Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Eğitim Programlarının Geliştirilmesinde Felsefenin Rolü

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 2, 430 - 437, 20.08.2017
https://doi.org/10.17860/mersinefd.302409

Öz

Eğitim,
benimsenen felsefi ekole göre şekillenerek, felsefenin gösterdiği yolda toplumu
geleceğe taşıyacak planlı etkinlikler bütünüdür. Her toplum, benimsediği
ideolojik felsefe doğrultusunda gençlerini eğitmek, geleceğini tesadüflere
bırakmadan garanti altına almak ister. Türkiye Cumhuriyetin kurucuları, özü
itibarıyla bireyi, bilimi, aklı merkeze alan, yaparak-yaşayarak öğrenmeyi
vurgulayan ve demokratik yaşam biçimini hedefleyen Pragmatik felsefeyi
benimsemiş, bu felsefi ekolün öğretileri doğrultusunda bir eğitim sistemi
kurmaya yönelmişlerdir. Bu çalışmada amaç, eğitimi “kasıtlı kültürleme” sürecine döndüren eğitim programını ve onunla
ilgili tüm unsurların belirlenmesinde, planlanmasında ve uygulanmasında felsefenin
rolünü etraflıca ele alarak, felsefe ile eğitim programı ve onun tüm öğelerinin
etkileşimi üzerinde durmaktadır. Çünkü eğitimin uzak, genel ve özel amaçlarını
ve doğal olarak eğitim programlarının tüm öğelerini ele alış biçimimizi
etkileyen faktörler, felsefi niteliklidir. Ayrıca toplum, birey, konu alanı ile
ilgili tüm bilgi ve değerler hakkında inceleme yaparken ne arayıp, neye önem
vereceğimizi, felsefi görüş ve tutumlarımız tayin etmektedir. Dolayısıyla, bir
felsefi vaziyet almak ve bundan hareketle sayıtlılarımızı eleştirip
geliştirerek eğitim programlarının temeline koymak, benimsenen felsefi ekole
göre bilimsel ve sistemli bir eğitim yaklaşımı geliştirmek için gereklidir. Bu
açıdan bakılınca, her eğitim sisteminin temelinde bir felsefi ekol olması
gerektiği açıktır. Tasarlanan tüm eğitim programları; öğrenciye kazandırmak
üzere belirlenen aday hedeflerin belirlenmesinde, bu hedeflerin işaret ettiği
değerli bilgilerin bir araya getirilmesinde, belirlenen bilgilerin öğrenciye
kazandırılması sürecinde düzenlenen öğrenme yaşantılarının düzenlenmesinde ve
tüm bunların sonunda etkililiğinin kontrolünü belirleyen değerlendirme
aşamalarında, felsefenin yol göstericiliğine ihtiyaç duyar. Bu çalışmanın,
eğitim programlarının geliştirilmesi sürecinde felsefenin iş görüsünü açığa
kavuşturma açısından önemli bir katkı sağlayacağı değerlendirilmektedir. Bu
amaç çerçevesinde, çalışma, şu araştırma sorusu kapsamında yürütülmüştür;
Eğitim programları ve unsurlarının geliştirilmesinde, felsefenin katkıları
nelerdir? Araştırma, literatür ve kaynak tarama yöntemleri kullanılarak
geliştirilmiştir.




