Instagram, Beden ve Benliğin Sunumu: Erkek Kişisel Antrenörler Örneği

Yıl 2021, , 21 - 47, 30.12.2021

Deniz Benzer , Figen Ünal

https://doi.org/10.33464/mediaj.1007877

Cited By: 1

Öz

Günümüz toplumsal dinamikleri modern çağdan oldukça farklıdır. Kimlik ve benlik sunumu bu farklılığın en açık hissedildiği alanlardan biridir. Modern süreçte Weber’in demir kafesine hapsolan birey, günümüzde özgürlüğüne kavuşmuş ancak bu sefer de çeşitli tüketim göstergeleri aracılığı ile kimliğini sürekli yeniden inşa etmek zorunda kalmıştır. Bu süreçte geleneksel medya izleyiciye benimseyebileceği çeşitli kimlik kalıpları sunarken sosyal medya ise seçilen kimlikleri aktör olarak oynayabilme imkânı sağlamaktadır. Nitekim beden de, bu süreçte sahibine çeşitli avantajlar ve dezavantajlar sunan, ‘formda’ tutulması gereken bir nesne hali alarak popüler kimlik alternatiflerinden biri haline gelmiştir. Çalışma temel olarak, toplumsal alanda bedensel sermayelerini öne çıkaran kişisel antrenörlerin Instagram’da izledikleri stratejileri betimlemeyi amaçlamaktadır. Nitel olarak desenlenen bu araştırmada, 8 kişisel antrenörün 49 fotoğrafı Barthes’ın göstergebilim yaklaşımı ile okunmuş, Bourdieu ve Goffman’ın terimleri ile tablolaştırılmıştır. Sonrasında ise antrenörlerin stratejileri tablodaki veriler ve incelenen fotoğrafların altına yazdıkları metinler referans alınarak Wacquant’ın bedensel sermaye kavramı ve Bourdieu’nun sosyolojik yaklaşımı ile değerlendirilmiştir. Araştırmanın bulguları göstermektedir ki, kaslı bedene sahip olmak, Instagram ‘alanında’ popüler bir antrenör olabilmek için zorunludur. Kültürel sermaye, kişisel antrenörlere bedensel sermayelerini ekonomik sermayeye dönüştürebilme konusunda çeşitli avantajlar sağlamaktadır ve habitus kültürel sermayenin önemli bir belirleyicisidir. Gerekli kültürel sermayeye sahip olmayan antrenörler ise bu eksikliği farklı stratejilere başvurarak kapatmaya çalışmaktadır.

