Yiyecek İçecek İşletmelerinde Çalışanların Yönetici Koçluk Davranışı Algısının İş Tatmini Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2021, , 608 - 618, 26.01.2021

Erhan Kılınç , Fatih Varol , Rabia Samur

https://doi.org/10.33206/mjss.802461

Öz

Yönetici koçluk davranışı, çalışanların performanslarını üst düzeye ulaştırmak, iş görenlerin kendi güçlü yönlerinin daha fazla farkına varmasını ve gerçek kapasitesini ortaya çıkarmasını sağlamak amacıyla yöneticilerin sergilediği motive edici, yönlendirici, tarafsız ve nesnel bir stratejik ortaklık davranışıdır. İş tatmini ise çalışanların işine, işyerine, iş çevresine karşı duyduğu, olumlu, rahatlatıcı ve huzur verici bir duygu yelpazesidir. Bu çalışmanın amacı yiyecek içecek işletmelerinde çalışanların yönetici koçluk davranışının iş tatmini üzerindeki etkisinin saptanmasıdır. Bu kapsamda Konya ilinde faaliyet gösteren kafelerde çalışanlar üzerinde anket uygulanmıştır. Araştırma kapsamında sosyo-demografik değişkenleri açısından yönetici koçluk davranışının ve çalışan iş tatminin farklılık gösterip göstermediği de ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırmadan elde edilen bilgiler ışığında yönetici koçluk davranışı düzeyi ile çalışanların iş tatmini düzeyi arasında aynı yönlü orta düzeyde (r=0,451) ilişki olduğu ve yöneticilik koçluk davranışının iş tatmininin %19,5’lik kısmını açıkladığı saptanmıştır. Bu durum yönetici koçluk davranışının iş tatmini üzerinde olumlu yönde bir etki olduğunu ortaya koymaktadır. Yönetici koçluğun iş görenlerin iş tatmini üzerinde pekiştirici etkisini ortaya koyan bu çalışma, örgütlerde bu davranış türünün diğer davranış ölçüt değişkenleri ile ilişkisini ve etkisini koyacak ve farklı örneklemlerde gerçekleşecek diğer çalışmaları yol gösterici niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

Yiyecek İçecek İşletmeleri, Yönetici Koçluk Davranışı, İş Tatmini, Kafe İşletmeleri

Kaynakça

• Referans1-Akıncı, Z. (2002). Turizm sektöründe işgören iş tatminini etkileyen faktörler: Beş yıldızlı konaklama işletmelerinde bir uygulama. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(4), 1-25.
• Referans2-Barutçu, E. ve Özbay, Ö. (2009). Koçluk yaklaşımının yönetici ve iş gören üzerine etkilerine ilişkin bir araştırma. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (Akad), 1(1), 47-62.
• Referans3-Barutçugil, İ. (2018). Yönetici için koçluk becerileri. Ankara: Kariyer Yayıncılık.
• Referans4-Bayram, A., Yıldırım, Y. ve Ergan, S. (2017). Yönetici koçluk davranışı ile içsel pazarlama arasındaki ilişki. III. IBANESS Kongreler Serisi, 71-83.
• Referans5-Çarıkçı, İ. H. (2000). Çalışanların iş tatminlerini etkileyen kişisel özellikler: Süpermarket çalışanları üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 155-168.
• Referans6-Ellinger, A. D. (2013). Supportive supervisors and managerial coaching: Exploring their intersections. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 86(3), 310–316
• Referans7-Feldman, D. C., & Lankau, M. J. (2005). Executive coaching: A review and agenda for future research. Journal of Management, 31(6), 829-848.
• Referans8-Hagen, M. (2012). Managerial coaching: A review of the literature. Performance Improvement Quarterly, 24(4), 17-39.
• Referans9-Hamlin, R. G., Ellinger, A. E., & Beattie, R. S. (2008). The emergent “coaching industry”: A wake-up call for HRD professionals. Human Resource Development International, 11, 287-305.
• Referans10-Witherspoon, R., & White, R. P. (1996). Executive coaching: A continuum of roles. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 48(2), 124-133.