Pedagojik Formasyon Programına Katılan Öğrencilerin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Yeterliklerinin İncelenmesi

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 1, 0 - , 22.04.2015

Serhat Süral , Emel Sarıtaş

Öz

Bu çalışmanın amacı fen edebiyat fakültesindeki lisans eğitiminden sonra öğretmenlik yapabilmek için eğitim fakültelerinde pedagojik formasyon alan öğrencilerin, öğretmenlik mesleğine yönelik yeterliklerinin ne düzeyde olduğunu ve bu yeterliklerini belirlerken pedagojik formasyon programı hakkında belirlenen çerçevede neler düşündüklerini tespit etmektir. Araştırma nicel bir çalışma olarak tasarlanmış ve genel tarama modeli kullanılmıştır. Bu modele uygun olarak, ilişkisel tarama modeli ile desenlenmiştir. Veri toplama aracı olarak Schwarzer (1992) tarafından geliştirilen  Sünbül ve Arslan'ın (2007) Türkçe'ye uyarladıkları mesleki yeterlik ölçeği kullanılmıştır. Araştırma kapsamına pedagojik formasyon eğitimi alan 300 öğrenci katılmıştır. Belirlenen değişkenlerin frekans dağılımları incelenmiştir. Bunun yanında öğretmenlik mesleğine yönelik yeterlik düzeylerinde cinsiyet, formasyon eğitim süreci, üniversite tercihleri ve formasyon alınmasındaki amaç değişkenlerine göre anlamlı farklar oluştuğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

öğretmen yeterliği, pedagojik formasyon eğitimi, öğrenme öğretme süreci

Kaynakça

• Alkove, L. D. ve B. J. McCarty. (1992). Plain talk: recognizing positivism and constructivism in practice. Action in Teacher Education. (ATE)- Nonthematic, 14, 2, 16-22.
• Ball, D. L. ve Cohen, D. K. (1999). Developing practice, developing practitioners. In Linda Darling Hammond and Gary Sykes (eds.), Teaching as the learning profession: Handbook of policy andpractice.San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
• Balcı A, (2001). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Baştürk, R. (2010). Bütün yönleriyle spss örnekli nonparametrik istatistiksel yöntemler. Anı Yayıncılık, Ankara.
• Bulut, İ. (2014). The perception of proficiency of teachers during the learning and teaching process. İlköğretim Online, 13, 2, 577-593
• Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Celep, C. (2001). Sınıf yönetiminde öğretmen-öğrenci ilişkisi. Çağdaş Eğitim Dergisi. 272, 19-24.
• Darling-Hammond, L., Wise, A. E. ve Klein, S. P. (2000). A license to teach: Raising standards for teaching. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
• Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: a review of state policyevidence. Education Policy Analysis Archives. 8, 1.
• Darling-Hammond, L. vd. (2006). Powerful teacher education: Lessons from exemplary programs. San Francisco: Jossey-Bass.
• Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme. (Yedinci Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık
• Elkatmış, M.; Demirbaş, M.; Ertuğrul, N. (2013). Eğitim fakültesi öğrencileri ile formasyon eğitimi alan fen edebiyat fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik öz yeterlik inançları. Pegem Journal of Education & Instruction, 3, 3, 41-50.
• Gall, J.; Gall, M.D.; Borg, WR. (1999). Appling educational research. New York: Longman.
• Gay, L.R. (1987). Educational Research Compentencies For Analysis And Application. New York: MacmillanPublishingCompany.http://www.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=SEpl7643WE0C &oi=fnd&pg=PA1&dq=Educational+research+competencies+for+analysis+and+application.+N ew+York:+Macmillan+Publishing+Company.&ots=QbJxaMJFZ4&sig=Zz36C0HrMtVGCcpTR Od2VpxLQgI&redirıesc=yğv=onepage&q&f=false
• Goe, L. ve Stickler L.M. (2008). Teacher quality and student achivement: making the most of recent research. Washington, D.C.: National Comprehensive Center for Teacher Quality.
• Gözütok, F. D. (1995). Öğretmenlerin demokratik tutumları. Ankara: Ekin Yayıncılık.
• Grant, C. A. & Gillette, M. (2006). A candid talk to teacher educators about effectively preparing teachers who can teach everyone’s children. Journal of Teacher Education, 57, 3, 292-299.
• Gunter, M. A.; Jan S. (1999). Instruction a models approach. Third Edition. USA.
• Gürkan, T. (1993). İlkokul Öğretmenlerinin öğretmenlik tutumları ile benlik kavramları arasındaki ilişki. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Güven, B. ve Sözer, M. A. (2007). Öğretmen adaylarının öğretimin bireyselleştirmesine ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 89-99.
• Ilgaz, G., Bülbül, T., ve Çuhadar, C. (2013). Öğretmen adaylarının eğitim inançları ile öz-yeterlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 1, 50-65.
• Imig, D. G.; Imig, S. R. (2006). What do beginning teachers need to know? Journal of Teacher Education, 57, 3, 286-291.
• Karacaoğlu, Ö.C. (2008). Öğretmenlerin yeterlik alanları. 100.yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 1, 70-97.
• MEB. (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. http://otmg.meb.gov.tr. Adresinden 11.05.2012 tarihinde alınmıştır.
• MEB, (2008). Öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Devlet Kitapları Müdürlüğü. Ankara. http://otmg.meb.gov.tr. Adresinden 11.05.2012 tarihinde alınmıştır.
• MEB. (2009). Öğretmenlik mesleği özel alan yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Ankara. . http://otmg.meb.gov.tr. Adresinden 11.05.2012 tarihinde alınmıştır
• Mentiş Taş, A. (2004). Sosyal bilgiler öğretmenliği eğitimi program standartlarının belirlenmesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37, 1, 28-51.
• Rockoff, J. E. (2003). The impact of individual teachers on student achivement: evidence from panel data. Inequality and Social Policy Program at Harvard’s Kennedy School of Government.
• Schwarzer, R. (1992). Self efficacy thought control of action. Washington DC. Hemisphere.
• Sünbül, A. M. (2005). Bir meslek olarak öğretmenlik, öğretmenlik mesleğine giriş. 6.Basım Özcan Demirel, Zeki Kaya (Ed.), Ankara:Pegem A Yayınları.
• Sünbül, A.M.; Arslan, C. (2007). Öğretmen yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi üzerine bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. C.7, S.2.
• Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 5, 58.
• Şahin T.; Hacıömeroğlu, Ç.; Hacıömeroğlu, G. (2010). İlköğretim bölümü öğretmen adaylarının mesleğe yönelik tutumları: nicel ve nitel verilere dayalı bir inceleme. İlköğretim Online. C 2, S 9, 922- 933.
• Tezbaşaran, A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Tük Psikologlar Derneği Yayınları. Ankara.
• TED (2009). Öğretmen yeterlikleri. Ankara. (1.Basım).Weinstein, C. S. (1996). Secondary classroom management: lessons from research and practice. New York: McGraw Hill.
• World Bank. (2005). Turkey-education sector study: sustainable pathways to an effective, equitable and efficient education system for preschool through secondary school education. Report No. 32450-TU,Washington, D.C.:World Bank.