PEDAGOJİK FORMASYON ÖĞRENCİLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK ÖZELLİKLERİ VE EĞİTİM İNANÇLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Yıl 2019, TEMEL EĞİTİM, 521 - 533, 30.12.2019

Bayram Gökbulut

Öz

Bu araştırmanın amacı; pedagojik formasyon öğrencilerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ve eğitim inançları arasındaki ilişkinin ortaya konulmasıdır. Araştırmada, 2018-2019 akademik yılı bahar döneminde Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi tarafından açılan pedagojik formasyon eğitimi alan 91 öğrenciden elde edilen veriler kullanılmıştır. Araştırmada Bireysel Yenilikçilik Ölçeği ve Eğitim İnanışları Ölçeği olmak üzere iki ölçek kullanılarak veriler toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t-testi, Mann Whitney U-testi ve pearson korelasyon (r) kullanılmıştır. Formasyon öğrencilerinin %44’ü sorgulayıcı, %34.1’i öncü, %11’i kuşkucu, %9.9’u yenilikçi ve %1.1’i ise gelenekçi özelliğe sahiptir. Eğitim İnanışları Ölçeği’nden elde edilen verilere göre formasyon öğrencileri en yüksek oranda varoluşculuk felsefesine sahipken, en düşük oranda esasicilik felsefesine sahip oldukları görülmüştür. Araştırmada cinsiyet değişkenine göre, katılımcıların bireysel yenilikçilik ve eğitim inançları arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Formasyon öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ile daimicilik, yeniden kurmacılık, varoluşculuk ve ilerlemecilik arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki bulunurken, esasicilik ile düşük düzeyde negatif yönlü bir ilişki ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bireysel yenilikçilik, eğitim inançları, pedagojik formasyon

Kaynakça

• Akınoğlu, O. (2005). Türkiye’de uygulanan ve değişen eğitim programlarının psikolojik temelleri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(22), 31-45. Büyüköztürk, Ş. (2012). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Czerniak, C. M., ve Lumpe, A. T. (1996). Relationship between teacher beliefs and science education reform. Journal of Science Teacher Education, (7), 247– 266.
• Çuhadar, C., Bülbül, T. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
• Filiz, B., ve Durnali, M. (2019). The views of pre-service teachers at an internship high school on pedagogical formation program in Turkey. European Journal of Educational Research, 8(2), 395-407.
• Enochs, L. G., ve Riggs, I. M. (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy belief instrument: A preservice elementary scale. School Science and Mathematics, 90(8), 694-706.
• Erkılıç, A., T. (2008). Felsefi Akımlar ve Eğitim Felsefesi Akımları. Boyacı, A. (Editör), Eğitim Sosyolojisi ve Felsefesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, No: 973, 2008.
• Fidan, N. ve Erden, M. (1998). Eğitime Giriş. İstanbul: AlkımGunzenhauser, G., M. (2003) High-Stakes testing and the default philosophy of education. Theory Into Practice, 42(1), 51-58. doi: 10.1207/s15430421tip4201_7
• Ilgaz G., Bülbül T. ve Çuhadar, C. (2013). Öğretmen adaylarının eğitim inançları ile öz-yeterlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 50-65.
• Işık, C. ve Tümendağ, T. (2016). Atatürk Üniversitesi turizm fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik algılarının belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 70-99.
• Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler (2. Yazım, 32. Basım).Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kılıçer, K. ve Odabaşı, F., H. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 38: 150-164.
• Korucu, T., A. Ve Olpak, Z., Y. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1).
• Limon, İ. ve Durnalı, M. (2017). İşbirlikçi iklim ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 282-294.
• Önen, A. S. (2012). Eğitime yönelik inançların bilgisayar teknolojilerini kullanmaya yönelik tutumlara etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 353-361.
• Pajares, M. F. (1992). Teachers’ beliefs and educational research: Cleaning up a messy construct.Review of Educational Research, 62(3), 307-332.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson.
• Teresa, C. (2009). Creative teachers and creative teaching. In: Wilson, Anthony ed. Creativity in Primary Education (2nd ed.). Achieving QTS Cross-Curricular Strand, Exeter: Learning Matters.
• Tunca, N. (2012). İlköğretim öğretmenleri için mesleki değerler ölçeğinin geliştirilmesi ve ilköğretim öğretmenlerinin mesleki değerlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tunca, N., Alkın-Şahin, S., ve Oğuz, A. (2015). Öğretmenlerin eğitim inançları ile mesleki değerleri arasındaki ilişki. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 11-47.
• Tuncel, İ. (2017). Program Geliştirmenin Kuramsal Temelleri. Hasan Şeker (Ed.), Eğitimde Program Geliştirme Kavramlar Yaklaşımlar içinde (s. 19-70). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Simplicio, J. S. (2000). Teaching classroom educators how to be more effective and creative teac- hers. Education, 120, 675–680.
• Şahin, S. ve Aslan, N. (2008). İlköğretim okul yöneticilerinin stratejik planlamaya ilişkin görüşleri üzerine nitel bir çalışma (Gaziantep İli Örneği). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 172-189.
• Yılmaz, K., Altınkurt, Y. ve Çokluk, Ö. (2011). Eğitim inançları ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 335–350.