Dr. Abdulhakim
Tuğluk’un İroni ve Roman Postmodern Türk
Romanında İroninin Serüveni adlı kitabı, postmodernizme odaklanan
çalışmalardan farklı bir yol izlemesi ve bir kavramın postmodernizmdeki önemine
eğilmesi açısından dikkate değerdir. Genel anlamda Türkiye’de özellikle
edebiyat incelemelerinde posmodernizme eğilen çalışmalarda belli başlı
şablonlar vardır. Postmodern unsurları ortaya çıkarmaya uğraşan araştırmacılar
daha çok epistemolojik bir bakışla malzeme toplamaya çalışmaktadırlar. Oysa
yapılması gereken postmodern bir metnin yapısal işleyişi ile birlikte edebî
değerini ortaya çıkaran üretim tarzını incelemektir. Dr. Tuğluk, oldukça kafa
karıştırıcı bir kavram olan ironinin etimolojik kökenine inerek onun diğer
kavramlarla olan bağlantısını ortaya koyması oldukça yerinde bir eylem
olmuştur. Fakat postmodern söylemde ironinin yerini biraz daha inceleseydi
okuyucu, romanlardaki tespitleri daha iyi kavrayabilirdi. Buna rağmen yapılan
yorumlar ve derinlemesine incelemeler bu eksikliği fazlasıyla örtmektedir.
Postmodern Türk romanında ironinin işgal ettiği yerin ne olduğu sorusundan yola
çıkan yazar, postmodern Türk romanında ironinin merkezde yer aldığı sonucuna
varır. Temennimiz söz konusu çalışmada olduğu gibi Türkiye’deki edebiyat araştırmalarında
bir problemden yola çıkarak tezler ortaya koyan çalışmaların sayısının
artmasıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | YAYIN DEĞERLENDİRME |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 8 |
DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren MECMUA Sosyal Bilimler Alanında Yayımlanan
Uluslararası Hakemli Bir Dergidir