Kaynakça

  • Başaran, İ. E. (1983). Introduction to Education.( Eğitime giriş) Ankara: Kadıoğlu Print
  • Bellon, J.J. and Handler, J.R. (1982). Curriculum development and evaluation: A design for improvement, The university of Tennessee, Kendall&Hunt Publishing Company, U.S.A.
  • Biesta.G.J.J. and Burbules, N.C.(2003). Pragmatism and Education Research. New York: Rowman&Littlefield
  • Bridges, D. (2003). Education, Autonomy and Democratic Citizenship (Philosophy in a changing world). London and New York: Taylor&Francis
  • Cooper. E. D. (2011). Authenticity and Learning (Nietzsche’s Educational Philosophy). London and New York: Taylor&Francis
  • Çotuksöken, B. (2003). Ethic Against World Problems.( Dünya Sorunları Karşısında Etik) Varlık Magazine, Issue:151, pg:72-74.
  • Değirmencioğlu, Ç.(1999). Philosophical Foundations of Education.( Eğitimin Felsefi Temelleri) (Edit: L.
  • Demirel, Ö. (1999). Theory to Practise Program Development in Education. (Kuramdan uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme )(Second Edition). Ankara: Pegem Akademy
  • Doyle, F. D. (2010). Educational Judgments (Papers in the philosophy of education). Taylor&Francis, London and New York
  • Ertürk, S. (1982). Program Development in Education (Eğitimde program geliştirme) (4th Edition), Ankara : Metaksan
  • Eskicumalı, A. (2003). Education and Social Change: Role of Education in Turkey’s Period of Change(Eğitim ve toplumsal değişme: Türkiye’nin değişim sürecinde eğitimin rolü), 1923-1946. Boğaziçi University Education Magazine. 19(2):15-29
  • Gordon, P. And White, J. (2010). Philosophers as educational refermers. Routledge&Kegan Paul, Boston
  • Gözütok, F. D. (2004). I’m improving my teaching(Öğretmenliğimi geliştiriyorum) (2nd edition). Ankara: Siyasal Bookstore
  • Güleryüz, H. (2001). Language of Educational Prgrams and Creative Learning(Eğitim programlarının dili ve yaratıcı öğrenme) Ankara: Pegem Akademy
  • Gutek, G. L. (2006). Philosophical and Ideological Perspectives on Education, (Çeviren:Nesrin Kale), Ankara: Ütopya Publishing
  • Hamrick. F.A., Evans. N.J. and Schuh. J.H.(2002). Foundations of Student Affairs Practice. San Francisco: Jossey-Bass
  • Hotaman, D. (2010). Demokratik eğitim: demokratik bir eğitim programı. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(1), 29-42.
  • Howe, K. R. (2002). Closing Methodological Divides :Toward Demokratik Educational Research. New York and London: Kluwer Academic Publishers
  • Kılıç, D. (2000). Philosophical Aspects of Education Programs(Eğitim Programlarının Felsefi Boyutları). IX. Educational Sciences Conference, 27-30 September, Erzurum
  • Oliva, P.F. (1988). Developing the Curriculum. San Diego: Scott. Foresman and Co,
  • Ornstein, A. C& Hunkins, F. P. (2009). Curriculum Foundations, Principles and Issues (Fıfth Edition). New Jersey: Prentice Hall, Englewood Clifts
  • Özdemir, M.Ç. (2007). Family and School Against Social Change(Toplumsal değişme karşısında aile ve okul). Turkish Educational Sciences Magazine, Bahar Dönem,, 5(2):185-198
  • Senemoğlu, N. (2007). Development, Learning and Teaching (Theory to Practise)( Gelişim, Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya), Ankara: Gönül yayıncılık
  • Sönmez, V. (2010). Teacher’s handbook of Program Development (Program geliştirmede Öğretmen El Kitabı )(16th Edition). Ankara: Anı Publishing
  • Sönmez, V. (2012). Philosophy of Education (Eğitim felsefesi )(12th Edition). Ankara: Anı Publishing
  • Slattery, P. (2006). Curriculum Development in the postmodern era (Second Edition), Taylor & Francis Group, LLC. New York.
  • White, P. (2010). Beyond Domination (An essay in the political philosophy of education). London and New York: Taylor&Francis
  • Willemse, M., Lunenberg, M. & Korthagen, F. (2005). Values in education: a challenge for teacher educators. Teaching and Teacher Education, 21(2):205-217
  • Winch. C and Gingell. J. (2004). Philosophy and Educational Policy (A Critical Introduction). Taylor&Francis Group, London and New York
  • Yıldırım, C. (2000). Philosophy of Science (Bilim Felsefesi)(7th Edition), İstanbul: Remzi Bookstore
  • Young P.A. (2009). Instructional design frameworks and ıntercultural models. University of Maryland, Baltimore, Information Science Reference, New York, USA
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Davut Hotaman

Yayımlanma Tarihi 20 Ağustos 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 13 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Hotaman, D. (2017). Eğitim Programlarının Geliştirilmesinde Felsefenin Rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 430-437. https://doi.org/10.17860/mersinefd.302409

The content of the Mersin University Journal of the Faculty of Education is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.