Eğitimde Politika Uygulayanların Bakışı: Değişimin Geçiciliği

Yıl 2024, Cilt: 12 Sayı: 2, 219 - 237, 24.12.2024

Murat Aydın , Serafettin Gedik

https://doi.org/10.52826/mcbuefd.1401907

Öz

Eğitim sistemindeki sorunların çözümünde en sık başvurulan enstrümanlardan biri olan eğitim politikaları global olarak oldukça kompleks ve sorunsal bir fenomendir. Bu konuda özellikle politikanın yapılması süreci ilgileri üzerine toplarken, politikaların uygulanması adımı hak ettiği ilgiyi görememiştir. Bu noktada mevcut araştırmanın amacı, eğitim politikalarının uygulanma aşamasının anlaşılmasına katkı sağlayarak gelecek politikaların daha etkili şekillerde uygulanmasına ışık tutmaktır. Bu amaçtan hareketle, temel nitel araştırma prensiplerine göre tasarlanan araştırmamız, eğitim politikalarının uygulanmasında ana aktörler olan okul yöneticilerinin deneyimlerine odaklanmaktadır. Dokuz okul yöneticisi ve bir strateji birimi uzmanı ile gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış görüşmeler ile elde edilen veriler temel nitel araştırma prensiplerine uygun olarak analiz edilmiştir. Araştırmamızın sonucunda, yöneticilerin eğitim politikalarının çok sık değişikliğe uğradığını düşündüğü ve buna bağlı olarak yeni politikaların uygulanması noktasında güvensizlik yaşadıkları tespit edilmiştir. Yöneticiler sık politika değişikliği yerine var olan politikaların düzenlenmesini ve politikaların uygulanabilmesi için gerekli alt yapıların oluşturulmasını tavsiye etmektedir. Ayrıca, yöneticiler politika kararlarının alınmasında uygulayıcılara danışılmasını da politikaların eğitimciler tarafından sahiplenilmesi açısından faydalı görmektedirler. Bu çalışmanın bulguları, eğitimciler tarafından yeni politikaların benimsenmesine ve aktif şekilde uygulanmasına katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Eğitimde politika uygulama, Eğitimde politika yapımı, Okul yöneticileri, Okul yönetimi, Eğitim politikası

Destekleyen Kurum

AMASYA ÜNİVERSİTESİ REKTÖRLÜĞÜ Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü

Proje Numarası

SEB-BAP 22-0222

Teşekkür

TC AMASYA ÜNİVERSİTESİ REKTÖRLÜĞÜ, Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğüne projeye desteklerinden ötürü teşekkür ederiz.

The Perspective of Policy Practitioners in Education: Temporality of Change

Öz

Educational policy is a globally complex and challenging phenomenon. Often seen as a critical tool for addressing systemic issues in education, policy formulation garners significant attention. Although the implementation of these policies is equally crucial, it is frequently overlooked by educational policy makers, resulting in a gap between policy intent and actual outcomes in educational settings. At this point, the current study seeks to underscore the importance of the implementation phase and contribute to the discourse on how educational policies are put into practice. Following the principles of basic qualitative research design, the current study focuses on the insights of school administrators, who play pivotal roles in the implementation of educational policies. The data obtained through semi-structured interviews with nine school administrators and a strategy unit expert were analyzed in following basic qualitative research principles. The findings of the study indicate a general resistance among school administrators to frequent policy shifts, suggesting that refining existing policies may prove more effective than introducing new ones. The study further recommends an active involvement of the implementers (such as school administrators and teachers) during policy development processes to ensure that the policies are practical, feasible, and well-founded. Eventually, these findings aim to help developing strategies that enhance the effectiveness of policy implementation in educational settings.

