Bir Dini Diplomasi Aktörü Olarak Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Dijital Hesaplarının Diyalogsal İlişki Açısından Analizi

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 153 - 170, 29.06.2021

Meryem Okumuş

https://doi.org/10.47951/mediad.937314

Cited By: 4

Öz

Uluslararası alanda kamu diplomasinin önemli uygulamaları alanlarından biri de dindir. Dini diplomasi aktörlerinden Diyanet İşleri Başkanlığı dünyanın hemen her yerinde yabancı kamulara ve dindaşlara ulaşma noktasında önemli bir misyon üstlenmektedir. Günümüz dijital dünyası diplomasi faaliyetleri için de etkili araçlardan biri haline gelmiş hatta diplomasinin uygulama alanlarından biri olmuştur. Bu nedenle de kurumların ve ülkelerin diplomasi bağlamında dijital dünyada ne kadar var oldukları, kendilerini nasıl ifade ettikleri, etkileşim noktasındaki yeterlilikleri ve diyalogsal bir ilişki oluşturma açısından özellikleri araştırılmaktadır. Bu noktadan hareketle DİB ve DİB’na bağlı resmi web siteleri ile resmi Twitter hesaplarının diyalogsal ilişki düzeylerinin araştırılması, çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Söz konusu resmi web siteleri Taylor vd.’nin (2001) diyalojik ilişki ölçeğinden yararlanılarak resmi Twitter hesaplarının diyalogsal ilişki düzeylerini tespit etmek için ise Rybalko ve Seltzer’ın (2010) Twitter için geliştirdikleri diyalogsal ilişki ölçeğinden yararlanılarak içerik analizi yöntemi ile veriler analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda; söz konusu birimlere ilişkin hem kurumsal web sitelerinin hem de resmi Twitter hesaplarının diyalogsal ilişki düzeylerinin düşük olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijital Medya, Diyalogsal/Diyalojik İlişki, Kamu Diplomasisi, Dini Diplomasi, Twitter

Analysis of Digital Accounts of the Presidency of Religious Affairs as a Religious Diplomacy Actor in Terms of the Dialogical Relationship

Öz

One of the important applications of public diplomacy in the international arena is religion. The Presi dency of Religious Affairs, one of the actors of religious diplomacy, undertakes an important mission in reaching foreign publics and coreligionists all around the world. Today’s digital world has become one of the effective tools for diplomacy activities and even become one of the application areas of diploma cy. Thus, the existence of institutions and countries in the digital world in the context of diplomacy, the way that they express themselves, and their characteristics in terms of creating a dialogue relationship are investigated. From this point of view, the purpose of the study was to investigate the dialogue level of the official DIB website and the websites affiliated with it, and official Twitter accounts. The official websites were analyzed by benefiting the dialogical relationship scale of Taylor et al. (2001). To determine the dialogical relationship levels of official Twitter accounts, the dialogical relationship scale of Rybalko and Seltzer (2010) that they developed for Twitter was used. As a result of the research; it was determined that the level of dialogical relationship of both official and Twitter accounts of the abovementioned institutions was low.

Anahtar Kelimeler

Digital Media, Dialogue/Dialogic Relationship, Public Diplomacy, Religious Diplomacy, Twitter

