In addition to traditional derivative financial instruments used to manage financial risks that businesses are exposed to, the use of hybrid financial instruments is increasing. Identifying, analyzing and accounting for the embedded derivatives in hybrid financial instruments or contracts requires a detailed and complex process. Although the explanations about embedded derivatives are included in the "TFRS-9 Financial Instruments" standard, the complex structure in the separation process causes various problems in accounting.
In the study, it is aimed to define the embedded derivatives, analyze the hybrid contracts in order to identify the embedded derivatives, and examine the separation principles within the framework of "TFRS-9" and explain the post-separation accounting process. In this direction; The separation and accounting process of embedded foreign currency derivatives in sales contracts within the framework of "TFRS-9" is discussed in detail with a sample application.
Abdel-Khalik, A.R. 2014. Accounting for Risk, Hedging & Complex Contracts, Edwards Brothers Malloy, Inc.
Berger, L. ve Mackay, G. 2004. “Valuation of Embedded Derivatives in Modified Coinsurance Agreements”, Milliman Research Report.
http://www.fasb.org/derivatives/issueb36.shtml, Erişim Tarihi: 14.04.2019
BDO. 2019. IFRS in Practice 2019 – IFRS 16 Leases.
Butler, C. 2009. Accounting for Financial Intsruments. John Wiley & Sons Editions.
Demir, V. 2015. TFRS\UFRS Kapsamında Finansal Araçlar. Geliştirilmiş 2. Basım. İstanbul: Nobel.
Ernst & Young (E&Y). 2012. Issuer’s Accounting for Debt And Equity Financings.
Ernst&Young (E&Y). 2019. International GAAP, Generally Accepted Accounting Practice Under International Financial Reporting Standards. John Wiley & Sons Editions.
Fitzsimons, A. P. ve Mannino, L.L. 2006. “FASB Clarifies an Accounting Alternative for a Financial Instrument with an Embedded Derivative”, Commercial Lending Review, May-June, 37-40.
Köksal, M.O. ve Akdoğan, N. 2017. “Bankacılıkta Yeni Nesil Finansal Ürünlerin Muhasebeleştirilmesine İlişkin Uygulama Önerisi”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 19(2), 439–455.
KPMG. 2016. Derivatives and Hedging Accounting Handbook. kpmg.com/us/frv
Mirza, A., Orrell, M. ve Holtt, G.J. 2008. IFRS: Practical Implementation Guide and Workbook. Second Edition, John Wiley & Sons Editions.
PricewaterhouseCoopers (PWC). 2015. Derivative Instruments And Hedging Activities. Second Edition.
Ramirez, J. 2015. Accounting for Derivatives Advanced Hedging Under IFRS-9. John Wiley & Sons Editions.
Ryan, S.G. 2007. Financial Instruments and Institutions: Accounting and Disclosure Rules. New Jersey: John Wiley & Sons Editions.
Selvi, Y. 2000. Türev Ürünlerin Muhasebeleştirilmesi. ARC Yayınları.
Zaif, F. ve Torun, S. 2015. “Bileşik Finansal Araçların Muhasebeleştirilmesi IAS‐32 Kapsamında Finansal Tablolarda Sunumu”, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 1(1), 43-58.
“TFRS-9 Finansal Araçlar: Sunum”, 19.01.2017 tarih ve 29953 sayılı Resmi Gazete.
İşletmelerin maruz kaldığı finansal riskleri yönetmek için kullanılan geleneksel türev finansal araçların yanında hibrid finansal araçların kullanımı yaygınlaşmaktadır. Hibrid finansal araç ya da sözleşmelerin içinde yer alan saklı türevlerin tanımlanması, analizi ve muhasebeleştirilmesi detaylı ve karmaşık bir süreçtir. Saklı türevlerle ilgili açıklamalar “TFRS-9 Finansal Araçlar” standardında bulunmasına rağmen, ayrıştırma sürecindeki karmaşık yapı muhasebeleştirme konusunda çeşitli sorunları ortaya çıkarmaktadır.
Çalışmada saklı türevlerin tanımlanması, saklı türevlerin tespit edilebilmesi için hibrid sözleşmelerin analizi ve ayrıştırma ilkelerinin “TFRS-9” çerçevesinde incelenerek, ayrıştırma sonrası muhasebeleştirme sürecinin açıklanması amaçlanmıştır. Bu doğrultuda; satış sözleşmelerindeki saklı yabancı para türevlerinin “TFRS-9” çerçevesinde ayrıştırma ve muhasebeleştirme süreci örnek bir uygulama ile detaylı olarak ele alınmıştır.
