Tez Özeti
BibTex RIS Kaynak Göster

Türk Halk Dindarlığının Diyanet Medyasına Yansımaları

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 267 - 286, 31.12.2019

Öz

Günümüzde medya bir taraftan bireylerin ve toplumun duygu, düşünce, tutum ve inançlarını değiştirmeyi ve yönlendirmeyi sağlayan güçlü bir araçken diğer taraftan dini bilgilerin aktarılmasında, öğrenilmesinde ve dini sosyalleşmenin gerçekleşmesinde işlevsel olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın konusu, Diyanet medyasına yöneltilen dini soruların incelenerek Türk halk dindarlığının ortaya konulmasıdır. Çalışma bu çerçevede Diyanet Televizyonu’nda yayınlanan Diyanete Soralım programına soru yönelten katılımcıların din anlayışlarını, dine dair zihinlerindeki problemleri ve dindarlık tutumlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışma nitel araştırma yöntemleriyle yürütülmüş ve nitel içerik çözümlemesi yapılmıştır. Araştırma Diyanete Soralım programının 2017-2018 yılı iki yayın döneminde yer alan yüz elli bölüm içerisinden seçilen elli programlık örneklemi kapsamaktadır. Sonuçta sorular üzerinden dinin toplumsal alanda nasıl yaşandığı, katılımcıların dinle bağlantılı olarak sergiledikleri tutumlar ve Türk halk dindarlığı ele alınmıştır.

Kaynakça

  • Arslan, M. (2004). Türk popüler dindarlığı. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
  • Aziz, A. (2016). İletişime giriş. İstanbul: Hiperlink Yayınları.
  • Bayraktar, R. (2018). Fetva soruları Işığında dindarlık tipolojileri (Samsun örneği). Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Çelik, C. (2004). Türk halk dindarlığında değişim ve süreklilik: Ziyaret fenomeni örneği.
  • Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(1): 232-233.
  • DİB. (2014). Türkiye’de dini hayat araştırması. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Güleç, M. (2017). Sosyolojik açıdan Türk halk dindarlığı. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Günay, Ü. (2003). Türk halk dindarlığının önemli çekim merkezleri olarak dini ziyaret yerleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15)14.
  • KONDA. (2007). Gündelik yaşamda din, laiklik ve türban araştırması.
  • Mardin, Ş. (1990). Din ve ideoloji. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Subaşı, N. (1999). Kutsanmış görüntüler. İstanbul: Nehir Yayınları.
  • RTÜK. (2018). Televizyon izleme eğilimleri araştırması. https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/televizyonizlemeegilimleriarastirmasi2018.pdf. 27 Nisan 2019.
  • Su, S. (2011). Hurafeler ve mitler halk İslamında Senkretizm. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Turan, İ. (2005). Dini içerikli televizyon programlarının yetişkinler üzerine etkisi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi.

The Reflection of Turkish Public Religiousness on Media

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 267 - 286, 31.12.2019

Öz

Today, the media is a powerful tool to change and direct the feelings, thoughts, attitudes, and beliefs of individuals and society. The media is functional for the transmission, learning and religious socialization of religious knowledge. The subject of the research is to handle the Turkish public religiousness over the religious questions asked to the Diyanet. The aim of the research is to reveal the religious understanding of the participants, the problem areas related to the religion in their mind and their attitudes towards religiosity in program of Diyanete Soralım (Let’s Ask the Diyanet) broadcasted on Diyanet Television. The study was conducted with qualitative research methods and qualitative content analysis. The research covers the fifty programs selected from one hundred and fifty sections of Diyanete Soralım in two broadcasting periods of 2017-2018. As a result of the questions, how the religion is experienced in the social field, the attitudes of the participants in connection with the religion and the Turkish public piety are discussed.

Kaynakça

  • Arslan, M. (2004). Türk popüler dindarlığı. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.
  • Aziz, A. (2016). İletişime giriş. İstanbul: Hiperlink Yayınları.
  • Bayraktar, R. (2018). Fetva soruları Işığında dindarlık tipolojileri (Samsun örneği). Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Çelik, C. (2004). Türk halk dindarlığında değişim ve süreklilik: Ziyaret fenomeni örneği.
  • Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(1): 232-233.
  • DİB. (2014). Türkiye’de dini hayat araştırması. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Güleç, M. (2017). Sosyolojik açıdan Türk halk dindarlığı. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Günay, Ü. (2003). Türk halk dindarlığının önemli çekim merkezleri olarak dini ziyaret yerleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15)14.
  • KONDA. (2007). Gündelik yaşamda din, laiklik ve türban araştırması.
  • Mardin, Ş. (1990). Din ve ideoloji. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Subaşı, N. (1999). Kutsanmış görüntüler. İstanbul: Nehir Yayınları.
  • RTÜK. (2018). Televizyon izleme eğilimleri araştırması. https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/televizyonizlemeegilimleriarastirmasi2018.pdf. 27 Nisan 2019.
  • Su, S. (2011). Hurafeler ve mitler halk İslamında Senkretizm. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Turan, İ. (2005). Dini içerikli televizyon programlarının yetişkinler üzerine etkisi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Emine Kaya 0000-0003-1695-1727

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kaya, E. (2019). Türk Halk Dindarlığının Diyanet Medyasına Yansımaları. Medya Ve Din Araştırmaları Dergisi, 2(2), 267-286.
  

Creative Commons License MEDYA VE DİN ARAŞTIRMALARI DERGİSİ (MEDİAD) - JOURNAL OF MEDIA AND RELIGION STUDIES

This journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.