Roma hukukunda, hukuka aykırı bir durum karşısında, bir kimseye
birden çok dava hakkı tanınmış olabilirdi. Aynı şekilde, bir dava,
birden çok kişi tarafından veya birden çok kişiye karşı açılabilirdi. Hatta
bazı durumlarda da, aynı hukuka aykırı davranış karşısında, farklı
kimseler tarafından farklı davalar açılmasına da olanak sağlanmıştı. Bu
davaların birbiriyle ilişkisinin çözümü, ilk olarak davaların ceza veya
tazmin amaçlarına sahip olup olmamasına göre değişirdi. İkinci olarak
da, klasik dönem Roma hukukunda, bir davanın litis contestatio'su yapıldıktan
sonra, eadem res'e sahip ikinci dava açılamazdı. Bu durumda
dava hakkı ya ipso iure ya da exceptio rei iudicate vel in iudicium deductae
aracılığıyla sona ermiş olurdu. Hukuka aykırı davranışın çözüm tarzına
göre, bu davalar hep birlikte açılabildiğinde, davaların yığılması söz konusu
olurken; bir davanın litis contestatio'sunun diğer davayı engellemesi
hallinde, davaların birbirini tüketerek yarışması söz konusu olurdu.
Roma hukuku davaların yarışması litis contestatio eadem res exceptio rei iudicatae vel in iudicium deductae
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 23 Sayı: 3 |