Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

INTEGRATED REPORTING AND DEVELOPMENTS IN TURKEY: AN INVESTIGATION IN TERMS OF COMPANIES PREPARING INTEGRATED REPORTS AND COMPANIES IN BIST CORPORATE SUSTAINABILITY INDEX

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 1, 28 - 64, 08.06.2018
https://doi.org/10.31460/mbdd.346583

Öz

The purpose of the study is to evaluate the Integrated
Reporting Performance of enterprises that prepare Integrated Reports by content
analysis, taking into account the development process of integrated reporting
in our country; and to examine to which extent the annual reports of the
enterprises that have not yet started implementing Integrated Reporting System
already cover the components of the Integrated Report System. With this design,
the annual reports of the enterprises that published Integrated Reports in 2016
and the annual reports of the enterprises registered to the BIST Sustainability
Index for the period of 01.12.2016 - 31.12.2016 were investigated with regards to
the International Integrated Reporting Framework. 

Kaynakça

  • Altunışık, R., R. Çoşkun, S. Bayraktaroğlu ve E. Yıldırım. 2004. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, Geliştirilmiş 3. Baskı, Sakarya Kitabevi, Sakarya.
  • Aras, G. ve G.U. Sarıoğlu. 2015. Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama, TÜSİAD Yayın No: T/2015, 10-567, Ekim 2015, İstanbul.
  • Bekçi, İ. ve E. Doğru. 2011. “Değer Yaratan Faaliyetler Açısından İşletme Başarısı: Çimento Sanayii İşletmelerinde Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1).
  • Büdeyri, T. ve A. Kısa. 2016. “Entegre Raporlama (ER): Literatür Araştırması”, 3rd International Conference on Education, Social Sciences and Humanities (SOCIOINT 2016), 23-26 May 2016, İstanbul.
  • Eccles, R. G. ve D. Saltzman. 2011. “Achieving Sustainability Through Integrated Reporting”, Stanford Social Innovation Review, Summer 2011.
  • Eraslan, H.İ., A.D. Kuyucu ve İ. Bakan. 2008. “Değer Zinciri (Value Chain) Yöntemi ile Türk Tekstil ve Hazır Giyim Sektörünün Değerlendirilmesi”, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 10 (2).
  • Gökten, S. 2016. “Entegre Raporlama Yaklaşımı İçin Uygulamaya Yönelik Sistematik Bir Öneri”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 18 (4).
  • International Integrated Reporting Council (IIRC). 2013. International Integrated Reporting Framework, December 2013, https://integratedreporting.org/wp-content/uploads/2013/12/13-12-08-THE-INTERNATIONAL-IR-FRAMEWORK-2-1.pdf (Erişim Tarihi: 30.07.2017).
  • Karataş, Z. 2015. “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1 (1).
  • Karğın, S., H. Aracı ve H. Aktaş. 2013. “Entegre Raporlama: Yeni bir Raporlama Perspektifi”, Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi, 6 (1).
  • Kavut, L. 2010. “Kurumsal Yönetim, Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Çevresel Raporlama: İMKB 100 Şirketlerinin Çevresel Açıklamalarının İncelenmesi”, İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadı Enstitü Dergisi, 66.
  • Kaya, U., D. Aygün ve Ö. Yazan. 2016. “Yeni Bir Kurumsal Raporlama Yaklaşımı Olarak Entegre Raporlama ve Dünyadaki Uygulama Örnekleri Üzerine Bir Araştırma”, KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (11).
  • Keskin, B. 2014. “Entegre Yönetim Olmadan Entegre Raporlama Olamaz”, EKOIQ, 46.
  • Köse, E. ve T. Çetinel, 2017. “Kurumsal ve Entegre Raporlama: Bir Araştırma”, Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8.
  • Yıldırım, A. ve H. Şimşek. 2006. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 6. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • _______. http://www.borsaistanbul.com/duyurular/2017/02/16/borsa-istanbul-da-gong-entegre-raporlama-turkiye-agi-icin-caldi (Erişim Tarihi: 31.07.2017).