Abdel-Khalik, A.R. 2014. Accounting for Risk, Hedging & Complex Contracts, Edwards Brothers Malloy, Inc.
Berger, L. ve Mackay, G. 2004. “Valuation of Embedded Derivatives in Modified Coinsurance Agreements”, Milliman Research Report.
http://www.fasb.org/derivatives/issueb36.shtml, Erişim Tarihi: 14.04.2019
BDO. 2019. IFRS in Practice 2019 – IFRS 16 Leases.
Butler, C. 2009. Accounting for Financial Intsruments. John Wiley & Sons Editions.
Demir, V. 2015. TFRS\UFRS Kapsamında Finansal Araçlar. Geliştirilmiş 2. Basım. İstanbul: Nobel.
Ernst & Young (E&Y). 2012. Issuer’s Accounting for Debt And Equity Financings.
Ernst&Young (E&Y). 2019. International GAAP, Generally Accepted Accounting Practice Under International Financial Reporting Standards. John Wiley & Sons Editions.
Fitzsimons, A. P. ve Mannino, L.L. 2006. “FASB Clarifies an Accounting Alternative for a Financial Instrument with an Embedded Derivative”, Commercial Lending Review, May-June, 37-40.
Köksal, M.O. ve Akdoğan, N. 2017. “Bankacılıkta Yeni Nesil Finansal Ürünlerin Muhasebeleştirilmesine İlişkin Uygulama Önerisi”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 19(2), 439–455.
KPMG. 2016. Derivatives and Hedging Accounting Handbook. kpmg.com/us/frv
Mirza, A., Orrell, M. ve Holtt, G.J. 2008. IFRS: Practical Implementation Guide and Workbook. Second Edition, John Wiley & Sons Editions.
PricewaterhouseCoopers (PWC). 2015. Derivative Instruments And Hedging Activities. Second Edition.
Ramirez, J. 2015. Accounting for Derivatives Advanced Hedging Under IFRS-9. John Wiley & Sons Editions.
Ryan, S.G. 2007. Financial Instruments and Institutions: Accounting and Disclosure Rules. New Jersey: John Wiley & Sons Editions.
Selvi, Y. 2000. Türev Ürünlerin Muhasebeleştirilmesi. ARC Yayınları.
Zaif, F. ve Torun, S. 2015. “Bileşik Finansal Araçların Muhasebeleştirilmesi IAS‐32 Kapsamında Finansal Tablolarda Sunumu”, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 1(1), 43-58.
“TFRS-9 Finansal Araçlar: Sunum”, 19.01.2017 tarih ve 29953 sayılı Resmi Gazete.
MBDD, araştırma makalelerine yapılan katkıların adil şekilde tanınmasını sağlamak amacıyla COPE Yazarlık Kılavuzuna uymaktadır (https://publicationethics.org/guidance/discussion-document/authorship). Yazarlık, hem hak hem de sorumluluk taşır; bu nedenle, listelenen tüm yazarların araştırmaya önemli katkılarda bulunmuş olması gerekmektedir.
Birden fazla yazarlı çalışmalarda, Yazar Katkıları bölümü, sonuç bölümünden sonra ve kaynakçadan önce yer almalıdır. Makalenin hangi bölümlerine hangi yazarın katkı sağladığını belirtmek için yazarların isim baş harfleri ve soyadları kullanılmalıdır. Detaylı bilgiye "Makale Gönderim Kontrol Listesi" düğmesine tıklayarak ulaşılabilir. Ayrıca, yazarlar, yazarlık kriterlerini karşılamayan ancak çalışmaya katkı sağlayan kişileri teşekkür bölümünde belirtebilirler.
Yazarlar araştırmanın tasarım ve uygulanmasında üretilen Yapay Zekâ (YZ) ve YZ destekli araçların kullanımını açıklamak zorundadırlar. Bu tür kullanımlar, makalenin yöntem bölümünde belirtilmelidir. YZ kullanımının belirtilmesi, makalenin yayımlanmasını engellemez; aksine, araştırmanın şeffaf bir şekilde sunulmasını sağlar.