ÖZALP İLÇESİ’NDE TARIM ARAZİLERİNİN MÜLKİYET DURUMU-PARSEL BÜYÜKLÜĞÜ VE İLÇEDEKİ BİTKİSEL ÜRETİM

Yıl 2016, Sayı: 34, 203 - 216, 29.10.2016

MURAT Yılmaz

Öz

Özalp İlçesi Doğu Anadolu Bölgesi’nin Van Bölümü’nde Van İli’ne bağlı bir ilçedir. Bu çalışmada Özalp İlçesi’ndeki tarım arazilerinin mülkiyet durumu, parsel büyüklükleri ve ilçede yapılan bitkisel üretim incelenmiştir. Özalp’ta çiftçi ailelerin hemen hemen tamamı tarım toprağına sahipken tarım arazilerinin daha ziyade küçük boyutlu ve parçalı olduğu görülmektedir. İlçede ortalama yükselti fazla olup karasal iklim görülmektedir. Özalp’ta iklim koşullarından dolayı tarımı yapılan kültür bitkisi sayısı azdır. Yörede buğday ve arpa gibi tahıllar ile yonca ve korunga gibi yem bitkileri başlıca tarım ürünleri olarak belirmektedir. İlçede sanayi bitkisi ve sebze tarımı yapılan alanlar oldukça sınırlıdır.

Özalp’ta geçim kaynaklarının sınırlı olması, kırsal yerleşmelerde yaşayan nüfusun ülkemizin batı kesimindeki şehirler başta olmak üzere çeşitli şehirlere göç etmesine neden olmaktadır. Yörede yaşayan nüfusun gelirini arttırmak için bazı yeni uygulamaların ve projelerin hayata geçirilmesi gerekmektedir. Tarım arazilerini toplulaştırma, nadas uygulaması yerine nöbetleşe ekime geçilmesi, sulama olanaklarını arttırma, toprak bakımı, tohum ıslahı ve gübrelemenin yapılmasının yanı sıra büyükbaş ve küçükbaş hayvan soylarının ıslahı ile mandıracılık, arıcılık ve kültür balıkçılığı gibi alternatif geçim kaynaklarının geliştirilmesi bu yenilik ve projelere örnektir. Çalışmanın Özalp İlçesi’ndeki bitkisel ve hayvansal üretimin artmasına ve bu yolla kırsal hane halkının gelirini arttırmasına katkı sağlamasının temenni ederiz.

Anahtar Kelimeler: Özalp İlçesi, tarım arazisi, parsel büyüklüğü, nöbetleşe ekim, nadas, tahıl tarımı, yem bitkileri

Anahtar Kelimeler

Özalp İlçesi, tarım arazisi, parsel büyüklüğü, nöbetleşe ekim, nadas, tahıl tarımı, yem bitkileri

Kaynakça

• Aksöz, İ. (1969). Doğu Anadolu’nun Kalkınma Sorunları, 9. İskân ve Şehircilik Konferansları. Ankara: İskân ve Şehircilik Enstitüsü Yayını.
• Bulut, İ. (2006). Genel Tarım Bilgileri ve Tarımın Coğrafi Esasları. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Doğanay, H. (1986). Türkiye İktisadi Coğrafyası. 1.Tarım-Hayvancılık ve Ormancılık, Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Fen-edebiyat
• Fakültesi, Coğrafya Bölümü Ders Notları. Emiroğlu, M. (1971). Coğrafi bölgelere göre kırsal yerleşmelerin yüzölçümü, parsel sayısı ve genişlikleri ile ilgili bir araştırma. D.T.C.F.
• Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 3-4. GTHB, (2007). (Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı), Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı, TRB Ortadoğu Anadolu Bölgesi Tarım Master Planı, Ankara.
• Kaya, F. (2001) Ağrı Ovası ve çevresinin coğrafi etüdü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum).
• Şahin, İ.F. & Zaman, M. (2010). Hayvancılıkta önemli bir yem kaynağı: Silaj. Doğu Coğrafya Dergisi, 23, 1-17.
• Tarman, Ö. (1964). Türkiye’de Yem ve Mera Problemleri, Tabiat ve Tabiat Kaynaklarından Faydalanma ve Koruma Esasları. Ankara:
• Türkiye Tabiatını Koruma Cemiyeti. Taş B. (2010). Türkiye’de tarımsal işletmelerin coğrafi dağılışı. Doğu Coğrafya Dergisi, 15(23), 31-46.
• TÜİK, (2002). 1997 Yılı Köy Envanteri Etüdü Van. Ankara: TÜİK Yayını, No:2572.
• TÜİK, (2010). Bölgesel Göstergeler TRB2 Van, Muş, Bitlis, Hakkâri 2009. Ankara: TÜİK Yayın No, 3406.
• Özdemir, T. (2004). Doğu Anadolu’da farklı bir arazi kullanımı ve kırsal kalkınma örneği (Özalp-Van). Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(1), 270.
• Yılmaz, M. (2013). Erçek Gölü Havzası’nın coğrafi etüdü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzurum).
• Yılmaz, M. (2014). Erçek Gölü Havzası’ndaki köy yerleşmelerinin coğrafi özellikleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (1), 299-328.
• TÜİK, (2016). 01 Şubat 2016 tarihinde http/www.tuik.gov.tr (bitkisel üretim verileri alınmıştır) adresinden edinilmiştir.