ENTEGRE RAPORLAMA VE TÜRKİYE’DEKİ GELİŞMELER: ENTEGRE RAPOR HAZIRLAYAN İŞLETMELER VE BIST KURUMSAL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ENDEKSİNDE YER ALAN İŞLETMELER AÇISINDAN BİR İNCELEME

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 1, 28 - 64, 08.06.2018
https://doi.org/10.31460/mbdd.346583

Öz

Çalışmada, entegre raporlamanın ülkemizdeki
gelişim süreci göz önünde bulundurularak, entegre rapor hazırlayan işletmelerin
entegre raporlama performansı ve entegre raporlamaya henüz geçmemiş
işletmelerin yıllık faaliyet raporlarının entegre rapor bileşenlerini ne ölçüde
kapsadığı içerik analizi vasıtasıyla incelenmektir. Bu doğrultuda çalışmada
2016 yılında entegre rapor yayınlayan işletmelerin raporları ile BIST
sürdürülebilirlik endeksine kayıtlı işletmelerin 01.12.2016-31.12.2016 dönemine
ait yıllık faaliyet raporları Uluslararası Entegre Raporlama Çerçevesi
açısından incelenmiştir.

Kaynakça

  • Altunışık, R., R. Çoşkun, S. Bayraktaroğlu ve E. Yıldırım. 2004. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, Geliştirilmiş 3. Baskı, Sakarya Kitabevi, Sakarya.
  • Aras, G. ve G.U. Sarıoğlu. 2015. Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama, TÜSİAD Yayın No: T/2015, 10-567, Ekim 2015, İstanbul.
  • Bekçi, İ. ve E. Doğru. 2011. “Değer Yaratan Faaliyetler Açısından İşletme Başarısı: Çimento Sanayii İşletmelerinde Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1).
  • Büdeyri, T. ve A. Kısa. 2016. “Entegre Raporlama (ER): Literatür Araştırması”, 3rd International Conference on Education, Social Sciences and Humanities (SOCIOINT 2016), 23-26 May 2016, İstanbul.
  • Eccles, R. G. ve D. Saltzman. 2011. “Achieving Sustainability Through Integrated Reporting”, Stanford Social Innovation Review, Summer 2011.
  • Eraslan, H.İ., A.D. Kuyucu ve İ. Bakan. 2008. “Değer Zinciri (Value Chain) Yöntemi ile Türk Tekstil ve Hazır Giyim Sektörünün Değerlendirilmesi”, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 10 (2).
  • Gökten, S. 2016. “Entegre Raporlama Yaklaşımı İçin Uygulamaya Yönelik Sistematik Bir Öneri”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 18 (4).
  • International Integrated Reporting Council (IIRC). 2013. International Integrated Reporting Framework, December 2013, https://integratedreporting.org/wp-content/uploads/2013/12/13-12-08-THE-INTERNATIONAL-IR-FRAMEWORK-2-1.pdf (Erişim Tarihi: 30.07.2017).
  • Karataş, Z. 2015. “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1 (1).
  • Karğın, S., H. Aracı ve H. Aktaş. 2013. “Entegre Raporlama: Yeni bir Raporlama Perspektifi”, Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi, 6 (1).
  • Kavut, L. 2010. “Kurumsal Yönetim, Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Çevresel Raporlama: İMKB 100 Şirketlerinin Çevresel Açıklamalarının İncelenmesi”, İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadı Enstitü Dergisi, 66.
  • Kaya, U., D. Aygün ve Ö. Yazan. 2016. “Yeni Bir Kurumsal Raporlama Yaklaşımı Olarak Entegre Raporlama ve Dünyadaki Uygulama Örnekleri Üzerine Bir Araştırma”, KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (11).
  • Keskin, B. 2014. “Entegre Yönetim Olmadan Entegre Raporlama Olamaz”, EKOIQ, 46.
  • Köse, E. ve T. Çetinel, 2017. “Kurumsal ve Entegre Raporlama: Bir Araştırma”, Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8.
  • Yıldırım, A. ve H. Şimşek. 2006. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 6. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • _______. http://www.borsaistanbul.com/duyurular/2017/02/16/borsa-istanbul-da-gong-entegre-raporlama-turkiye-agi-icin-caldi (Erişim Tarihi: 31.07.2017).
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm ANABÖLÜM
Yazarlar

Burcu İşgüden Kılıç

Yayımlanma Tarihi 8 Haziran 2018
Gönderilme Tarihi 25 Ekim 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA İşgüden Kılıç, B. (2018). ENTEGRE RAPORLAMA VE TÜRKİYE’DEKİ GELİŞMELER: ENTEGRE RAPOR HAZIRLAYAN İŞLETMELER VE BIST KURUMSAL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ENDEKSİNDE YER ALAN İŞLETMELER AÇISINDAN BİR İNCELEME. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 20(1), 28-64. https://doi.org/10.31460/mbdd.346583