Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Gençlerin Dini Kimliğinde Medya Etkisi: İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi ve İlahiyat Fakültesi Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 137 - 152, 29.06.2021
https://doi.org/10.47951/mediad.922886

Öz

Dış etkenlere çok açık olan kimliğin biçimlenmesinde en önemli rollerden birini şüphesiz din olgusu üstlenmektedir. Dinin salt bir kimlik olarak öz kimlikte yerini alması ve kişinin benliğine derin anlamda nüfuz etmesi, kimliğe etki etmek isteyen medya gibi kurumsal yapıların ilgisini çekmektedir. Özellikle medya din olgusunu, kendi sahip olduğu sistematik içerisinde dönüştürme ve kimliği etkileme adına bir araç haline getirebilme çabasındadır. Çalışmada gençlerin sahip oldukları kimliğin özellikle dini kimliğin inşasında medyanın işlevini anlamak ve gençlerin medyayı kendi dini kimliklerinde nasıl yansıttığını açığa çıkarmak amaçlanmıştır. Nitel görüşme tekniği ve fenomenolojik araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmadan elde edilen bulgular neticesinde, gençlerin gerek öznel kimliklerinde gerek dini kimliklerinde medyaya biçtiği rolün temel inşa edici bir rol değil, bilakis sahip olunan kimliklere etkide bulunan bir rol olduğu anlaşılmıştır. Din gündelik hayatı inşada en önemli faktörken medya gündelik hayat içerisinde merak, gündem takibi ya da iletişim gibi ihtiyaç olarak görülen durumları gideren ve bilgi kaynağı konumunda olan bir araç olarak algılanmıştır. Ayrıca medya, olumsuz olarak addedilen bir araç olmasının yanı sıra bilgi alma, eğitme, vakit geçirme, dini kaynakları tasdik etme anlamında önemli roller üstlenmiştir.

Kaynakça

  • Akyüz, N. (2002). İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin din anlayışı ölçeği üzerine bir pilot araştırma. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 43(1), 1. https://doi.org/10.1501/ilhfak_0000000082.
  • Bocock, R. (1993). Consumption (1st Edition). Routledge.
  • Buckingham, D. (2008). Introducing Identity. Foundation Series on Digital Media and Learning, 1–24. https://doi.org/10.1162/dmal. 9780262524834.001
  • Çamdereli, M. (2018). Din ekranda nasıl durur? Medyada dinin popüler temsilleri. Ketebe Yayınları.
  • Campbell. H. A. (2013). Digital religion: Understanding religious practice in new media worlds. Routledge.
  • Campbell, H. A., and Vitullo, A. (2016). Assessing changes in the study of religious communities in digital religion studies. Church, Communication and Culture, 1(1), 73–89. https://doi.org/10.1080/23753234.2016.1181301.
  • Clark, L. S. (2002). U.S. adolescent religious identity, the media, and the “Funky” side of religion. Journal of Communication, 52(4), 794–811. https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.2002.tb02574.x
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. S. B. Demir (ed.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Dereli, M. D. (2019). Dini kimliklerin siber uzamda akışkanlaşması. insan&toplum, 9(1), 85-115. DOI: 10.12658/M0301.
  • Dereli. M. D. (2020). Sanala veda: Sosyal medya ve dönüşen dindarlık. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Eken, M. (2020). Modern görsel kültürde M Nesli’nin online inanç pratikleri. bilimname, 43, 31-71, DOI:10.28949/bilimname.762744.
  • Fore, W. F. (1987). Television and religion: The shaping of faith, values, and culture. Minneapolis: Augsburg Publishing House.
  • Groenewald, T. (2004). A phenomenological research design illustrated.
  • Hepp, A. ve Krönert, V. (2009). Medien – Event – Religion. In Medien – Event – Religion. VS Verlag für Sozialwissenschaften. https://doi.org/10.1007/978-3-531-91548-7
  • Herrmann, J. (2007). Medienerfahrung und Religion: Eine empirisch-qualitative Studie zur Medienreligion. (Vol. 51). Vandenhoeck & Ruprecht.
  • Hoover, S. M. (2006). Religion in the media age. Routlage.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün, S. B. Demir (ed.). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Reichertz, J. (2010). Nach den Kirchen jetzt das Fernsehen? Kann das Fernsehen Werte vermitteln? In Mediensozialisationstheorien (pp. 147–166). VS Verlag für Sozialwissenschaften. https://doi.org/10.1007/978-3-531-92249-2_9
  • Underwood, D. (2012). Religion in printmedia. In D.Winston (Ed.), The Oxford handbook on religion and the American news media, (pp. 113-125.). Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780195395068.013.0007
  • Wright, M. (2006). Religion and film: An introduction. IB Tauris.

