Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effect of Hadith Shared on Social Media on Religious Life: The Sample of Balikesir University Students

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 301 - 315, 31.12.2021
https://doi.org/10.47951/mediad.1016873

Öz

In this study, the effect of hadiths shared on social media on religious life was examined. A quantitative method was adopted in the research, and research data were collected through a questionnaire. The population of the research consists of Balıkesir University students, and the sample consists of 317 students selected by a simple random method. Following this aim, some suggestions were presented to the participants under eight main headings. According to the data obtained in the research, the majority of the participants do not trust social media and the hadiths shared here. However, it was determined that the participants transferred three of the eight main headings to their religious life with a rate below 50%, and the five headings over 50%. Based on the results of the research, it is possible to say that social media users learn the religious information in the hadiths shared on social media with the latent (implicit) learning method and transfer them to their religious lives.

Kaynakça

  • Altuntaş, F., ve Kul, M. (2015). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanımı alışkanlıklarının ölçümlenmesi: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi örneği. Akademikbakış Dergisi, (51), 414-423.
  • Arslan, M. L. (2019). İletişim, sosyal medya ve gençlik. 479-490. İstanbul: DİB.
  • Avcı, Ö., ve Sürücü, Ç. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya etkileşimleri: Bartın Üniversitesi Örneği. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, (40), 500-514.
  • Avcı, S. (2011). Hadis kaynaklarına göre Kur’an’ın faziletleri. İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, (17), 539-552.
  • Ayaz, O. (2015). Sosyal medyanın ergenlerin dinî sosyalleşmelerine etkileri Sakarya/Akyazı örneği, (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bacanlı, H. (2002). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel.
  • Bacanlı, H. (2015). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Baş, T. (2006). Anket nasıl hazırlanır? nasıl uygulanır? nasıl değerlendirilir? Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Bildik, E. (2019). Dini bilgi edinme sürecinde sosyal medya (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Caz, Ç., ve Bardakçı, S. (2019). Sosyal medya bozukluğu: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. OPUS: Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 1100-1124. https://doi.org/10.26466/opus.521522
  • Çiftçi, H. (2018). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(4), 417-434.
  • Datareportal. (2021). Türkiye sosyal medya kullanım verileri. Geliş tarihi 15 Mayıs 2021, gönderen Digital 2021: Turkey website: https://datareportal.com/reports/digital-2021-turkey
  • Demir, İ. (2019). Dini bilgi edinme kaynağı olarak sosyal medya (İlahiyat Fakültesi öğrencileri örneği). (Doktora Tezi). Çanakkale: Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Dereli, M. D. (2020). Sanala veda: Sosyal medya ve dönüşen dindarlık. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Ebû Dâvûd, S. b. el-Eş‘as. (1992). Sünen. İstanbul: Çağrı.
  • Eldem, S., ve Elibol, T. (2020). Üniversite öğrencilerinin Instagram kullanma davranışları. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 4(3), 157-164.
  • Gül, R. E. (2016). Sosyal medyada hadis kullanımı -Facebook ve Twitter özelinde-. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 163-182.
  • İnce, M., ve Koçak, M. C. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları: Necmettin Erbakan Üniversitesi örneği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 736-749.
  • Kanarya, B. (2016). Fedâilu’l-Kur’an rivayetlerinin sıhhati ve bu rivayetlerin oluşturduğu Kur’an tasavvuru (Doktora Tezi). Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karaboğa, M. T. (2018). Üniversite öğrencilerinin bir sosyalleşme alanı olarak sosyal medya hakkındaki görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(3), 912-936. https://doi.org/10.17860/mersinefd.475515
  • Karip, E. (Ed.). (2014). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi.
  • Kesgin, S. (2016). İlahiyat fakültelerinde hadis eğitiminin dünü, bugünü ve yarını: Tespit ve teklifler. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 16(1), 9-45.
  • Korukcu, A., Cengil, M., ve Ardahanlı, Ö. (2015). Sosyal medya ve din: Facebook örnekleminde dini içerikli paylaşımlar üzerine bir değerlendirme. 509-531. Bartın.
  • Mâlik b. Enes. (2004). Muvatta. Birleşik Arap Emirlikleri: Müessesetü Zâyid b. Sultan.
  • Özgür Güler, E., Veysikarani, D., ve Keskin, D. (2019). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılığı üzerine bir araştırma. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 1-13.
  • Sancaklı, S. (2001). Sûrelerin faziletiyle ilgili bazı tefsirlerde yer alan apokrif hadislerin kritiği. İslâmî Araştırmalar, 14 (1), 129-144.
  • Subrahmanyam, K., ve Smahel, D. (2011). Digital youth: The role of media in development. New York: Springer.
  • Wearesocial. (2021). Dünya geneli sosyal medya kullanım verileri. Geliş tarihi 15 Mayıs 2021, gönderen Digital 2021 website: https://wearesocial.com/digital-2021
  • Yavuz, S. (2020). Sosyal medya kullanım amaçları üzerine bir araştırma: İlahiyat Fakültesi Öğrencileri Örneği. Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(17), 99-132.

