Türkiye’de çoğunlukla İslâm Mezhepleri Tarihi’ndeki akademik çalışmalarda ele alınan Şîa, son yıllarda Hadis alanında da bazı çalışmalara konu olmaktadır. Şîa’nın hadis ve isnâd anlayışını, ricâl ilmini, metin tenkidini ele alan mevcut literatüre yakın zamanda Yusuf Suiçmez’in Şia Hadis Tarihi -Hz. Muhammed’in Söz ile Fiillerinin Şii İmamlara Nispeti- başlıklı eseri de eklenmiştir. Bir giriş ve üç bölümden oluşan eserin Giriş bölümünde Suiçmez konunun önemi, amacı, metodu, planı, kaynakları ve çalışmanın zorluklarından bahseder. Birinci Bölüm’de müellif konunun kavramsal çerçevesini çizmeye çalışır, ayrıca ref‘, vakf ve kat‘ın tespitindeki metot sorununu ele alır. Yazar İkinci Bölüm’de ref‘, vakf ve kat‘ problemlerinin doğuşu ve gelişimini inceler. Kitabın son bölümü ise Ehl-i sünnet ve Şîa’nın hadis kaynaklarındaki ortak rivayetlerine tahsis edilmiştir.
Yusuf Suiçmez’in mezkûr konuları incelediği Şîa Hadis Tarihi kitabının muhteva ve metoduyla ilgili dikkat çeken ve üzerinde durulması gereken bazı hususlar vardır. Bu çalışmada, eserin muhtevasındaki birtakım eksikliklere işaret edilip yazarın bilhassa Üçüncü Bölüm’de ele aldığı Sünnî ve Şiî hadis eserlerinde yer alan müşterek rivayetleri değerlendirirken uyguladığı metot tartışılacaktır. Ardından Şîa ve hadis konulu çalışmalarda dikkat edilmesi gereken ancak müellif tarafından ihmal edildiği görülen birtakım eksikliklere temas edilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Notu |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi açık erişimli bir dergidir
Açık Erişim Politikası için tıklayınız.