Muhammed Ali Cemalzâde on üç yaşındayken eğitim için Beyrut’a gönderildi ve iki yıl sonra, Avrupa üniversitelerine meyilli olduğu için, oraya gitmeye karar verdi ve ömrünün sonuna kadar, sadece birkaç kez İran’a geldi, daha sonra asla vatanına dönmedi. Cemalzâde, Avrupai tarzda kısa hikâye yazan İranlı ilk yazardır. Onun ilk eseri Yekî Bûd Yekî Nebûd Modern İran Edebiyatı’nın başlangıcı olarak kabul edilir. Cemalzâde’nin hikâyelerinde yer alan en önemli kavramlar, toplumsal ve siyasi kavramlardır. Bu konulardan biri kadınlar meselesi ve onların sorunlarıdır. Cemalzâde çocukluk döneminde İran’ın Meşrutiyet dönemi kültür ve ortamına yakından şahit olmuş ve bu yüzden İran’dan ayrılmış ve uzun bir süre hemen hemen ömrünün sonuna kadar vatanına dönmemiştir. Onun hikâyelerindeki kadınlar genellikle Kaçar Dönemi kadınlarıdır: Bilgisiz, üstünkörü, cahil, eğitimsiz ve batıl inançlı. Cemalzâde’nin İran’dan uzak kalması, birçok toplumsal problemler -özellikle kadınlar meselesi-, onun bakış açısını etkiledi aynı zamanda o birçok kültürel olaylar ve değişimlerden habersiz ve bilgisiz kaldı. Bu makalede, Cemalzâde’nin hikâyelerinde kadınların yeri ve İranlı kadınlar hakkındaki görüşlerinin incelenmesinin ele alınacağı amaçlanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları, Dilbilim, Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | ÇEVİRİ |
Çevirmenler | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |
DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren MECMUA Sosyal Bilimler Alanında Yayımlanan
Uluslararası Hakemli Bir Dergidir