Sosyal Medyada Paylaşılan Hadislerin Dinî Yaşantıya Etkisi: Balıkesir Üniversitesi Öğrencileri Örneği

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 301 - 315, 31.12.2021
https://doi.org/10.47951/mediad.1016873

Öz

Bu çalışmada sosyal medyada paylaşılan hadislerin dinî yaşantıya olan etkisi incelenmiştir. Araştırmada nicel yöntem benimsenmiş, araştırma verileri hazırlanan anket yoluyla toplanmıştır. Araştırmanın evrenini Balıkesir Üniversitesi öğrencileri, örneklemini ise basit rastlantısal yöntemle seçilmiş 317 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı günümüzde bilgi paylaşım araçlarından biri haline gelen sosyal medyada paylaşılan hadislerin örneklem grubunun dinî yaşantısına ne oranda etki ettiğini tespit etmektir. Bu amaca uygun olarak katılımcılara sekiz ana başlıkta bazı önermeler sunulmuştur. Araştırmada elde edilen verilere göre katılımcıların çok büyük bir kısmı sosyal medyaya ve burada paylaşılan hadislere güvenmemektedir. Bununla birlikte katılımcıların sekiz ana başlıktan üçünü %50’nin altında bir oranla; beş başlığı ise %50’nin üzerinde dinî yaşantılarına aktardığı tespit edilmiştir. Araştırmada ulaşılan sonuçlardan hareketle sosyal medya kullanıcılarının gizil (örtük) öğrenme yöntemiyle sosyal medyada paylaşılan hadislerdeki dinî bilgileri öğrendiklerini ve dinî yaşantılarına aktardıklarını söylemek mümkündür.

Kaynakça

  • Altuntaş, F., ve Kul, M. (2015). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanımı alışkanlıklarının ölçümlenmesi: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi örneği. Akademikbakış Dergisi, (51), 414-423.
  • Arslan, M. L. (2019). İletişim, sosyal medya ve gençlik. 479-490. İstanbul: DİB.
  • Avcı, Ö., ve Sürücü, Ç. (2018). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya etkileşimleri: Bartın Üniversitesi Örneği. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, (40), 500-514.
  • Avcı, S. (2011). Hadis kaynaklarına göre Kur’an’ın faziletleri. İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, (17), 539-552.
  • Ayaz, O. (2015). Sosyal medyanın ergenlerin dinî sosyalleşmelerine etkileri Sakarya/Akyazı örneği, (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bacanlı, H. (2002). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel.
  • Bacanlı, H. (2015). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Baş, T. (2006). Anket nasıl hazırlanır? nasıl uygulanır? nasıl değerlendirilir? Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Bildik, E. (2019). Dini bilgi edinme sürecinde sosyal medya (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Caz, Ç., ve Bardakçı, S. (2019). Sosyal medya bozukluğu: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. OPUS: Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 1100-1124. https://doi.org/10.26466/opus.521522
  • Çiftçi, H. (2018). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(4), 417-434.
  • Datareportal. (2021). Türkiye sosyal medya kullanım verileri. Geliş tarihi 15 Mayıs 2021, gönderen Digital 2021: Turkey website: https://datareportal.com/reports/digital-2021-turkey
  • Demir, İ. (2019). Dini bilgi edinme kaynağı olarak sosyal medya (İlahiyat Fakültesi öğrencileri örneği). (Doktora Tezi). Çanakkale: Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Dereli, M. D. (2020). Sanala veda: Sosyal medya ve dönüşen dindarlık. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Ebû Dâvûd, S. b. el-Eş‘as. (1992). Sünen. İstanbul: Çağrı.
  • Eldem, S., ve Elibol, T. (2020). Üniversite öğrencilerinin Instagram kullanma davranışları. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 4(3), 157-164.
  • Gül, R. E. (2016). Sosyal medyada hadis kullanımı -Facebook ve Twitter özelinde-. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 163-182.
  • İnce, M., ve Koçak, M. C. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları: Necmettin Erbakan Üniversitesi örneği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 736-749.
  • Kanarya, B. (2016). Fedâilu’l-Kur’an rivayetlerinin sıhhati ve bu rivayetlerin oluşturduğu Kur’an tasavvuru (Doktora Tezi). Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karaboğa, M. T. (2018). Üniversite öğrencilerinin bir sosyalleşme alanı olarak sosyal medya hakkındaki görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(3), 912-936. https://doi.org/10.17860/mersinefd.475515
  • Karip, E. (Ed.). (2014). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi.
  • Kesgin, S. (2016). İlahiyat fakültelerinde hadis eğitiminin dünü, bugünü ve yarını: Tespit ve teklifler. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 16(1), 9-45.
  • Korukcu, A., Cengil, M., ve Ardahanlı, Ö. (2015). Sosyal medya ve din: Facebook örnekleminde dini içerikli paylaşımlar üzerine bir değerlendirme. 509-531. Bartın.
  • Mâlik b. Enes. (2004). Muvatta. Birleşik Arap Emirlikleri: Müessesetü Zâyid b. Sultan.
  • Özgür Güler, E., Veysikarani, D., ve Keskin, D. (2019). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılığı üzerine bir araştırma. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 1-13.
  • Sancaklı, S. (2001). Sûrelerin faziletiyle ilgili bazı tefsirlerde yer alan apokrif hadislerin kritiği. İslâmî Araştırmalar, 14 (1), 129-144.
  • Subrahmanyam, K., ve Smahel, D. (2011). Digital youth: The role of media in development. New York: Springer.
  • Wearesocial. (2021). Dünya geneli sosyal medya kullanım verileri. Geliş tarihi 15 Mayıs 2021, gönderen Digital 2021 website: https://wearesocial.com/digital-2021
  • Yavuz, S. (2020). Sosyal medya kullanım amaçları üzerine bir araştırma: İlahiyat Fakültesi Öğrencileri Örneği. Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(17), 99-132.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Recep Emin Gül 0000-0002-0976-650X

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Gül, R. E. (2021). Sosyal Medyada Paylaşılan Hadislerin Dinî Yaşantıya Etkisi: Balıkesir Üniversitesi Öğrencileri Örneği. Journal of Media and Religion Studies, 4(2), 301-315. https://doi.org/10.47951/mediad.1016873

Creative Commons License MEDYA VE DİN ARAŞTIRMALARI DERGİSİ (MEDİAD) - JOURNAL OF MEDIA AND RELIGION STUDIES

This journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.