Lise Öğrencilerinin Yalnızlık Düzeyleri ile Akıllı Telefon Bağımlılığı Arasındaki İlişki

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 1, 418 - 429, 16.04.2017

Özlem Çakır Ebru Oğuz

https://doi.org/10.17860/mersinefd.290711

Cited By: 32

Öz

Gençlerin
teknoloji kullanımı ve buna bağlı olarak da akıllı telefon kullanımı gün
geçtikçe artmaktadır. Gündelik yaşantıyı kolaylaştıran bu gelişme zaman zaman
bazı sorunlara da neden olabilmektedir. Akıllı telefon kullanımı internet
bağımlılığı gibi tanımlanan bir bağımlılığa dönüşebilmektedir. Yalnızlık ise,
dönemsel olarak ergenlikte daha fazla görülebilen bir durumdur. Bu nedenle de
bu araştırmada lise öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ile akıllı telefon
bağımlılığı arasındaki ilişki ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmanın
çalışma grubunu, 2014-2015 öğretim yılında Ankara’da bulunan kamu ve özel
liselerden tesadüfi olarak seçilen toplam 540 lise öğrencisi oluşturmaktadır.
Araştırmada iki farklı veri toplama aracı kullanılmıştır. Bunlar Demirci,
Orhan, Demirdaş, Akpınar ve Sert (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan Akıllı
Telefon Bağımlılığı Ölçeği” ile Yıldız ve Duy (2014) tarafından uyarlaması
yapılan “UCLA Yalnızlık Ölçeği-Kısa formu’dur. Araştırma bulgularına göre
öğrencilerin akıllı telefon bağımlılığı ve yalnızlık düzeyleri orta düzeydedir.
Akıllı telefon bağımlılığı ile yalnızlık arasında pozitif ve anlamlı ilişki
bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yalnızlık, akıllı telefon bağımlılığı, problemli telefon kullanımı, lise öğrencileri, ergenler

Kaynakça

• Kwon M, Lee JY, Won WY, Park JW, Min JA, Hahn C, et al. (2013). Development and validation of a smart phone addiction scale (SAS). PLoSOne 2013; 8(2):e56936. doi: 10.1371/journal.pone.0056936.
• Kwon, M, Kin,DJ, Cho, H, Yang, S. (2013). The smartphone addiction scale: development and validation of a short version for adolescents. PLoS One 2013;8(12):e83558. doi:10.1371/journal.pone.0083558.
• Noyan, C. O.,Enez-Darçın, A., Nurmedov, S., Yılmaz,O. ve Dilbaz, N. (2015). Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeğinin Kısa Formunun üniversite öğrencilerinde Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2015; 16 :73-81.
• Özatça, A. (2001). Ergenlerde sosyal ve duygusal yalnızlığın yordayıcısı olarak aile işlevleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
• Özbek, V, Alnıaçık, Ü., Koç, F., Akkılıç, M.E. ve Kaş, E. (2014). Kişilik Özelliklerinin Teknoloji Kabulü Üzerindeki Doğrudan ve Dolaylı Etkileri: Akıllı Telefon Teknolojileri Üzerine Bir Araştırma. International Review of Economics and Management. 2(1). 36-57.
• Peplau, L. A. ve Perlman, D. (1982). Loneliness: A sourcebook of currenttheory, research and therapy. New York: Wiley-Interscience.
• Russell, D. W. Cutrona, C. E. McRae, C &Gomez, M. (2012). Is Loneliness The Same As Being Alone?. The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 146(1-2), 7-22.
• Sarıçam, H. (2011). Üniversite öğrencilerinin reddedilme duyarlılıkları ile benlik saygıları ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Şar, A. H., Işıklar, A. (2012). Problemli mobil telefon kullanım ölçeğinin Türkçeye uyarlaması. International Journal of Human Sciences [Online]. (9)2, 264-275.
• Şar, A.H. (2013). Examination of lonelinessand mobil phoneaddiction problem observed in teenagersfromthesomevariables. The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science. 6 (2). 1207-1220.
• Yıldız, M. A., Duy, B. (2014). Adaptation of the short-form of the UCLA loneliness scale (ULS-8) to Turkish for the adolescents. Düşünen Adam TheJournal of Psychiatry and Neurological Sciences 27. 194-203.
• Yücel, N. (2009). Ergenlerin akran ilişkileri ve yalnızlık düzeylerinde evde internet kullanımının etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.