Examination of Ergonomics and Work Environment in Distance Education Model within the Framework of Universal Design Criteria

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 163 - 177, 30.06.2021

Cem Doğan Bahtiyar Posta

https://doi.org/10.46641/medeniyetsanat.915201

Cited By: 2

Öz

Education, which has great importance for all countries, requires continuity in order for individual and social development to proceed. COVID-19 global pandemic directly impacted educational activities and all areas of life, and its continuity during the pandemic period was ensured by the distance learning model, which took place through communication technologies. The distance education model, which is currently in the everyday use of different generations, is provided by the interior designs made with universal design criteria for individuals in different working environments to benefit from teaching and learning at an optimum level. This process shows that the distance education model will have more place in educational activities in parallel with the developing communication technologies. In this direction of the study, literature studies on different generations of distance education users were examined and tried to be interpreted by the design criteria, ergonomics, and universal design principles of an efficient work environment. This study investigated the necessary criteria for optimizing the human being's physiological and psychological characteristics and anatomy based on learning, teaching, and ergonomics to create these work environments.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, Distance Education, Ergonomics, Universal Design, Work Environment

Uzaktan Eğitim Modelinde Ergonomi ve Çalışma Ortamının Evrensel Tasarım Kriterleri Çerçevesinde İncelenmesi

Öz

Bütün ülkeler için büyük öneme sahip olan eğitim faaliyetleri, bireysel ve toplumsal gelişimin devam edebilmesi için bir süreklilik arz etmektedir. COVID-19 küresel salgını yaşamın her alanına olduğu gibi eğitim faaliyetlerine de doğrudan etki etmiş ve pandemi dönemindeki eğitim faaliyetlerinin sürekliliği iletişim teknolojileri üzerinden gerçekleşen uzaktan eğitim modeli ile sağlanmıştır. Farklı kuşakların ortak kullanımında olan uzaktan eğitim modeli, farklı çalışma ortamlarında bulunan bireylerin eğitim ve öğretimden optimum düzeyde fayda alması, evrensel tasarım kriterleri ile yapılan mekân tasarımları ile sağlanır. Yaşanan bu süreç, gelişen iletişim teknolojileriyle paralel olarak uzaktan eğitim modelinin eğitim faaliyetleri içerisinde daha çok yere sahip olacağını göstermektedir. Bu doğrultuda yapılan bu çalışmada; uzaktan eğitimin kullanıcılarını oluşturan farklı kuşaklar üzerine literatür çalışmaları incelenmiş ve verimli bir çalışma ortamının tasarım kriterleri, ergonomi ve evrensel tasarım ilkeleri doğrultusunda yorumlanmaya çalışılmıştır. Bu çalışma ortamlarının oluşturulması için, öğrenme, öğretme ve ergonomi temelinde insanın fizyolojik ve psikolojik özellikleri ile anatomisine en uygun hale getirilmesi için gerekli kriterler araştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, Uzaktan Eğitim, Ergonomi, Evrensel Tasarım, Çalışma Ortamı

Kaynakça

• Aka, B. (2018). Bebek Patlaması, X ve Y Kuşağı Yöneticilerin Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Kamu ve Özel Sektör Farklılıklarına Göre İncelenmesi: Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 9(20), s. 118-135. DOI: 10.21076/vizyoner.341626.
• Arslan, A. & Staub, S. (2015). Kuşak Teorisi ve İçgirişimcilik Üzerine Bir Araştırma, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(11), s. 1-24.
• Altuntuğ, N. (2012). Kuşaktan Kuşağa Tüketim Olgusu ve Geleceğin Tüketici Profili, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi. 4(1), s. 203-212.
• Altıparmak, M. & Kurt, D. İ. & Kapıdere, M. (2011). E-Öğrenme ve Uzaktan Eğitimde Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri, Malatya: Akademik Bilişim’11-XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri Kitabı, s. 319-327.
• Hatırnaz A, A. (2019). Ergonomi Çerçevesinde Eşitlikçi Mekân Üretim Yaklaşımı Olarak “Evrensel Tasarım” Kavramı, Ergonomi 2(3), s. 178-193, DOI: 10.33439/ergonomi.544559.
• Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Dünü, bugünü ve Yarını, Açık Öğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), s. 85-124.
• Çoban, S. (2012). Uzaktan ve Teknoloji Destekli Eğitimin Gelişimi. XVII. Türkiye'de İnternet Konferansı, s. 30. Eskişehir, Türkiye.
• Eren A, Ö. & Canbay T, Ç. (2018). İşlevsel Dönüşüme Uğramış Yapılarda Ergonomi̇ Kavramı; Üsküdar Nevmekan Örnek İncelemesi̇, Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, Special Issue: ERGONOMICS 2017, s. 279-292. DOI: 10.21923/jesd.360654.
• Kırık, M. Ali. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu, Marmara İletişim Dergisi, (21), s.73-94. DOI: 10.17829/midr.20142110299.
• Muğan A, G. (2014). Evrensel Tasarım Yaklaşımı: Bayburt Üniversitesi Örneği, Tasarım Kuram Dergisi, 10(17), s.16-26. DOI: 10.23835/tasarimkuram.239608.
• Öz, Z. (1992). Kütüphane Binalarının Mekânsal Organizasyonlarında Ergonominin Önemi ve Standardizasyon. Türk Kütüphaneciliği/Turkish Librarianship. 6(3), 159-171.
• Telli Y, G. & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve Çevrimiçi (Online) Eğitimin Önlenemeyen Yükselişi, Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), s. 25-34. DOI: 10.32329/uad.711110.
• Toprakçı Alp, Gözde, Tuncer, Azim Doğuş, Sulaiman, Shaharin Anwar, & Güngör, Afşin. (2019). Çalışma Hayatında Y ve Z Kuşağının Motivasyonel Farklılıkları. Proceedings on 2nd International Conference on Technology and Science, s. 14-16.