Anahtar Kelimeler

Educational policy implementation, Educational policy making, School administrators, School administration, Educational policy

Proje Numarası

SEB-BAP 22-0222

Kaynakça

• Addonizio, M., & Kearney, C. P. (2012). Education reform and the limits of policy: Lessons from Michigan. WE Upjohn Institute.
• Akyüz, Y. (2021). Türk Eğitim Tarihi (34. baskı). Ankara: PEGEM
• Baglibel, M., Samancioglu, M., Ozmantar, Z. K., & Hall, G. E. (2014). The Relationship Between School Principals' Perceived Change Facilitator Styles and Teachers' Attitudes Towards Change. International Studies in Educational Administration (Commonwealth Council for Educational Administration & Management (CCEAM)), 42(3).
• “Bakan Yılmaz: Başka ülkeler eğitimde değişiklik yapınca normal karşılanıyor” (2017, 21 Eylül). Anadolu Ajans’dan akt. NTV Haber. https://www.ntv.com.tr/egitim/bakan-yilmaz-baska-ulkeler-egitimde-degisiklik-yapinca-normal-karsilaniyor,MfQi1L5d8kmPi4Ae-1_rCQ
• Bolaji, S. D. (2014). Intent to Action: Overcoming Barriers to Universal Basic Education Policy Implementation in Nigeria. (Yayınlanmış doktora tezi). Edith Cowan University. Retrieved from https://ro.ecu.edu.au/theses/1424
• Brooks, J. S., & Sutherland, I. E. (2014). Educational leadership in the Philippines: Principals’ perspectives on problems and possibilities for change. Planning and Changing, 45(3/4), 339-355.
• Browning, B. S. (2014). Sustainability of a comprehensive school reform model from the perspectives of three participating principals. (Yayınlanmış doktora tezi). The University of Tennessee at Chattanooga. Cohen, L., & Manion, L. (1994) Research Methodsin Education (4th ed.). London: Routledge
• Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd ed.). Sage Publications, Inc.
• Çörtük, M. M., & Çörtük, G. (2023). Türk eğitim politikaları sorunları. BENGİ Dünya Yörük-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 2023(1), 151-172. https://doi.org/10.58646/bengi.1233810
• Datnow, A. (2020). The role of teachers in educational reform: A 20-year perspective. Journal of Educational Change, 21(3), 431-441. https://doi.org/10.1007/s10833-020-09372-5
• Datnow, A., & Castellano, M. (2000). Teachers’ responses to Success for All: How beliefs, experiences, and adaptations shape implementation. American Educational Research Journal, 37(3), 775–799. https://doi.org/10.3102/000283120370037
• Doğan, S. (2019). 2023 Eğitim Vizyonu Belgesine ilişkin okul yöneticileri ve öğretmen görüşleri. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(2), 571-592. http://dx.doi.org/10.30703/cije.550345
• Eryılmaz, Ö. (2022). Are dissertations trustworthy enough? The case of Turkish ph. d. dissertations on social studies education. Participatory Educational Research, 9(3), 344-361. https://doi.org/10.17275/per.22.70.9.3
• Evans, G. (2022). Back to the future? Reflections on three phases of education policy reform in Wales and their implications for teachers. Journal of educational change, 23(3), 371-396. https://doi.org/10.1007/s10833-021-09422-6
• Fullan, M. (2002). The change leader. Educational leadership, 59(8), 16-20.
• Fullan, M. (2015). The new meaning of educational change. Teachers college press.
• Ganon-Shilon, S., & Schechter, C. (2021). Shared sense-making processes within a national reform implementation: Principals’ voices. Leadership and Policy in Schools, 20(3), 494-521. https://doi.org/10.1080/15700763.2019.1696370
• Goldstein, L. S. (2008). Kindergarten teachers making “street-level” education policy in the wake of No Child Left Behind. Early Education and Development, 19(3), 448-478. http://dx.doi.org/10.1080/10409280802065387
• Gültekin, S. (2014). Understanding policy process: Is there a single best way?. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(24), 43-74.
