Eğitimde Artırılmış Gerçeklik Uygulamalarının Duyuşsal Alan Becerilerine Etkisi: Türkiye Bağlamında Bir Meta-Analitik Değerlendirme

Yıl 2023, Cilt: 52 Sayı: 1 - K-12 BECERİ EĞİTİMİNDE TÜRKİYE PERSPEKTİFİ: KURAM VE UYGULAMA, 9 - 34, 25.12.2023

Ayhan Koçoğlu

https://doi.org/10.37669/milliegitim.1300888

Öz

Dijital çağın eğitime yansıması teknolojik araçların öğretim sürecinde aktif kullanımını gerektirmekle beraber öğrenenlerin birinci elden ulaşamayacakları kazanımları edinmelerine de fırsat tanımaktadır. Bu araçlardan biri de Artırılmış Gerçeklik Uygulamalarıdır (AGU). Literatürde artırılmış gerçeklikle ilgili meta-analiz çalışmalarının genellikle öğrenci başarısı gibi bilişsel öğrenme çıktılarına odaklandığı görülmektedir. Bu durum, artırılmış gerçeklik uygulamalarının duyuşsal alan becerilerine olan etkisinin daha bütüncül bir yöntemle irdelenme ihtiyacını doğurmuştur. Bundan dolayı çalışmada, artırılmış gerçeklik uygulamalarının K-12 düzeyindeki öğrencilerin duyuşsal becerilerine olan etkisini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Türkiye bağlamında ele alınan konuda yöntem olarak meta-analiz benimsenmiştir. Toplamda 29 veri setinin rastgele etkiler modeline göre birleştirildiği çalışmanın genel etki büyüklüğü tutum değişkeni için 0.474, motivasyon için 0.555’tir. Heterojenlik testinin anlamlı çıkması, çeşitli moderatör analizlerinin yapılmasına olanak sağlamıştır. Bu bağlamda öğretim kademesi, ders türü, uygulama kullanım durumu ve uygulama süresi birer moderatör olarak ele alınmıştır. Çalışmada elde edilen etki büyüklüğü dikkate alındığında AGU’nun öğrenci tutumlarına ve motivasyonlarına pozitif yönde ve orta düzeyde etki ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca moderatör analizinin sonuçları her iki değişken açısından AGU’nun öğretim kademesi, ders türü, AG uygulama kullanım durumu ve uygulama süresi bakımından gruplar arası anlamlı bir farklılık oluşturmadığı sonucuna ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler

