Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DETERMINING THE VARIABLES THAT PREDICT THE SUCCESS OF THE TRAINEES PARTICIPATING IN THE STEERING COURSE PRACTICE EXAMS BY LOGISTIC REGRESSION ANALYSIS

Yıl 2020, , 421 - 436, 12.11.2020
https://doi.org/10.37669/milliegitim.695490

Öz

Kaynakça

  • Büyüköztürk, Ş. , Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. ve Şekercioğlu, G. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik, SPSS ve LISREL uygulamaları, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Eldoğan, O., Tamtürk, Y. Ve Uzun, A. (2003). Sürücü eğitiminin değerlendirmesi, SAU Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(2).
  • Er, N. (2002), Sürücünün bilişsel süreçlerini anlamak: trafik güvenliği için ne kadar gerekli ve yeterli?, Türk Psikoloji Yazıları, 5 (9-10), 37-63.
  • Hair, F. J., Black, C. W., Babin, J. B. ve Anderson, E. R. (2010). Multivariate data analysis, Pearson.
  • MEB (2013). Millî Eğitim Bakanlığı Özel Motorlu Taşıt Sürücüleri Kursu Yönetmeliği, RG, 29.05.2013, Sayı: 28661.
  • Mertler, C. A. ve Reinhart, R. V. (2017). Advanced and multivariate statistical methods practical application and interpretation, Routledge,
  • Pampal, S., Hatipoğlu, S. Arıkan Öztürk, E. ve Yıldız, E. (1999). Türkiye'de trafik probleminin nedenleri: bilinç eksikliği ve yetersiz eğitim, II. Ulaşım ve Trafik Kongresi – Sergisi.
  • Selvi, H. (2009). Stufflebeam’in program değerlendirme modeli ile Milli Eğitim Bakanlığı sürücü kurslarında kullanılan sürücü eğitim programının değerlendirilmesi, Yayımlanmış Yükseklisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Sümer, N. (2002), Trafik kazalarında sosyal psikolojik etmenler: sürücü davranışları, becerileri ve politik çevre, Türk Psikoloji Yazıları, 5 (9-10), 1-36.
  • Sümer, N., Özkan, T., (2002), Sürücü Davranışları, Becerileri, Bazı Kişilik Özellikleri ve Psikolojik Belirtilerin Trafik Kazalarındaki Rolü, Türk Psikoloji Dergisi, 17, (50), 1-22.
  • Süslü, A., Ernas, S. ve Ergören, B. (2020). Türkiye ile Avrupa Birliği ülkelerinin sürücü eğitimleri ve sınav süreçleri bağlamında karşılaştırılması, Yıldız Journal of Educational Research, 4(1), 101-121.
  • TUİK: Karayolu trafik kaza istatistikleri 2010.
  • Türk Dil Kurumu (2016). Güncel Türkçe Sözlük, www.tdk.gov.tr (erişim tarihi: 10.02.2020)
  • Vursavaş, F. (2004). Sürücü eğitim programının değerlendirilmesi, Yayımlanmış Yükseklisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Yurdakul, A., Turan, D., Çomaklı, E. Ş. (2017). Kamusal düzenleme olarak sürücü belgesi verilmesinin (trafik eğitiminin) özel kuruluşlara devrinin sosyo-ekonomik maliyetleri, Uluslararası Trafik ve Ulaşım Güvenliği Dergisi, 3(1).
  • Yüksel, İ. (2002). Sürücü davranışlarının stres oluşturucu değişkenlere bağlı olarak öngörülmesi, Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 19, 173-182.
  • 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu. 18.10.1983 - 18195 sayılı R.G.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics, Pearson.

DİREKSİYON EĞİTİMİ DERSİ UYGULAMA SINAVLARINA KATILAN KURSİYERLERİN BAŞARISINI YORDAYAN DEĞİŞKENLERİN LOJİSTİK REGRESYON ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ

