The Relationship Between Parents: Considering the Role of the "Third Parent" from Gestalt Therapy Perspective

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 2, 286 - 300, 29.12.2022

Sahra Rayana , Hasan Atak

Öz

Although the relationship between parent and child is the starting point of many academic studies, most of these studies have been limited to the mother-child or father-child relationship. It is seen that the issue of the effect of the parent relationship on the child is mostly in the background. This relationship, which is predicted to have extremely important effects on psychosocial development, has not found the place it deserves in both theoretical and empirical research. The aim of this study is to address this relationship, which Norton defines as the third parent, from the perspective of Gestalt Therapy theory, and to illuminate the starting point for empirical studies by presenting a new perspective to the literature. In this article, the effects of the parents on the child are mentioned respectively, the concepts of family and relationship are explained from the perspective of Gestalt Therapy, and then the effect of the third parent on the psychosocial development of the child is discussed in the context of the literature.

Anahtar Kelimeler

Third parent, parent’s relationship, gestalt therapy, psychosocial development

Anne Baba Arasındaki İlişki: “Üçüncü Ebeveyn” Rolünün Gestalt Terapi Bakışından Ele Alınması

Öz

Ebeveyn çocuk arasındaki ilişki birçok akademik çalışmanın çıkış noktası olmasına rağmen bu çalışmaların geneli anne-çocuk ya da baba-çocuk ilişkisi ile sınırlı kalmıştır. Anne baba ilişkisinin çocuğa etkisi konusunun çoğu zaman ikinci planda kaldığı görülmektedir. Psikososyal gelişim için son derece önemli etkileri olduğu öngörülen bu ilişki gerek kuramsal gerekse ampirik araştırmalarda hak ettiği yeri bulamamıştır. Bu çalışmanın amacı Norton’ın üçüncü ebeveyn olarak tanımladığı bu ilişkiyi Gestalt Terapi kuramı çerçevesinden ele almak, literatüre yeni bir bakış açısı sunarak yapılacak ampirik çalışmalar için çıkış noktasını aydınlatmaktır. Bu makalede sırasıyla ebeveynin çocuk üzerindeki etkilerinden bahsedilmiş, aile ve ilişki kavramları Gestalt Terapi bakış açısı ile açıklanmış ardından çocuğun psikososyal gelişiminde üçüncü ebeveynin etkisi literatür bağlamında tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

üçüncü ebeveyn, anne-baba ilişkisi, gestalt terapi, psikososyal gelişim

Kaynakça

• Akbaş, B. Ç. ve Sezgin, N. (2020). Beliren yetişkinlik döneminde bağlanma stilleri ile psikososyal olgunluk arasındaki ilişkide anne-baba tutumlarının aracı rolü. Nesne, 8(16), 112-125. DOI: 10.7816/nesne-08-16-08
• Atılgan, S. (2020). Gestalt Terapi Yaklaşımı. M.Eskin, Ç.Günseli Dereboy ve N. Karancı (Eds) içinde Klinik Psikoloji: Bilim ve Uygulama, (1. Baskı s.451-473), Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Brauner-Otto, S., R., Axinn, W., G. & Ghimire, D., J. (2020). Parents’ marital quality and children’s transition to adulthood. Demography, 57(1). 195-220.
• Corey, G. (2015). Psikolojik danışma kuram ve uygulamaları (Çev. T. Ergene). Ankara: Mentis
• Dalmaz Urfalı, A. (2017). Nörobiyolojik çalışmalar geştalt terapi yaklaşımının kendiliğe bakış açısını ve terapi uygulamalarını nasıl desteklemektedir? Geştalt Terapi Dergisi, 2(2). 7-33.
• Daş, C. (2020). Geştalt terapi bütünleşmek ve büyümek. Ankara: Altınordu Yayınları.
• Davis, E., P., Sandman, C., A. (2010). The timing of prenatal exposure to maternal cortisol and psychosocial stress is associated with human infant cognitive development. Child Development, 81(1),131-48.
• Demiray, D. (2021, Kasım 18). Divorce Doesn’t Have to Hurt: Four Components of Effective Co-Parenting. https://willingness.com.mt/divorce-doesnt-have-to-hurt-four-components-of-effective-co-parenting/
• Dereli, E., & Dereli, B. M. (2017). Ebeveyn-Çocuk İlişkisinin Okul Öncesi Dönem Çocukların Psikososyal Gelişimlerini Yordaması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 227–258. https://doi.org/10.23891/efdyyu.2017.9
• Flinn, M. V., & England, B. G. (1997). Social economics of childhood glucocorticoid stress response and health. American Journal of Physical Anthropology, 102(1), 33–53.
• Goldberg, J. S., & Carlson, M. J. (2014). Parents’ Relationship Quality and Children’s Behavior in Stable Married and Cohabiting Families. Journal of Marriage and Family, 76(4), 762–777.
• Gökdemir Aktaş, C. (2002). Gestalt temas biçimleri ölçeği yeniden düzenlenmiş formun Türk örnekleminde faktör yapısı geçerliği ve güvenirliği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Güler, G. (2017). Ebeveyn yabancılaştırma sendromu ve boşanma. Türkiye Klinikleri J Child Psychiatry-Special Topics, 3(3), 225-228.
• Güven, E. (2013). Çocuğun davranış sorunları ile algıladığı anne baba çatışması arasındaki ilişkiler: duygu sosyalleştirmenin aracı rolü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara Üniversitesi
• Halford, W. K., Rhoades, G., & Morris, M. (2018). Effects of the Parents’ Relationship on Children. Handbook of Parenting and Child Development Across the Lifespan, 97–120. doi:10.1007/978-3-319-94598-9_5
• Kaya, Y., Öz, F.(2020). Ergenlerin benlik algısı üzerinde algılanan ebeveyn tutumlarının ve bağlanma stillerinin rolü: Bir yapısal eşitlik modellemesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 11(2). 106-114.
• Kaplan, Y., Ak, T. (2018) Ergenlerde psikolojik belirtiler ve problem davranışlarda anne baba tutumlarının rolü. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 1(2). 154-171.
• Merenda, A. (2015). Taking a triangular perspective: coparenting and Gestalt therapy. British Gestalt Journal, 24(1). 54-59.
• Öksüz, E. (2019). Çukurova üniversitesi çocuk ruh sağlığı ve hastalıkları anabilim dalında değerlendirilen olgular ışığında ebeveyne yabancılaştırma sendromu (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Adli Tıp Anabilim Dalı. Adana.
• Sayıl, M., Kındap-Tepe, Y., & Kumru, A. (2019). Ebeveyn çatışması ve ergenin uyum sorunları arasındaki ilişkiler: Anne babanın kontrol uygulamalarının aracı rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 34(83), 90-93.
• Teubert, D., & Pinquart, M. (2010). The Association Between Coparenting and Child Adjustment: A Meta-Analysis. Parenting, 10(4), 286–307. doi:10.1080/15295192.2010.492040