The Relationship between Emotion, Virtue and Character in Hume

Yıl 2024, , 59 - 80, 30.12.2024

Aslı Yazıcı

https://doi.org/10.51404/metazihin.1584192

Öz

Compared to his theory of knowledge and his philosophy of mind, Hume's moral philosophy is less well known and less discussed, but it contains more controversial issues. Part of the reason is that he applies and integrates his epistemological view and conception of emotion to moral knowledge. His widely known view is that the true source of moral distinctions and judgments comes from passions or emotions rather than reason. But Hume presents a more sophisticated view of the relationship between moral sense, perception, judgment, virtue, and character. This article explores how the concepts of moral judgment, virtue, and character emerge from an interplay of sensation, affect, and the indirect emotions produced by the "double relation of impressions and ideas. The paper also shows that this interrelation successfully uncovers affective and cognitive aspects of Hume's account of emotions. In particular, the article tries to show that emotions such as pride, humility, love and hatred constitute the development of virtues and vices, a strategy closely related to Hume's notion of the 'moral observer'.

Anahtar Kelimeler

Hume's moral theory, Hume on emotion, emotion, moral judgment, virtue, character

Hume’da Duygu, Erdem ve Karakter İlişkisi

Öz

Bilgi teorisi ve zihin felsefesiyle karşılaştırıldığında, Hume’un ahlak felsefesi daha az bilinen ve ele alınan bir konu olmasına karşın daha tartışmalı konular içerir. Bunun bir nedeni, Hume’un epistemolojik görüşünü ve duygu anlayışını ahlak bilgisine uygulaması ve onunla bütünleştirmesinden kaynaklanır. Hume’un çok yaygın olarak bilinen görüşüne göre ahlaki ayrımların ve yargıların gerçek kaynağı akıldan ziyade tutkulardan veya duygulardan gelir. Ancak Hume ahlaki duyu, algı, yargı, erdem ve karakter arasındaki ilişkiye dair daha sofistike bir görüş geliştirir. Bu makale, ahlaki yargı, erdem ve karakter kavramlarının duyum, duygulanım ve “izlenim ve tasarımların çifte ilişkisi” tarafından üretilen dolaylı duyguların karşılıklı etkileşiminden nasıl ortaya çıktığını araştırmaktadır. Makale ayrıca bu karşılıklı ilişkinin Hume'un duygulara ilişkin açıklamasının duyuşsal ve bilişsel yönlerini başarılı bir şekilde ortaya çıkardığını göstermektedir. Makale özellikle gurur, alçakgönüllülük, sevgi ve nefret gibi duyguların erdem ve erdemsizliklerin gelişimini oluşturduğunu, bu stratejinin Hume'un ‘ahlaki gözlemci’ kavramıyla yakından ilişkili bir strateji olduğunu göstermeye çalışmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Hume'un ahlak teorisi, Hume'un duygu görüşü, duygu, ahlaki yargı, erdem, karakter

Kaynakça

• Alston, W. (1968). “Moral Attitudes and Moral Judgments.” Noûs, 2: 1–23. https://doi.org/10.2307/2214411
• Árdal, Páll, S. (1977). “Another Look at Hume’s Account of Moral Evaluation.” Journal of the History of Philosophy, 15(4): 405–21. https://dx.doi.org/10.1353/hph.1977.a229105.
• Çıvgın, A. G. (2016). “Hume’un Epistemolojisinin Kökeni: İzlenimler ve İdeler.” FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi), 22: 369-84.
• Davidson, D. (1976). “Hume's Cognitive Theory of Pride.” The Journal of Philosophy, Seventy-Third Annual Meeting Eastern Division, American Philosophical Association (Nov. 4, 1976), 73(19): 744-757. https://doi.org/10.2307/2025635
• Deigh, J. (1994). “Cognitivism in the Theory of Emotions.” Ethics, 104: 824–854. https://doi.org/10.1086/293657
• Hume, D. (1977). An Inquiry Concerning Human Understanding. Indianapolis: Hackett Publishing Company.
• Hume, D. (1983). An Enquiry Concerning the Principles of Morals. ed. J. B. Schneewind Cambridge: Hackett Publishing Company.
• Hume, D. [1739] (1992). A Treatise Of Human Nature. ed. L. A. Selby-Bigge, revised by P. H. Nidditch, 2nd ed. Oxford: Clarendon Press.
• Hume, D. (2007). A Dissertation on the Passions and the Natural History of Religion. ed. Tom L. Beauchamp, Oxford: Oxford University Press.
• Hume, D. (2015). İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme. Çev. Ergün Baylan, Ankara: Bilgesu.
• Kemp Smith, N. (1941). The Philosophy of David Hume. London: Macmillan and Co.
• Kılıç, Y. (2005). "Hume'un Ahlak Görüşünde Duygunun Yeri." Kaygı, 4: 126-138. Alındığı URL: http://hdl.handle.net/11452/16737
• Mercer, P. (1972). Sympathy and Ethics. Oxford: Clarendon Press.
• Pitcher, G. (1965). "Emotion." Mind, 74: 326-346. Alındığı URL: https://www.jstor.org/stable/2251904
• Rorty, A. O. (1993). “From Passions to Sentiments: The Structure of Hume's "Treatise".” History of Philosophy Quarterly, 10(2): 165-179. Alındığı URL: https://www.jstor.org/stable/27744054
• Solomon, R. (1977). “The Logic of Emotion.” Noûs, 11: 41–49. https://doi.org/10.2307/2214329
• Taşkın, A. (2021). Hume Araştırmaları. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Yazıcı, S. (2015). “Akıl, Motiv ve Ahlaki Bütünlük.” Lokman Çilingir (Der.), Ahlak Felsefesi Yazıları içinde (s. 35-52). Ankara: Elis.
• Yazıcı, S. ve Yazıcı, A. (2011). Karakter: Felsefi, Psikolojik ve Eğitim Boyutlarıyla. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Yazıcı, A. (2021). “David Hume’un Duygu Kuramı.” A. Kazankaya, M. A. Ateş, K. İpekdal (Der.), Ahi Evran International Conference On Scientific Research Full Texts Book Volume 3 içinde (s. 502-513). Alındığı URL: https://www.ahievranconference.org/_files/ugd/614b1f_11d2610589c349fd8f942685ef2518ac.pdf
• Yazıcı, A. (2006). “William James’in Descartes’in Duygu Kuramına Eleştirisi.” Felsefe Dünyası. 44(2): 147-158. Alındığı URL: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1458373
• Zırhlıoğlu, G. (2021). “David Hume’un “Sevgi ve Nefret” Konusuna İlişkin Deneyleri.” Felsefe Dünyası Dergisi, 73: 245-266. Alındığı URL: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1887947