Yıl 2020, , 421 - 436, 12.11.2020
https://doi.org/10.37669/milliegitim.695490

Öz

Direksiyon eğitimi dersi sınavlarına katılan kursiyerlerin başarısının, sınava girilen araç, kursiyer ve usta öğretici gibi değişkenlerle birlikte değerlendirilmesi gerekliliği söz konusudur. Bu nedenle, bu çalışmanın amacı, 2019 yılında Özel Motorlu Taşıt Sürücüleri Kursları B Sınıfı Direksiyon Eğitimi Dersi Sınavlarına katılan kursiyerlerin başarısı ile kursiyer öğrenim durumu, usta öğreticinin öğrenim durumu ve kursiyerlerin sınava alındığı araç modeli değişkenlerinin arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre kursiyerlerin direksiyon eğitimi sınavında başarı durumlarını sınıflamada, kursiyer öğrenim durumu (ortaokul-lise-üniversite) ve araç modeli (2014-2015-2016, 2017-2018-2019) değişkenlerinin anlamlı olduğu görülmüştür. Öte yandan usta öğreticinin öğrenim durumunun, kursiyerlerin başarısında anlamlı etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgulardan yola çıkarak, direksiyon eğitimi sınavına girecek kursiyerlere öğrenim durumu için alt sınır koyulması, sınavda yeni araçların sınavda kullanılması gerektiği söylenebilir.

Kaynakça

  • Büyüköztürk, Ş. , Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. ve Şekercioğlu, G. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik, SPSS ve LISREL uygulamaları, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Eldoğan, O., Tamtürk, Y. Ve Uzun, A. (2003). Sürücü eğitiminin değerlendirmesi, SAU Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(2).
  • Er, N. (2002), Sürücünün bilişsel süreçlerini anlamak: trafik güvenliği için ne kadar gerekli ve yeterli?, Türk Psikoloji Yazıları, 5 (9-10), 37-63.
  • Hair, F. J., Black, C. W., Babin, J. B. ve Anderson, E. R. (2010). Multivariate data analysis, Pearson.
  • MEB (2013). Millî Eğitim Bakanlığı Özel Motorlu Taşıt Sürücüleri Kursu Yönetmeliği, RG, 29.05.2013, Sayı: 28661.
  • Mertler, C. A. ve Reinhart, R. V. (2017). Advanced and multivariate statistical methods practical application and interpretation, Routledge,
  • Pampal, S., Hatipoğlu, S. Arıkan Öztürk, E. ve Yıldız, E. (1999). Türkiye'de trafik probleminin nedenleri: bilinç eksikliği ve yetersiz eğitim, II. Ulaşım ve Trafik Kongresi – Sergisi.
  • Selvi, H. (2009). Stufflebeam’in program değerlendirme modeli ile Milli Eğitim Bakanlığı sürücü kurslarında kullanılan sürücü eğitim programının değerlendirilmesi, Yayımlanmış Yükseklisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Sümer, N. (2002), Trafik kazalarında sosyal psikolojik etmenler: sürücü davranışları, becerileri ve politik çevre, Türk Psikoloji Yazıları, 5 (9-10), 1-36.
  • Sümer, N., Özkan, T., (2002), Sürücü Davranışları, Becerileri, Bazı Kişilik Özellikleri ve Psikolojik Belirtilerin Trafik Kazalarındaki Rolü, Türk Psikoloji Dergisi, 17, (50), 1-22.
  • Süslü, A., Ernas, S. ve Ergören, B. (2020). Türkiye ile Avrupa Birliği ülkelerinin sürücü eğitimleri ve sınav süreçleri bağlamında karşılaştırılması, Yıldız Journal of Educational Research, 4(1), 101-121.
  • TUİK: Karayolu trafik kaza istatistikleri 2010.
  • Türk Dil Kurumu (2016). Güncel Türkçe Sözlük, www.tdk.gov.tr (erişim tarihi: 10.02.2020)
  • Vursavaş, F. (2004). Sürücü eğitim programının değerlendirilmesi, Yayımlanmış Yükseklisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Yurdakul, A., Turan, D., Çomaklı, E. Ş. (2017). Kamusal düzenleme olarak sürücü belgesi verilmesinin (trafik eğitiminin) özel kuruluşlara devrinin sosyo-ekonomik maliyetleri, Uluslararası Trafik ve Ulaşım Güvenliği Dergisi, 3(1).
  • Yüksel, İ. (2002). Sürücü davranışlarının stres oluşturucu değişkenlere bağlı olarak öngörülmesi, Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 19, 173-182.
  • 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu. 18.10.1983 - 18195 sayılı R.G.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics, Pearson.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Abdullah Süslü 0000-0001-9870-234X

Şule Ötken 0000-0003-2454-6449

Yayımlanma Tarihi 12 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Süslü, A., & Ötken, Ş. (2020). DİREKSİYON EĞİTİMİ DERSİ UYGULAMA SINAVLARINA KATILAN KURSİYERLERİN BAŞARISINI YORDAYAN DEĞİŞKENLERİN LOJİSTİK REGRESYON ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ. Milli Eğitim Dergisi, 49(228), 421-436. https://doi.org/10.37669/milliegitim.695490