Ruh Adam’da Animayla Aydınlanan Yeniden Doğuş Arketipi: Selim Pusat’ın Sonsuz Istırabı

Yıl 2019, , 710 - 724, 22.02.2019

Arzu Korucu

https://doi.org/10.33206/mjss.499181

Cited By: 1

Öz

Yeniden doğuş, çağlar boyu
insanlığın zihnini meşgul etmiş ve ölümün amansızlığına karşı yegâne teselli olarak
görülen evrensel bir olgudur. Her evrensel olgu gibi, yeniden doğuş da
arketipsel olma özelliği taşır, yani kolektif bilinçdışına aittir. Bundan dolayı
da sanat eserlerinde, özellikle romanlarda çeşitli biçimleriyle tezahür etmesi
söz konusudur. En bilindik biçimi reenkarnasyon olan yeniden doğuş arketipi, çoğu
zaman Carl Gustav Jung’un erkek psikesindeki tamamlayıcı dişil unsur olarak
tanımladığı anima arketipiyle iç içe geçmiş bir halde bulunur. Bu çalışmanın
amacı, Hüseyin Nihal Atsız’ın Ruh Adam
adlı eserinde, engin bir mitolojik bilgi birikimi eşliğinde oldukça çarpıcı ve özgün
bir şekilde işlenmiş bu arketiplerin tezahür biçimlerini ve etkileşim
sonuçlarını çözümlemektir. 

Anahtar Kelimeler

Hüseyin Nihal Atsız, Ruh Adam, yeniden doğuş, anima

The Rebirth Archetype Illuminated by Anima in Ruh Adam: The Eternal Agony of Selim Pusat

Öz

Prepossessing and regarded as the unique consolation for the grim reality of death throughout the ages, rebirth is a universal phenomenon. Like other universal phenomena, rebirth is also an archetype, belonging to collective unconscious. Hence, it appears with different forms in works of art, especially in novels. The rebirth archetype, of which most famous form is reincarnation, often intertwines with anima archetype which Carl Gustav Jung defines as the complementary female element in men’s psyche. The aim of this study is to analyse the forms of appearance and results of interaction of these archetypes in Ruh Adam by Hüseyin Nihal Atsız, which are handled strikingly and inventively to the accompaniment of a vast knowledge about mythology. 

Anahtar Kelimeler

Hüseyin Nihal Atsiz, Ruh Adam, Rebirth, Anima, Carl G. Jung

Kaynakça

• Atsız, Hüseyin Nihal. (1997). Ruh Adam. İrfan Yayınevi: İstanbul.
• Chetwynd, Tom. (1983). Dictionary of Symbols. The Aquarian Press: London.
• Fordham, Frieda. (1999). Jung Psikolojisi, Çev. Aslan Yalçıner, Say Yayınları: İstanbul.
• Frazer, James. (1991). Altın Dal: Dinin ve Folklorun Kökleri Cilt I, Çev. Mehmet H. Doğan, Payel Yayınevi: İstanbul.
• Freud, Sigmund. (1995). Sanat ve Sanatçılar Üzerine. Çev. Kâmuran Şipal, Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
• İndirkaş, Zühre. (2007). Türk Mitosları ve Anadolu Efsanelerinin İzsürümü. İmge Kitabevi: Ankara.
• Jacobi, Jolande. (1999). Complex/Archetype/Symbol in the Psychology of C. G. Jung. Routledge: London.
• Jung, Carl Gustav. (2003). Dört Arketip. Çev. Zehra A. Yılmazer, Metis Yayınları: İstanbul.
• Jung, Carl Gustav. (1953). Two Essays on Analytical Psychology -The Collected Works Vol. 7, Ed. H. Read, M. Fordham, G. Adler, Pantheon Boks: New York.
• Jung, Carl Gustav. (2015). Feminen, Dişilliğin Farklı Yüzleri. Çev. Tuğrul Veli Soylu. Pinhan Yayıncılık: İstanbul.
• Kırtunç, Ayşe Lahur. (yayın tarihi yok). Sözcükler Meleği: Marge Piercy ve İlkörneksel Eleştiri, İleri Kitabevi Yayınları: İzmir.
• Pratt, Annis. (1982). Archetypal Patterns in Women’s Fiction, The Harvester Press Ltd.: Sussex.
• Stevens, Anthony. (1999). Jung. Çev. Ayda Çayır, Kaknüs Yayınları: İstanbul.
• http://www.azadtribun.net/BaharB.htm. 26.10.2009’da erişim sağlanmıştır.