Anahtar Kelimeler

bedensel sermaye, habitus, kişisel antrenör, benliğin sunumu, Instagram

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Akgün, E. (2019). Sosyal medya platformlarından youtube üzerinden benlik sunumunun dramaturjik bir analizi. Yeni Medya, 4, 29-49.
• Anderson, C., John, O. P., Keltner, D., & Kring, A. M. (2001). Who attains social status? Effects of personality and physical attractiveness in social groups. Journal of Personality and Social Psychology, 81, 116-132.
• Anderson, J., & Johansson, T. (2014). The fitness revolution: Historical transformations in the global gym and fitness culture. Sport Science Review, 23(3), 91-112.
• Atabek, G., & Atabek, Ü. (2007). Medya metinlerini çözümlemek: İçerik, göstergebilim ve söylem çözümleme yöntemleri. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Barthes, R. (2003). Çağdaş söylenler. (T. Yücel, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
• Baudrillard, J. (2015). Şeytana satılan ruh ya da kötülüğün egemenliği. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Bauman, Z. (2012). Ölümlülük, ölümsüzlük ve diğer hayat stratejileri. (N. Demirdöven, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2014). Parçalanmış hayat: Postmodern ahlak denemeleri. (İ. Türkmen, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2017). Akışkan modernite. İstanbul: Can Sanat Yayınları.
• Bauman, Z., & Lyon, D. (2013). Akışkan Gözetim. (E. Yılmaz, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bircan, U. (2015). Roland Barthes ve göstergebilim. SBARD, 26, 17-41.
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. J. Richardson içinde, Handbook of theory and research for the sociology of education (s. 241-258). Westport CT: Greenwood.
• Bourdieu, P. (2000). Pascalian meditations. Cambridge: Polity Press.
• Bourdieu, P. (2010). Sermaye Biçimleri. M. M. Şahin, & A. Ünal (Der) içinde, Sosyal Sermaye (s. 45-75). İstanbul: Değişim.
• Bourdieu, P. (2014). Ayrım, beğeni yargısının toplumsal eleştirisi. (D. Fırat Şennan, & A. G. Berkkurt, Çev.) Ankara: Heretik Yayıncılık.
• Bourdieu, P., & Wacquant, L. (2003). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Boyd, D. (2004). Friendster and publicly articulated social networking. Proceedings of the twenty-second annual SIGCHI conference on Human factors in computing systems New York. New York: ACM.
• Boyd, D. (2006). Friends, friendster and MySpace top 8: Writing community into being on. Peer Reviewed Journal on The Internet, 11(12).
• Boyd, D. (2007). Why youth (heart) social network sites: The role of networked publics in teenage social life. D. Buckingham (Der) içinde, Youth, Identity, and Digital Media (s. 119-142). Cambridge: MIT Press.
• Castells, M. (2008). Ağ toplumunun yükselişi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Chapman, D. L. (1994). Sandow the magnificent Eugen Sandow and the beginning of bodybuilding. Chicago: University of Illinois Press.
• Çarpar, M. C., & Gönç Şavran, T. (2019). Beden, kültür ve erkeklik: Vücut geliştirmenin eril bir alan olarak savunulması üzerine sosyolojik bir çalışma. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(2), 264-288.
• Çurmagil, B. (1999). Osmanlı Devleti’nin Kuruluşunun 700. Yılı Münasebetiyle “Osmanlıda Spor” Sempozyumu. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Debord, G. (2014). Gösteri Toplumu. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Donath, J. S. (1998). Identity and deception in the virtual community. P. Kollock, & M. Smith (Dü) içinde, Communities in Cyberspace (s. 2-26). London: Routledge.
• Donath, J. S., & Boyd, D. (2004). Public displays of connection. BT Technology Journal, 22, 71-82.
• Emir, E., Karaçam, M., & Koca, C. (2016). Kadın boksörler: Boks ringinde ve ringin dışında sürekli eldiven giymek. Spor Bilimleri Dergisi, 26(4), 136-153.
• Ertürk, Y. (2016). Analysıs of the relationship between self-esteem and levels of narcissism through selfies of ınstagram users. AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 7(24), 29-50.
• Featherstone, M. (1982). The body in consumer culture. Theory, Culture & Society, 1(2), 18-33.
• Featherstone, M. (2010). Body, ımage and affect in consumer culture. Body & Society.
• Featherstone, M. (2013). Postmodernizm ve tüketim kültürü. (M. Küçük, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Foucault, M. (2003). İktidarın gözü. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Frew, M., & Mcgillivray, D. (2005). Health clubs and body politics: Aesthetics and the quest for physical capital. Leisure Studies, 24(2), 161-175.
• Genç, T. (1991). Toplumsal iş bölümü. Eğitim ve Bilim, 15(80), 48-56.
• George, M. (2008). Interactions in expert service work: Demonstrating professionalism in personal training. Journal of Contemporary Ethnography, 37(1), 108-131.
• Giddens, A. (2012). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Goffman, E. (2014). Günlük yaşamda benliğin sunumu. İstanbul: Metis Yayınları.
• Göker, E. (2007). Ocak ve zanaat: Pierre Bourdieu derlemesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Gölbaşı, H. (2018). Osmanlı devleti’nde spor tekkeleri. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 41-53.
• Grant, M. (1964). The birth of western civilization: Greece and Rome. New York: McGraw-Hill.
• Hall, S. (2000). Yeni Zamanların Anlamı. J. Martin, & S. Hall içinde, Yeni Zamanlar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Harris, H. A. (1972). Sport in Greece and Rome. New York: Cornell University Press.
• Harvey, G., Vachhani, S., & Williams, A. (2014). Working out: Aesthetic labour, affect and the fitness industry personal trainer. Leisure Studies, 33(5), 454-470.
• Heffernan, C. (2015). The history of Gold's Gym. physicalculturestudy: https://physicalculturestudy.com/2015/04/30/the-history-of-golds-gym/ adresinden alınmıştır
• Hewitt, A., & Forte, A. (2006). Crossing boundaries: Identity management and student/faculty relationships on the Facebook. CSCW. Banff: Alberta.
