Finlandiya, Japonya, Kore, Çin (Şangay) ve Türkiye’deki İngilizce Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 1, 115 - 128, 30.06.2014

Yusuf Demır , Mustafa Yavuz

Öz

Uluslarası ortak dil (lingua franca) olarak İngilizce bilimde, teknolojide, ticarette, küresel organizasyonlarda en çok kullanılan dil olarak öne çıkmıştır ve bu bağlamda önemi artık yadsınamaz bir noktadadır. İngilizce’nin bu önemini gün geçtikçe daha iyi kavrayan devletler artık eğitim politikalarına da bunu yansıtma ihtiyacı hissetmişlerdir. Bu noktada ülkelerin hazırlamış oldukları İngilizce öğretim programlarının özellikleri, İngilizce öğretimine verdikleri öneme dair bizlere ipuçları vermesi açısından önemlidir ve bu çalışma için bir çıkış noktası olmuştur. Dolayısıyla da İngilizce öğretim programlarına küresel bir bakış açısı kazandırmak bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaçla OECD (Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü) tarafından son olarak 2012’de yapılan PISA’nın (Uluslarası Öğrenci Değerlendirme Programı) okuma testi sonuçları temel alınmış, İngilizce’yi yabancı dil olarak öğreten, PISA’daki okuma testinde en yüksek puanı alan ilk dört ülke olan Çin (Şangay), Kore, Finlandiya ve Japonya ile ortalamanın altında kalan Türkiye’nin İngilizce öğretim programları karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Doküman incelemesi yoluyla elde edilen verilerin çözümlenmesi sonucunda, ülkelerin İngilizce öğretim programlarındaki hedeflerin genellikle benzerlikler gösterdiği tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra içerik, eğitim durumları ve sınama durumları bakımından da programlar arasında benzerliklerin ve birtakım farklı uygulamaların söz konusu olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

: İngilizce öğretim programı, karşılaştırmalı eğitim, eğitim politikası

Kaynakça

• Atsuko, I., Yumi, M., & Yoshiko, M. (2009). “English Education in Japan–From Kindergarten to University”. Ed. Reinelt, R. (2009). Into the Next Decade with (2nd) FL Teaching, 16-40. Rudolf Reinelt Research Laboratory EU Matsuyama, Japan.
• Cenoz, J. (2003). “The Influence of Age on the Acquisition of English: General Proficiency, Attitudes and Code-Mixing”. Eds. Garcia, Mayo, M. P., & Garcia, Lecumberri, M. L. Age and the acquisition of English as a Foreign Language, 77-93. Clevedon: Multilingual Matters.
• Council of Europe (2001). “Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment”. (CEFR).
• Crystal, D. (2003). English as a Global Language. Cambridge University Press.
• Dörnyei, Z. (2009). The Psychology of Second Language Acquisition. Oxford University Press. Education System of Finland. (n.d.). Retrieved from http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/eurypedia_en.php.
• Ellis, N. C. (2005). “Introduction to Part I: Acquisition”. Eds. Kroll, J. F., & De Groot, A. M. B. Handbook of Bilingualism: Psycholinguistic Approaches, 3-8. Oxford. Oxford University Press.
• Harmer, J. (2007). The Practice of English Language Teaching. London: Pearson Education.
• Hu, G. (2005). “Reforms of Basic English-language Education in China: An Overview”. International Journal of Educational Reform, 14 (2), 140-165.
• Hu, G. (2010). “Recent Important Developments in Secondary English-language Teaching in the People's Republic of China”. Language, Culture and Curriculum, 15 (1), 30-49. Instructional System in Shanghai. (n.d.). Retrieved from http://www.ncee.org. (National College Entrance Examination).