İletişim Modelleri Işığında Dini İletişimin Doğası

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 2, 417 - 439, 31.12.2020

Yusuf Batar

Öz

Bu çalışmada iletişim modellerinin verileri ışığında dini iletişimin yapısı tahlil edilmektedir. Doğrusal ve etkileşimli iletişim modellerinde dile getirilen hususların dini iletişim açısından oynadıkları roller üzerinde durulmaktadır. Konunun teorik çerçevede ele alındığı bu çalışmada alan yazındaki tespitler, dini iletişim açısından değerlendirilmektedir. Doğrusal modellerde iletişimin temel öğeleri olarak kabul edilen kaynakla birlikte sırasıyla içerik analizi, medya analizi ve hedef analizi, kodlama ve gürültü faktörü gibi unsurlar üzerinde durulmaktadır. Etkileşimli modellerde ise dini iletişimin dairesel ve devingen yapısı, kaynak ile alıcının etkileşimi, sosyal çevrenin iletişimdeki rolü gibi konular işlenmektedir. Diğer iletişim türlerinde olduğu gibi dini iletişimin de psikososyal ve kültürel koşullara göre şekillendiği gözlemlenmektedir. İletişim modellerinde dile getirilen etkili iletişim faktörleri sayesinde dinin kendisine özgü metafizik içeriğiyle ilgili etkin paylaşımların yapılabileceği ortaya çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İletişim, Dini İletişim, İletişimModelleri

Kaynakça

• Aristoteles. Retorik. çev. Mehmet H Doǧan. İstanbul: YKY, 2006.
• Aysel Aziz. İletişime Giriş. İstanbul: Hiperlink Yayınları, 5. Baskı., 2023.
• Cebeci Suat. Öğrenme ve Öğretme Süreçlerinde Dini İletişim. İstanbul: İz Yayıncılık, 2. Baskı., 2011.
• Certel Hüseyin. “Din-İletişim İlişkisi ve Dinî İletişim Engelleri”. SDÜ İlâhiyat Fakültesi Dergisi 2/21 (2008), 127-158.
• Demiray Uğur. Etkili iletişim. ed. Demiray Uğur. Ankara: Pegem Akademi, 2008.
• Demiray Uğur. “İletişim Modelleri”. Medya ve İletişim. ed. Gürcan H. İ. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2. Baskı., 2012.
• Dökmen, Üstün. Sanatta Ve Günlük Yaşamda Iletişim Çatışmaları Ve Empati, 2015.
• Fiske, John vd. İletişim çalışmalrına giriş. Ankara: Pharmakon, 2015.
• Güngör Nazife. İletişim Kuramlar Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi, 5. Baskı., 2020.
• İbn Kesir, Ebu’l-Fidâ. Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm. 5 Cilt. Riyad: Dâru Tayyibe, 1997.
• Kaya, Alim. Kişilerarası Ilişkiler ve Etkili Iletişim. Ankara: Pegem Akademi, 2017.
• Kılıç, Veysel. Dilin Işlevleri ve Iletişim: Dilbilim Açısından Kuramsal Bir Çalışma. İstanbul: Papatya, 2002.
• Kocabaş, Füsun vd. Reklam Ve Halkla Ilişkilerde Hedef Kitle. İstanbul: İletişim yayınları, 2000.
• Koç Ahmet. Din Eğitiminde Etkili İletişim. İstanbul: Rağbet Yayınları, 3. Baskı., 2014.
• Köylü Mustafa. Psiko-Sosyal Açıdan İletişim. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 3. Baskı., 2011.
• McQuail Denis - Windahl Swen. İletişim Modeller. çev. Kumlu Konca. İstanbul: İmge Kitabevi, ts. Oskay Ünsal. İletişimin ABC’si. İstanbul: İnkılap Kitabevi, 2015.
• Senemoğlu Nuray. Geli̇şi̇m Öğrenme Ve Öğreti̇m Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi, 1994.
• Severin, Werner J vd. İletişim Kuramları: Kökenleri, Yöntemleri Ve Kitle Iletişim Araçlarında Kullanımları. Eskişehir: Anadolu Univ., 1994.
• TDK. “Güncel Türkçe Sözlük”. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option =com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.597991840f5e16.19445040. 11 Ocak 2020 Zıllıoğlu, Merih. İletişim Nedir? İstanbul: Cem Yayınevi, 2014.