Zamanaşımı, kanunda öngörülen belli sürelerin geçmesi ile devletin ce- zalandırma yetkisini ortadan kaldırmaktadır. Zamanaşımı, şüpheli, sanık veya hükümlü için kanun tarafından tanınmış bir haktır. Objektif cezalandırılabil- me şartı içeren suçlarda, zamanaşımı suçun işlendiği günden itibaren işlemeye başlar.
Centel, Nur-Zafer, Hamide-Çakmut, Özlem, Türk Ceza Hukukuna Giriş, 7. Bası, İstanbul 2011.
Daragenli, Vesile Sonay, “Tehlike Suçları”, in: Prof. Dr. Sahir Erman’a Armağan, İstanbul 1999.
Demirbaş, Timur, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 5. Baskı, Ankara 2007.
Dönmezer, Sulhi-Erman, Sahir, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku, Genel Kısım, C.:I, 14. Bası, İstanbul 1997.
Erem, Faruk-Danışman, Ahmet-Artuk, Mehmet Emin, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Ankara 1997.
Günay, Erhan, Gümrük Kaçakçılığı Davalarında Dava Zamanaşımı Uygulaması, Terazi Hukuk Dergisi, Y.:4, S.:39, Kasım 2009.
Hafızoğulları, Zeki, 5237 s. Türk Ceza Kanununda Davanın ve Cezanın Düşürülmesi, s.4 vd., (http://www.baskent.edu.tr/~zekih/ogrenci/makale.htm, erişim tarihi:15.04.2013.
Hafızoğulları, Zeki, Türk Ceza Hukukunda Cezalandırma Hukuki İlişkisi ve İliş- kinin Sona Ermesi Nedenleri, Uğur Alacakaptan’a Armağan, İstanbul 2008.
Hafızoğulları, Zeki-Özen, Muharrem, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 2. Baskı, Ankara 2010.
Hakeri, Hakan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 11. Baskı, Ankara 2011.