Media Impact on Young People’s Religious Identity: A Study on Students of Inonu University Faculty of Communication and Faculty of Divinity

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 137 - 152, 29.06.2021
https://doi.org/10.47951/mediad.922886

Öz

The fact that religion takes its place in self-identity as a pure identity and penetrates deeply into one’s self attracts the attention of institutional structures such as media that want to influence identity. In particular, the media strives to transform the phenomenon of religion in its own systematic way and to make it a tool to influence identity. In the study; It is aimed to understand the function of the media and to reveal how young people reflect the media in their own religious identities, especially in the con struction of religious identity. As a result of the findings of this study, which used qualitative interview technique and phenomenological research method, it was understood that the role that young people place on the media in both their subjective identities and religious identities is not a fundamental con structing role, but rather a role that affects the identities that are possessed. While religion is the most important factor in building daily life, the media has been perceived as a tool that addresses situations seen as necessities such as curiosity, agenda tracking, or communication in everyday life and is a source of information.

Kaynakça

  • Akyüz, N. (2002). İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin din anlayışı ölçeği üzerine bir pilot araştırma. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 43(1), 1. https://doi.org/10.1501/ilhfak_0000000082.
  • Bocock, R. (1993). Consumption (1st Edition). Routledge.
  • Buckingham, D. (2008). Introducing Identity. Foundation Series on Digital Media and Learning, 1–24. https://doi.org/10.1162/dmal. 9780262524834.001
  • Çamdereli, M. (2018). Din ekranda nasıl durur? Medyada dinin popüler temsilleri. Ketebe Yayınları.
  • Campbell. H. A. (2013). Digital religion: Understanding religious practice in new media worlds. Routledge.
  • Campbell, H. A., and Vitullo, A. (2016). Assessing changes in the study of religious communities in digital religion studies. Church, Communication and Culture, 1(1), 73–89. https://doi.org/10.1080/23753234.2016.1181301.
  • Clark, L. S. (2002). U.S. adolescent religious identity, the media, and the “Funky” side of religion. Journal of Communication, 52(4), 794–811. https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.2002.tb02574.x
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. S. B. Demir (ed.). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Dereli, M. D. (2019). Dini kimliklerin siber uzamda akışkanlaşması. insan&toplum, 9(1), 85-115. DOI: 10.12658/M0301.
  • Dereli. M. D. (2020). Sanala veda: Sosyal medya ve dönüşen dindarlık. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Eken, M. (2020). Modern görsel kültürde M Nesli’nin online inanç pratikleri. bilimname, 43, 31-71, DOI:10.28949/bilimname.762744.
  • Fore, W. F. (1987). Television and religion: The shaping of faith, values, and culture. Minneapolis: Augsburg Publishing House.
  • Groenewald, T. (2004). A phenomenological research design illustrated.
  • Hepp, A. ve Krönert, V. (2009). Medien – Event – Religion. In Medien – Event – Religion. VS Verlag für Sozialwissenschaften. https://doi.org/10.1007/978-3-531-91548-7
  • Herrmann, J. (2007). Medienerfahrung und Religion: Eine empirisch-qualitative Studie zur Medienreligion. (Vol. 51). Vandenhoeck & Ruprecht.
  • Hoover, S. M. (2006). Religion in the media age. Routlage.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün, S. B. Demir (ed.). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Reichertz, J. (2010). Nach den Kirchen jetzt das Fernsehen? Kann das Fernsehen Werte vermitteln? In Mediensozialisationstheorien (pp. 147–166). VS Verlag für Sozialwissenschaften. https://doi.org/10.1007/978-3-531-92249-2_9
  • Underwood, D. (2012). Religion in printmedia. In D.Winston (Ed.), The Oxford handbook on religion and the American news media, (pp. 113-125.). Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780195395068.013.0007
  • Wright, M. (2006). Religion and film: An introduction. IB Tauris.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Nida Sümeyya Çetin 0000-0001-9752-7797

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çetin, N. S. (2021). Gençlerin Dini Kimliğinde Medya Etkisi: İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi ve İlahiyat Fakültesi Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Journal of Media and Religion Studies, 4(1), 137-152. https://doi.org/10.47951/mediad.922886

Creative Commons License MEDYA VE DİN ARAŞTIRMALARI DERGİSİ (MEDİAD) - JOURNAL OF MEDIA AND RELIGION STUDIES

This journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.