• Harvey, A., & Kamvounias, P. (2008). Bridging the implementation gap: A teacher‐as‐learner approach to teaching and learning policy. Higher Education Research & Development, 27(1), 31-41. https://doi.org/10.5296/ijld.v4i1.4944
• Harvie, J. (2018). Interdisciplinary Learning: A Chimera of Scottish Education? (Yayınlanmış doktora tezi). University of Stirling.
• Holmes, K., Clement, J., & Albright, J. (2013). The complex task of leading educational change in schools. School Leadership & Management, 33(3), 270-283. https://doi.org/10.1080/13632434.2013.800477
• Hoşgörür, V. (2005). Ekonomik ve sosyal kalkınmada eğitim. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1-11.
• Johnston, B. J. (2002). Absent from School: Educational Policy and Comprehensive Reform. Urban Review, 34(3).
• Jessop, T., & Penny, A. (1998). A study of teacher voice and vision in the narratives of rural South African and Gambian primary school teachers. International Journal of Educational Development, 18(5), 393-403.
• Kalenze, E. (2014). Education is upside-down: Reframing reform to focus on the right problems. Rowman & Littlefield.
• Kaptı, A. (2013). Kamu politikası süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Karatay, Z. & Emini Kurtuluş, F. T. (2022). Kamu Politikası Analizi: İlköğretim Eğitim Politikaları [Public Policy Analysis: Primary Education Policies]. Management and Political Sciences Review, 4(2), 108-128. https://doi.org/10.57082/mpsr.1184261
• Kartal, S. (1980). Türkiye’de eğitim politikalarının dönüşümü: 1980 ve sonrası. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(9), 1-18.
• Kelchtermans, G., Piot, L., & Ballet, K. (2011). The lucid loneliness of the gatekeeper: Exploring the emotional dimension in principals’ work lives. Oxford Review of Education, 37(1), 93-108. https://doi.org/10.1080/03054985.2010.545192
• Keskin, C., & Gedik, S. (2024). Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Öğretmenlik Kariyer Basamakları Uygulamasıyla İlgili Algıları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (59), 689-708. https://doi.org/10.53444/deubefd.1399087
• Korumaz, M. (2017). Eğitim politikası süreçlerinde eğitim yöneticilerinin rollerinin incelenmesi. (Yayınlanmış doktora tezi). Marmara Üniversitesi.
• Duran, E., & Kurt, M. (2019). 2023 Eğitim Vizyonuna İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uluslararası Sosyal Bilgilerde Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 3(1), 90-106.
• Laswell, H.D. (2005). The future of political science. Transaction Publishers.
• Li, Y. Y. (2017). Processes and dynamics behind whole-school reform: Nine-year journeys of four primary schools. American Educational Research Journal, 54(2), 279-324. https://doi.org/10.3102/0002831216689591
• Limon, İ. (2019). Eğitim örgütlerinde değişim yorgunluğu, eğitim politikaları bağlamında moral yitimi ve iş performansı arasındaki ilişki. (Yayınlanmış doktora tezi). Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Lincoln, Y. S., Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications.
• Marshall, C. & Rossman, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage.
• Manthey, T. J., Goscha, R., & Rapp, C. (2015). Barriers to supported education implementation: Implications for administrators and policy makers. Administration and Policy in Mental Health and Mental Health Services Research, 42(3), 245-251. https://doi.org/10.1007/s10488-014-0583-z
• Mazlum, M. M. (2019). Yöneticilerin ve öğretmenlerin görüşlerine göre eğitim sisteminde kısır döngü. (Yayınlanmış doktora tezi). Ankara Üniversitesi.
• McLaughlin, M. W. (1987). Learning from experience: Lessons from policy implementation. Educational evaluation and policy analysis, 9(2), 171-178.
• MEB, (2018). 2023 Eğitim Vizyonu. Milli Eğitim Bakanlığı. Erişim adresi: https://www.gmka.gov.tr/dokumanlar/yayinlar/2023_E%C4%9Fitim%20Vizyonu.pdf adresinden, 5, 2023.
• Merriam, S. B. (2014). Qualitative research: A guide to design and implementation (3rd ed.). Wiley