Artırılmış gerçeklik, meta-analiz, duyuşsal beceriler, k-12

Kaynakça

• *Akkiren, B. (2019). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının 6. sınıf öğrencilerinin dolaşım sistemi konusundaki akademik başarılarına ve fen bilimleri dersine karşı tutumlarına etkisi, [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi.
• *Akkuş, A. (2021). Matematik eğitiminde mobil cihazlarda yer alan artırılmış gerçeklik uygulamalarının ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin akademik başarı ve motivasyonlarına etkisi,[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
• Alınlı, C. ve Yazıcı, F. (2020). 8. Sınıf T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük dersinde artırılmış gerçeklik uygulamalarının öğrencilerin akademik başarılarına etkisi ve öğrencilerin artırılmış gerçeklik uygulamasına karşı tutumları. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8 (15), 99-113. https://doi.org/10.46778/goputeb.780344
• Atalay, E. (2019). Biyoloji öğretiminde artırılmış gerçeklik kullanımının öğrencilerin öğrenimine etkisi, [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Trakya Üniversitesi.
• Avcı, Ş. K., Çoklar, A. N., ve İstanbullu, A. (2019). Üç boyutlu sanal ortamlar ve artırılmış gerçeklik uygulamalarının öğrenme başarısı üzerindeki etkisi: bir meta-analiz çalışması. Eğitim ve Bilim, 44(198).
• Ayaz, M. F. (2016). Öğretim materyalleri kullanımının öğrencilerin derslere yönelik tutumlarına etkisi: Bir meta-analiz çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 141-158.
• *Azı, F. B. (2020). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının sosyal bilgiler dersinde akademik başarı ve ders tutumlarına etkisi, [Doktora tezi]. Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Azuma, R. T. (1997). A survey of augmented reality. Presence: teleoperators ve virtual environments, 6(4), 355-385.
• Batdı, V. ve Gürgen-Akıcı, B. (2022). Doküman incelemesinde artırılmış gerçeklik uygulamalarına ilişkin nitel ve nicel verileri karşılaştırma: Bir karma-meta yöntemi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 21(83), 997-1016.
• Baysan, E. ve Uluyol, Ç. (2016). Arttırılmış gerçeklik kitabının (AG-KİTAP) öğrencilerin akademik başarılarına etkisi ve eğitim ortamlarında kullanımı hakkında öğrenci görüşleri. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 7 (14), 55-78.
• *Bilgin, E. A. ve Hızarcı, S. (2022). Artırılmış gerçeklik destekli istatistik öğretiminin lise öğrencilerinin akademik başarılarına ve teknolojiye yönelik tutumlarına etkisinin incelenmesi. Turkish Studies–Educational Science, 17(1), 23-47.
• Borenstein, M., Higgins, J. P., Hedges, L. V., and Rothstein, H. R. (2017). Basics of meta‐analysis: I2 is not an absolute measure of heterogeneity. Research Synthesis Methods, 8(1), 5-18.
• Borenstein, M.,Hedges, L.V., Higgins, J.P. and Rothstein, H.R. (2009). Introductionto meta-analysis. John WileyveSons.
• Boz, M. S. (2019). Eğitimde arttırılmış gerçeklik uygulamalarının değerlendirilmesi. Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü. Ankara.
• Chiang, T. H. C., Yang, S. J. H., and Hwang, G. (2014). An augmented reality-based mobile learning system to improve students’ learning achievements and motivations in natural science inquiry activities. Journal of Educational Technology ve Society, 17(4), 352-365.
• Cooper, H. (2010). Research synthesis and meta-analysis (A Step by Step Approach) 4th edition. Thousand Oaks: SAGE Publication
• Çetinkaya-Özdemir, E. (2023). Okuma becerisinin geliştirilmesinde artırılmış gerçeklik teknolojisinin kullanımına yönelik çalışmaların sistematik derlemesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 1-19. https://doi.org/10.31592/aeusbed.1226068
• Dikmen, M. ve Bahadır, F. (2021). Artırılmış gerçekliğin öğrencilerin akademik başarıları üzerindeki etkisinin meta analizi. Ekev Akademi Dergisi, (85), 283-310.
• Durak, A. ve Karaoğlan-Yılmaz, F. G. (2019). Artırılmış gerçekliğin eğitsel uygulamaları üzerine ortaokul öğrencilerinin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 468-481. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019.19.46660-425148
• Duval, S., and Tweedie, R. (2000). Trim and fill: A simple funnel‐plot-based method of testing and adjusting for publication bias in meta-analysis. Biometrics, 56(2), 455–463.
• Egger, M., Smith, G. D., Schneider, M.,and Minder, C. (1997). Bias in meta-analysis detected by a simple, graphical test. British Medical Journal, 315(7109), 629-634.
• Ekiçi, M. ve Yeşilbursa, C. C. (2021). Artırılmış gerçekliğin sosyal bilgiler dersinde kullanımı hakkında ortaokul öğrencilerinin görüşleri. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 289-302. https://doi.org/10.18506/anemon.676477
• Ersoy, H., Duman, E. ve Öncü, S. (2016). Artırılmış gerçeklik ile motivasyon ve başarı: deneysel bir çalışma. Journal of Instructional Technologies and Teacher Education, 5(1), 39-44.
• Falciasecca, G., and Valotti, B. (2009, September). Guglielmo Marconi: The pioneer of wireless communications. In 2009 European Microwave Conference (EuMC) (pp. 544-546). IEEE.
• Field, A. P., and Gillett, R. (2010). How to do a meta-analysis. British Journal of Mathematical and Statistical Psychology, 63(3), 665-694.
• Geer, R., and Sweeney, T. A. (2013). Students' voices about learning with technology. Journal of social sciences, 8(2), 294-303.
• Göçer, A. ve Kurt, A. (2020). Betimleyici yazma becerisinin geliştirilmesinde artırılmış gerçeklik uygulaması Quiver’in kullanılması. International Journal of Field Education, 6(2), 46-63.
• Güngördü, D. (2018). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının ortaokul öğrencilerinin atom modelleri konusuna yönelik başarı ve tutumlarına etkisi, [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Kilis 7 Aralık Üniversitesi.
• Higgins, J. P. T. and Thompson, S. G. (2002). Quantifying heterogeneity in a meta-analysis. Statistics In Medicine, 21, 1539-1558.