Kaynakça

• Agnihotri, R., and Dingus, R., et. all (2012). Social media: Influencing customer satisfaction in B2B sales. Industrial Marketing Management, 53, 172-180.
• Akbulut, E., Sönmez, B. ve Okumuş, M. (2014). Türkiye’de Fortune 500 listesinde yer alan kuruluşların web sitelerinin diyalojik iletişim düzeylerine yönelik bir analiz. Atatürk İletişim Dergisi, (6), 89-104.
• Akbulut, E. ve Okumuş, M. (2014). Diyalojik ilişki çerçevesinde internetin kamu diplomasisi amacıyla kullanımı: AB ülkeleri ve Türkiye örneği. Digital Communication Impact International Academic Conference, İstanbul.
• Andzulis, J. M., Panagopoulos, N. G., and Rapp, A. (2012). A review of social media and implications for the sales process. Journal of Personal Selling & Sales Management, 32(3), 305–316.
• Aydemir, E. (2016). Dış politikada yumuşak güç ve medya. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Bostancı, M. (2012). Kamu diplomasisinde medyanın rolü ve önemi. İstanbul: Anahtar Yayıncılık.
• Boztepe, H. (2013). Halkla ilişkilerin kurum ile hedef kitle arasında ilişki oluşturma amacı ve kurumsal web sayfalarının diyalojik halkla ilişkiler aracı olarak kullanımı. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 20, 86-104.
• Bruning, S. D. and Ledingham, J. A. (1998). Relationship management in public relations: Dimensions of an organization-public relationship. Public Relations Review, 24 (1), 55–65.
• Causey, C., and Howard, P. N. (2013). Delivering digital public diplomacy: Information technologies and the changing business of diplomacy by book relational, networked and collaborative approaches to public diplomacy. New York: Imprint Routledge.
• Çetintaş, H. B. (2019). Diyalojik paydaş iletişimi için Twitter kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 83-96.
• Christakis, D. A. (2019). The challenges of defining and studying ‘digital addiction’ in children. JAMA. 321: 2277-8.
• Demirel, S. D. (2018). Dijital medyada haber üretim sürecinde okuyucu odaklılık. Journal of International Social Research, 11(55), 824-831.
• van Dijk, J. (2016). Ağ toplumu. İstanbul: Kafka Yayınları.
• Diyanet İşleri Başkanlığı. (2021). https://www.diyanet.gov.tr/tr-tr.
• Kaplan, A. M., and Haenlein, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of social media. Business Horizons, 53(1),59–68.
• Kent, M. L., and Taylor, M. (2002). Building dialogic relationships through the world wide web. Public Relations Review, 24(3), 321-334.
• Kent, M. L., and Taylor, M. (2011). How intercultural communication theory informs public relations practice in global settings, (p. 50-76) in Public Relations in Global Cultural Contexts Multi-Paradigmatic Perspectives, edited by C. Waver & N. Bardhan. New York: Routledge.
• Kietzmann, J. H., Hermkens, K., McCarthy, I. P., and Silvestre, B. S. (2011). Social media? Get serious! Understanding the functional building blocks of social media. Business Horizons, 54(3), 241–251.
• Köseoğlu, Ö. ve Köker, N. E. (2014). Türk üniversiteleri Twitter’ı diyalogsal iletişim açısından nasıl kullanıyor: Beş Türk üniversitesi üzerine bir içerik analizi. Global Media Journal: TR Edition 4(8).
• Marketo. (2010). The definite guide to b2b social media: A marketo workbook. San Mateo, CA.
• Özkan, M. (2015). Türk dış politikası ve kamu diplomasisi. M. Şahin ve B. Çevik (ed.). Ankara: Nobel.
• Prahalad, C. K., and Ramaswamy, V. (2004). Co-Creation experiences: The next practice in value creation. Journal of Interactive Marketing, 18(3), 5–14.
• Quinton, S. and Wilson, D. (2016). Tensions and ties in social media networks: towards a model of understanding business relationship development and business performance enhancement through the use of Linkedin. Industrial Marketing Management, 54.
• Rybalko, S., and Seltzer, T. (2010). Dialogic communication in 140 characters or less: How fortune 500 companies engage stakeholders using Twitter. Public Relations Review, DOİ: 10. 1016/j. pubrev. 2010. 08. 004.
• Şimşek, G. (2016). Büyükşehir belediye başkanlarının diyalojik iletişim çerçevesinde sosyal medya uygulamaları. The Journal of International Social Research. 9(46).
• Taylor, M., Kent, M. L., and White, W. J. (2001). How activist organizations are using the internet to build relationships. Public Relations Review 27(3), 263–84. doi: 10.1016/S0363-8111(01)00086-8.
• Wang, L., et. all. (2020). Digital media use and subsequent self-harm during a 1-year follow-up of Chinese adolescents. Journal of Affective Disorders. 277, 279-286.
• We Are Social. (2020). wearesocial.com. https://wearesocial.com/digital-2020.
• Wimmer, R. D., and Dominick, J. R. (2000). Mass media research: An introduction. Belmont: Wadsworth Publishing Company.
• Yamanoğlu, A. M. ve Özdemir, B. P. (2010). Örgütsel etkinliğin arttırılmasında web sitelerinin bir halkla ilişkiler aracı olarak kullanımı. Verimlilik Dergisi, 3: 105-123.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, A. N. and Kılıçoğlu, G. (2016). Directorate of religious affairs as a soft power actor in Turkey’s Latin American initiative. Journal of Current Researches on Social Sciences (JocresS) 6(1).