• Merriam, S. B., & Tisdell, E. J. (2016). Qualitative research: A guide to design and implementation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Miles, M. B., Huberman, A. M., & Saldaña, J. (2018). Qualitative Data Analysis: A methods sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage
• Morris, P., & Scott, I. (2003). Educational reform and policy implementation in Hong Kong. Journal of Education Policy, 18(1), 71-84.
• Öztürk, I. (2008). The role of education in economic development: A theoretical perspective. Available at SSRN 1137541.
• Robinson, K., & Aronica, L. (2015). Creative schools: Revolutionizing education from the ground up. UK: Penguin.
• Sarıbaş, S. & Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1),18-34.
• Seashore, K. R. (2009). Leadership and change in schools: Personal reflections over the last 30 years. Journal of Educational Change, 10(2), 129-140. https://doi.org/10.1007/s10833-009-9111-4
• Shaked, H., & Schechter, C. (2017). School principals as mediating agents in education reforms. School Leadership & Management, 37(1-2), 19-37. https://doi.org/10.1080/13632434.2016.1209182
• Strauss, A. & Corbin, J. (1998). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. London: Sage Publication
• Şener, M. (2018). Özel Okullarda İşletmecilik Alanında Yaşanan Problemler ve Çözüm Önerileri. (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Solak, Y., & Karataş, S. (2023). 2023 Eğitim Vizyonu hakkında eğitim yöneticileri görüşleri. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-18.
• Spillane, J. P., Reiser, B. J., & Reimer, T. (2002). Policy implementation and cognition: Reframing and refocusing implementation research. Review of educational research, 72(3), 387-431.
• Thorburn, M. (2017). Dewey, democracy, and interdisciplinary learning: A Scottish perspective. Oxford Review of Education, 43(2), 242-254. https://doi.org/10.1080/03054985.2017.1284657
• Tofur, S. (2015). 21. yy Türk eğitim politikalarının oluşturulmasında kaynaklık eden belgelerin Fullanın kavramsallaştırması açısından değerlendirilmesi: 1980–2014. (Yayınlanmış doktora tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
• Tural, N., & Karakütük, K. (1991). Eğitim politikası. Eğitim ve Bilim, 15(82), 16-24.
• Tuytens, M., & Devos, G. (2010). The influence of school leadership on teachers’ perception of teacher evaluation policy. Educational Studies, 36(5), 521-536. https://doi.org/10.1080/03055691003729054
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 24(24), 543-559.
• Uysal, H. (2019). Milli Eğitim Bakanlığı yönetici ve uzmanlarının görüşlerine göre Türkiye’de eğitim politikalarını geliştirme sürecinin değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(3), 782-802. https://doi.org/10.17860/mersinefd.560146
• Van der Vegt, R., Smyth, L. F., & Vandenberghe, R. (2001). Implementing educational policy at the school level–Organization dynamics and teacher concerns. Journal of Educational Administration, 39(1), 8-23. https://doi.org/10.1108/09578230110366883
• Werner, J. and K. Wegrich (2006), “Theories of the Policy Cycle”, in Fischer, F., G. Miller and M. Sidney (eds.), Handbook of Public Policy Analysis, CRC Press, Boca Raton. http://dx.doi.org/10.1201/9781420017007
• Yan, C., & He, C. (2012). Bridging the implementation gap: An ethnographic study of English teachers' implementation of the curriculum reform in China. Ethnography and Education, 7(1), 1-19.
• Yılmaz, İ. (2017). Bakan Yılmaz: Başka ülkeler eğitimde değişiklik yapınca normal karşılanıyor. (NTV Haber) Erişim Tarihi: 05.05.2023.
• Young, T., & Lewis, W. D. (2015). Educational policy implementation revisited. Educational Policy, 29(1), 3-17. https://doi.org/10.1177/0895904815568936
• Zembylas, M., & Barker, H. B. (2007). Teachers’ spaces for coping with change in the context of a reform effort. Journal of educational change, 8(3), 235-256. https://doi.org/10.1007/s10833-007-9025-y