• Hogan, B. (2010). The presentation of self in the age of social media: Distinguishing performances and exhibitions online. Bulletin of Science Technology & Society, 377-386.
• Hutson, D. (2013, Augst). Your body is your business card: Bodily capital and health authority in the fitness industry. Social Science & Medicine, 90, 63-71.
• Johansson, T., & Andreasson, J. (2014). The fitness revolution: Historical transformations in the global gym and fitness culture. Sport Science Review, 23(3-4), 91-112.
• Johansson, T., & Andreasson, J. (2016). The gym and the beach: Globalization, situated bodies, and australian fitness. Journal of Contemporary Ethnography, 45(2), 143-167.
• Johansson, T., Andreasson, J., & Mattsson, C. (2017). From subcultures to common culture: bodybuilders, skinheads, and the normalization of the marginal. Sage Open, 1-9.
• Kah, D., & Scholz, P. (2004). Das hellenistische gymnasion. Berlin: Akademie-Verlag.
• Kant, I. (2020). “Aydınlanma nedir?” sorusuna yanıt. www.istabip.org.tr: https://www.istabip.org.tr/site_icerik/2017/haberler/kasim/aydinlanma_nedir_kant.pdf adresinden alınmıştır
• Karaçam, M. Ş., & Koca, C. (2016). Bedenden hiyerarşiye uzanan bir erkekleşme süreci olarak vücut geliştirme(k). C. Koca (Dü.) içinde, Sporun Toplumsal Cinsiyet Halleri (s. 116-133). Ankara: Spor.
• Kavut, S. (2018). Goffman’ın benlik sunumu kuramı bağlamında sosyal medyada kimlik inşası: Instagram üzerine bir araştırma. Nosyon: International Journal of Society and Culture Studies, 1, 1-12.
• Kearney, R. (2003). Modern movements in European philosophy. Manchester: Manchester University Press.
• Kellner, D. (2004). Popüler kültür ve postmodern kimliklerin inşası. Doğu Batı Düşünce Dergisi, 15, 187-220.
• Lewis, K., Kaufman, J., & Christakis, N. (2008). The taste for privacy: An analysis of college student privacy settings in an online social network. Journal of Computer-Mediated Communication, 14, 79-100.
• Lynn, D. (2012). Men's-YMCA. The Oxford Encyclopedia of American Social History (Cilt 2, s. 547). içinde Oxford: Oxford University Press.
• Lyotard, J. F. (1997). Postmodern durum. (A. Çiğdem, Çev.) Ankara: Vadi Yayınları.
• Maguire, S. J. (2008). The personal is professional: Personal trainers as a case study of cultural intermediaries. International Journal of Cultural Studies, 11(2), 211-229.
• Manovich, L. (2001). The language of new media. Cambridge: Mass: MIT Press.
• Marshall, C., & Rossman, G. (2014). Designing qualitative research. New York: Sage Puplications.
• McLuhan, M. (2014). Gutengerg Galaksisi Tipografik İnsanın Oluşumu. İstanbul: YKY Yayınları.
• Mears, A. (2015). Girls as elite distinction: The appropriation of bodily capital. Poetics, 53, 22-37.
• Meder, M., & Çeğin, G. (2011). Bourdieu’yü okumak: Post-Pozitivist bir sosyolojinin imkânı üzerine. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 233-256.
• Mendelson, A., & Papacharissi, Z. (2010). Look at us: Collective narcissism in college. Z. Papacharissi içinde, The networked self: Identity, community and culture on social network sites (s. 251-273). London: Routledge.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research. A guide to design and implementation. San Francisco: John Wiley-Sons.
• Misci Kip, S. (2010). Kültürel sermaye ve televizyon izleme alışkanlıkları (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Monaghan. (2010). Bodybuilders drugs and risk health, risk and society. New York: Routledge.
• Monaghan, L. (2001). Bodybuilders drugs and risk health, risk and society. New York: Routledge.
• Mora, N. (2008). Medya ve kültürel kimlik. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-14.
• Oskay, Ü. (2016). Kitle iletişimi açısından toplumsal egemenlik ve kültürel donanımları. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, 3(3), 29-100.
• Oxford Dictionary. (2020). oxfordlearnersdictionaries: https://www.oxfordlearnersdictionaries.com/definition/english/fitness?q=fitness adresinden alınmıştır
• Pedersen, P., & Tjørnhøj-Thomsen, T. (2017). Bodywork and bodily capital among youth using fitness gyms. Journal of Youth Studies, 20(4), 430-445.
• Reich, D. (2010). The world’s most perfectly developed man. Charles Atlas, physical culture, and the inscription of American masculinity. Men and Masculinities, 9, 444-461.
• Ritzer, G., & Jurgenson, N. (2010). Production, consumption, prosumption. Journal of Consumer Culture, 10(1), 13-36.
• Robinson, L. (2007). The cyberself: The self-ing project goes online, symbolic interaction. New Media & Society, 9, 93-110. Sassatelli, R. (1999). Interaction order and beyond: A field analysis of body culture within fitness gyms. Body & Society, 5(2), 227-248.
• Schroeder, R. (2002). The social life of avatars: Presence and interaction in shared virtual environments. R. Schroeder (Dü.) içinde, Social İnteraction in Virtual Environments: Key İssues, Common Themes, and a Framework for Research (s. 1-18). Berlin: Springer-Verlag.
• Shilling, C. (1993). The Body and Social Theory, Theory Culture & Society. London: Sage Publications.
• Soyadı, A. (2020, Temmuz). Çalışma Başlığı. Selçuk İletişim, 13(2), 1-12.
• Soydaş, N., & Tandaç Güneş, N. (2020). Gündelik hayatta benlik sunumunun dijital oyunlar üzerinden incelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 235-252.
• Stewart, B., Smith, A., & Moroney, B. (2013). Capital building through gym work. Leisure Studies, 32(5), 542-560.
• TDK. (2020). sozluk.gov.tr: https://sozluk.gov.tr/ adresinden alınmıştır
• Turner, B. (1992). Regulating bodies: Essays in medical sociology. London: Routledge.
• Ünal, A. (2017). Bourdieu’nün tabakalaşma teorisi bağlamında üst sınıftan alt sınıfa doğru tahakkümü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 380-388.
• Wacquant, L. (19995). Pugs at work: Bodily capital and bodily labour among professional. Body & Society.
• Yumul, A. (2000). Bitmemiş Bir Proje Olarak Beden. Toplum ve Bilim, 84, 37-49.