yeni-ipek-yolu-ekonomik-kusagi adresinden edinilmiştir.
• Özgün, T. O. & Uçmaz, M. (2001). Orta Asya’da büyük oyun. International Conference On Eurasian Economies, 44-46.
• Somuncuoğlu, A. (2010). Kırgızistan’daki kronik istikrarsızlığın anatomisi: iç ve dış boyutları. 21. Yüzyıl Dergisi, 23, 23-30.
• Yereli, A. B. (2014). Yeniden canlanan İpek Yolu’nda ekonomik stratejiler. İpek Yolu’nda Tükr Kültür Mirası Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 301-307). Ankara. Türk Yurdu Yayınları.
• Ek 1: İpek Yolu karayolu güzergâhı haritası