Amerikalıların Müslüman kültürü ile olan tarihsel temaslarını inceleyen literatüre önemli bir katkı sunan bu kitap, 19. yüzyılda Amerika’da İslam’ın Protestan teolojisi öğrencilerine nasıl ve hangi malzemelerle aktarıldığı üzerinde durmakta ve ilahiyatlarda İslam’a ve Müslümanlara yönelik hakim bakış açısını ana hatlarıyla ortaya koymaya çalışmaktadır. Yazar bu araştırma vesileyle günümüz ilahiyat eğitiminin çok kültürlü ve çok dinli toplumlara daha iyi hitap edebilmesine katkı sunmayı hedeflemektedir. Kitap, araştırma aralığını ilk resmi kurum olarak ilahiyat yüksek eğitimi veren Andover İlahiyat Fakültesi’nin 1808’de açılmasıyla başlatır ve 1910’da ilk defa birçok Protestan grubu bir araya getiren Edinburgh Dünya Misyoner Konferansı ile bitirir. Yazar, bu çalışma için ilk ilahiyat fakültelerinden en çok sayıda öğrenci çeken, gelişmiş teoloji kütüphaneleri olan ve Protestanlık içinde farklı gruplara ait yedi tanesini seçmiştir. Bu dönemde Protestan ilahiyat fakülteleri, İslam’a hem misyonerlik çalışmalarına ışık tutmak için hem de kilise tarihi ve Yahudiliği daha iyi anlamak için ders programlarında yer vermişlerdir. Yazara göre 19. yüzyıl boyunca büyük ölçüde kötülenerek ele alınan İslam dini, yüzyılın sonlarında daha detaylanmış ve pozitif bakış açılarıyla da incelenmeye başlanmıştır. Bu çerçevede, hala Protestanlıktan aşağıda görseler de, birçok ilahiyat fakültesi mezunu İslam’ı Protestanlık öncesinde insanlığın ahlaki gelişimi için bir ara basamak olarak değerlendirmiştir.
19.yy Amerikan Protestanlığı Müslüman-Hristiyan İlişkileri Protestan İlahiyat Fakülteleri Çok kültürlülük Din Eğitimi 19. yy Protestan Misyonerliği
Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde etik ilkelere uyulmuştur.
This book makes a significant contribution to the literature examining the historical interactions of Americans with Muslim culture. It focuses on how and with what course materials Islam was conveyed to Protestant theology students in 19th-century America, aiming to outline the dominant perspective on Islam and Muslims in seminaries. Through this research, the author seeks to contribute to contemporary theological pedagogy to better address multicultural and multireligious societies. The book begins its investigation in 1808, with the opening of Andover Theological Seminary, the first official institution to offer higher theological education, and concludes in 1910, with the Edinburgh World Missionary Conference, the first organization to bring together various Protestant groups. For this study, the author selected seven theological seminaries that attracted the largest number of students, had advanced theological libraries, and represented different groups within Protestantism. During this period, Protestant theological seminaries included Islam in their curricula both to aid missionary work and to enhance understanding of church history and the Hebrew Bible. According to the author, Islam, which was largely criticized throughout the 19th century, began to be examined in more detail and with positive perspectives toward the end of the century. Within this framework, although Islam was still seen as inferior to Protestantism, many graduates of theological seminaries considered it a transitional stage in humanity's moral development prior to Protestantism.
19th Century American Protestantism Muslim-Christian Relations Protestant Seminaries Multiculturalism religious education 19th century Protestant Missionary Work
Ethical principles were followed during the preparation of this study.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hrıstiyanlık Araştırmaları, Dini Araştırmalar (Diğer) |
| Bölüm | Kitap İncelemeleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 27 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 23 Aralık 2024 |
| Kabul Tarihi | 27 Ocak 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 22 Sayı: 1 |