An Evaluation of the Application of the Clinical Supervision Model

Yıl 2023, , 1501 - 1516, 10.05.2023

Demet İrban

https://doi.org/10.37669/milliegitim.1094754

Öz

Supervision is an important concept for the healthy functioning, continuity and improvement of organizations. In schools with educational organizations, the flow of education must be controlled. In particular, supervision of instruction in the classroom helps to improve teachers' teaching and improve student achievement. Control models have taken place in the field of education according to historical development and management approaches. Some control models that are important in educational supervision; scientific, artistic, instructional, clinical, developmental, and differentiated models of supervision. In this study, the instructional supervision model and the "Clinical Supervision" model, known as its sub-dimension, were examined. In the study, the importance of clinical supervision, the definition of instructional and clinical supervision, the purpose and importance of clinical supervision, the stages predicted by various authors, its application, and its limitations are given by scanning the relevant literature in a comprehensive manner. Morris L. Cogan (1973) presented his five-stage model for instructional/clinical supervision in tabular form. In this study, the literature on the clinical audit model was examined and the model was explained in depth. How clinical supervision can be applied in course supervision in schools in Turkey has been discussed in the conclusion section and suggestions have been developed for the effective application of this model.

Anahtar Kelimeler

Instructional supervision, classroom observation, clinical supervision model

Klinik Denetim Modelinin Uygulanmasına İlişkin Bir Değerlendirme

Öz

Denetim, örgütlerin sağlıklı işleyişi, devamı ve kendini geliştirerek ilerleyebilmesi için önem arz eden bir kavramdır. Eğitim örgütü olan okullarda eğitimin akışının kontrolü gerekir. Özellikle sınıf içindeki öğretimin denetimi, öğretmenlerin öğretimini geliştirmeye ve öğrenci başarısını iyileştirmeye yardım eder. Denetim modelleri, tarihsel gelişim ve yönetim anlayışlarına göre eğitim alanında yer almıştır. Eğitim denetiminde önemli olan bazı denetim modelleri; bilimsel, sanatsal, öğretimsel, klinik, gelişimsel ve farklılaştırılmış denetim modelleridir. Bu çalışmada denetim modellerinden öğretimsel denetim modeli ve alt boyutu olarak bilinen “Klinik Denetim” modeli incelenmiştir. Çalışmada klinik denetimin önemi, öğretimsel ve klinik denetimin tanımı, klinik denetimin amacı, önemi, çeşitli yazarlar tarafından öngörülen aşamaları, uygulanışı, sınırlılıkları kapsamlı bir şekilde ilgili literatür taranarak verilmiştir. Morris L. Cogan (1973) öğretimsel/klinik denetim için öngördüğü beş aşamalı modeli tablolaştırılarak sunulmuştur. Bu çalışmada klinik denetim modeline ilişkin literatür incelenerek model derinlemesine anlatılmıştır. Türkiye’de okullarda klinik denetimin ders denetimlerinde nasıl uygulanabileceği sonuç bölümünde tartışılmış ve bu modelin etkili bir şekilde uygulanabilmesine yönelik öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Öğretimde denetim, sınıf içi gözlem, klinik denetim modeli.

Kaynakça

• Kaynakça Achenson, K.A.; Gall, M.D. (1987). Techniques in the clinical supervision of teachers. New York: Longman Inc.
• Aydın, M. (1986). Çağdaş eğitim denetimi, Gazi Kitabevi Tic. Ltd. Şti, Ankara.
• Aydın, İ. (2016). Öğretimde denetim. Durum saptama-değerlendirme ve geliştirme. PegemA Yayıncılık, Ankara.
• Başar, H. (2000). Eğitim Denetçisi, Pegem Yayıncılık, Ankara.
• Başar, H. (2004). Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı Okulda Denetim. Editör: Yüksel Özden PegemA Yayıncılık Ankara.
• Bursalıoğlu, Z. (2015). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Cogan, M. (1973). Clinical supervision. Boston: Hougton Mifflin.
• Daresh, J.C. (2001). Supervision as proactive leadership. USA: Waveland Press. Inc.
• Hopkins, W. S. and Moore, D. K. (1993). Clinical supervision. A practical guide to student teacher supervision. Dubuque, U.S.A.: W.M.C. Brown Benchmark Publishers.
• Glickman, D. C. (2002). Leadership for learning. Association for supervision and curriculum development, USA.
• Goldhammer, R.; Anderson, R.H.; Krajewski, R. (1993). Clinical supervision. Special methods for the supervision of teachers. USA: Holt, Rinehart and Winston Inc.
• Harris, B.M.; (1975). Supervisory behavior in education. USA: Prentice – Hall Inc.
• İlğan, A., Kıranlı, S. (2007). Öğretmenlerin Sınıf İçi Etkinliklerinin Denetlenmesinde Klinik Denetim Modeli. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, vol: 40, no:2, 151-177.
• Pajak, E. (2002). Clinical supervision psychological functions: a new direction for theory and practice. Journal of curriculum and supervision,17, 189 – 205.
• Sergiovanni, T.J.; Starratt, R.J. 2007). Supervision: A redefinition. Eight edition. New York: McGraw Hill.
• Mosher, R. L., David, E., Puppel, (1972). Supervision: The relucant profession, Houghton Mifflin Company Boston.
• Taymaz, H. (2012). Teftiş kavramlar ilkeler yöntemler, 9. Baskı. Pegem Yayıncılık, Ankara.
• Ülger, S. (2005). Kara kuvvetleri komutanlığına bağlı askerî liselerde, klinik denetim modeline göre gösterilmesi gereken ve bölüm başkanları tarafından gösterilen davranışlara ilişkin öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.