Alman Mahkemelerince Verilen Gıyabi Kararların Yargılama ve Uluslararası Tebligat Kuralları Açısından Türk Hukukuna Uygunluğu

Yıl 2016, Cilt: 22 Sayı: 1, 457 - 488, 14.03.2017

Alman mahkemelerinde, Türkiye’deki davalıya karşı açılan davalarda kendisini

savunmayan davalı hakkında Alman Usul Kanunu mad. 331 vd. uyarınca gıyabi

karar verilmekte, kararlar Alman Usul Kanunu mad. 184 uyarınca posta yolu ile de

gönderilebilmektedir. Türkiye’de bu kararların tenfiz edilmesi aşamasında gıyabi karar

ve posta yolu ile tebligat Türk mahkemelerince savunma hakkı ve Türk kamu düzeni

açısından değerlendirilmektedir. Türk mahkemelerince gıyabi kararların davalının

savunma hakkının kısıtlanması anlamına gelmeyeceğine ve Türk kamu düzenine

aykırı olmayacağına karar verilirken, Lahey Sözleşmesine çekince koyulmuş olması

nedeniyle posta yolu ile yapılan tebligatlar davalının savunma hakkının kısıtlanması

olarak kabul edilmekte, kararların kesinleşmediği gerekçesiyle tenfiz talepleri reddedilmektedir.

Alman usul hukuku uyarınca usulen kesinleşmiş ancak Türk usul hukuku

uyarınca kesinleşmemiş bir karar söz konusu olmakta, kanunlar çatışması ortaya

çıkmaktadır. Davacının Türkiye’de tekrar dava açması durumunda derdestlik itirazı

ileri sürülebileceğinden, davacının hakkına kavuşabilmesi için tek yol kararın davalıya

tekrar Lahey Sözleşmesine uygun olarak tebliğ edilerek kesinleşmesinin sağlanmasıdır.

Ancak usulen kesinleşmiş bir karar bulunması nedeniyle Alman usul hukuku

uyarınca yeniden tebligatın mümkün olup olmadığı dışında, tebligatın yargılamaya

etkileri temyiz edilebilmesi, aynı kararın farklı tarihlerde kesinleşmiş olması birçok

sorunu da beraberinde getirmektedir. Çalışmada Alman usul hukukunda düzenlenen

gıyabi karar ve posta yolu ile tebligat yapılması, savunma hakkı ve kamu düzeni açısından

Türk ve Alman mahkeme kararları ışığında değerlendirilmektedir.

Yıl 2016, Cilt: 22 Sayı: 1, 457 - 488, 14.03.2017

Toplam 1 adet kaynakça vardır.