• Higgins, J. P., Thompson, S. G., Deeks, J. J. and Altman, D. G. (2003). Measuring inconsistency in meta-analyses. Bmj, 327(7414), 557-560.
• İzgi-Onbaşılı, Ü. (2018). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının ilkokul öğrencilerinin artırılmış gerçeklik uygulamalarına yönelik tutumlarına ve fen motivasyonlarına etkisi. Ege Journal of Education, 19(1), 320-337. Kanadlı, S. (2019). Sosyal Bilimlerde Teoriden Uygulamaya Araştırma Sentezi: Nicel, Nitel ve Karma Yöntemler. Ankara: Pegem Akademi.
• Kaufmann H., and Schmalstieg, D. (2003). Mathematics and geometry education with collaborative augmented reality. Computers ve Graphics, (27), 339-345.
• King, W.R. and He, J. (2005). Understanding the role and methods of meta-analysis in IS research, Communications of the Association for Information Systems, 16(1), 664-687.
• Landis J. R., and Koch G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33(1):159–174.
• Liberati, A., Altman, D. G., Tetzlaff, J., Mulrow, C., Gøtzsche, P. C., Ioannidis, J. P. A., … Moher, D. (2009). The PRISMA statement for reporting systematic reviews and meta-analyses of studies that evaluate health care interventions: explanation and elaboration. Journal of Clinical Epidemiology, 62(10), 1–34.
• Lumen Learning (2023). The evolution of television. https://courses.lumenlearning.com/suny-massmedia/chapter/9-1-the-evolution-of-television/ adresinden 20 Mart 2023 tarihinde alınmıştır.
• MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. ve 8. sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Milgram, P., Takemura, H., Utsumi, A., and Kishino, F. (1994). Augmented reality: a class of displays on the reality–virtuality continuum. Proceedings the SPIE: Telemanipulator and Telepresence Technologies, 2351, 282–292.
• Milla, A. C., Kurt, O., and Mataruna-Dos-Santos, L. J. (2019). User perceptions of technology integration in schools: Evidence from Turkey's Fatih Project. International Journal of Education and Practice, 7(4), 430-437.
• OECD. (2019). OECD Future of education and skills 2030: OECD Learning compass 2030. https://www.oecd.org/education/2030-project/teaching-and-learning/learning/learning-compass-2030/OECD_Learning_Compass_2030_Concept_Note_Series.pdf adresinden erişildi.
• *Onur, M. (2021). Artırılmış gerçeklik ile desteklenen öğretimin, güneş sistemi ve ötesi ünitesinde öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenmedeki kalıcılık düzeyine ve derse yönelik motivasyona etkisi, [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi.
• *Özeren, S. (2020). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının ortaokul öğrencilerinin başarı ve motivasyonuna etkisi, [Doktora Tezi]. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Öztop, F. (2022). İlkokul matematik öğretiminde dijital ve dijital olmayan oyun kullanımının etkililiği: Bir meta-analiz çalışması. International Primary Education Research Journal, 6(1), 65-80.
• *Palancı, A. (2023). Ortaokulda artırılmış gerçeklik destekli matematik öğreniminin başarı, kalıcılık, motivasyon ve kaygıya etkisi, [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi.
• Pluye, P., Gagnon, M.P., Griffith, F. and Johnson-Lafleur, J. (2009). A scoring system for appraising mixed methods research, and concomitantly appraising qualitative, quantitative and mixed methods primary studies in Mixed Studies Reviews. International Journal of Nursing Studies, 46, 529-546, DOI: 10.1016/j.ijnurstu.2009.01.009
• Poynton, T. A. (2005). Computer literacy across the lifespan: a review with implications for educators. Computers in Human Behavior, 21(6), 861-872.
• Ramazanoğlu, M. ve Solak, M. Ş. (2020). Ortaokul öğrencilerinin artırılmış gerçeklik uygulamalarının eğitimde kullanımına yönelik tutumları: Siirt ili örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28(4), 1646-1656. doi: 10.24106/kefdergi.4081
• Tezer, M., Yıldız, E. P., Masalimova, A. R. R., Fatkhutdinova, A. M., Zheltukhina, M. R. R., and Khairullina, E. R. (2019). Trends ofaugmented reality applications and research throughout the world: Meta-analysis of theses, articles and papersbetween 2001-2019 years. International Journal of Emerging Technologies in Learning (IJET),14(22), 154-174.https://doi.org/10.3991/ijet.v14i22.11768T
• Thalheimer, W., and Cook, S. (2002). How to calculate effect sizes from published research: A simplified methodology. Work-Learning Research, 1(9), 1-9.
• Uğur, İ. ve Apaydın, Ş. (2014). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının reklam beğeni düzeyindeki rolü. Humanities Sciences, 9(4), 145-156.
• Uygur, M., Yanpar-Yelken, T. ve Akay, C. (2018). Analyzing the views of pre-service teachers on the use of augmented reality applications in education. European Journal of Educational Research, 7(4), 849-860. https://doi.org/10.12973/eu-jer.7.4.849
• Wu, H. K., Lee, S. W. Y., Chang, H. Y., and Liang, J. C. (2012). Current status, opportunities and challenges of augmented reality in education. Computers ve education, 62, 41-49.
• Yetişir, H. (2019). Mobil cihazlarla artırılmış gerçeklik uygulamalarının öğrencilerin akademik başarı, tutum ve kalıcılığına etkisi, [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi.
• Yılmaz, Z. A. ve Batdı, V. (2016). Artırılmış gerçeklik uygulamalarının eğitimle bütünleştirilmesinin meta-analitik ve tematik karşılaştırmalı analizi. Eğitim ve Bilim, 41(188), 273-289.
• Yip, J., Wong, S., Yick, K., Chan, K., and Wong, K. (2019). Improving quality of teaching and learning in classes by using augmented reality video. Computers ve Education, 128, 88-101. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2018.09.014
• Yu, Z. (2023). Meta-analyses of effects of augmented reality on educational outcomes over a decade. Interactive Learning Environments, 1-15. https://doi.org/10.1080/10494820.2023.2205899
• Zhang, J., Li, G., Huang, Q., Feng, Q., and Luo, H. (2022). Augmented reality in K–12 education: A systematic review and meta-analysis of the literature from 2000 to 2020. Sustainability, 14(15), 9725.